* Του Ζήση Δ. Παπαδημητρίου(1)
Πίσω από την επικοινωνιακή διάσταση της σύγκρουσης Υπουργείου Υγείας και ΣΥΡΙΖΑ για τις τιμές των φαρμάκων κρύβεται το δράμα διαρκείας του Συστήματος Υγείας της χώρας μας, που αποτελεί, εδώ και δεκαετίες, άντρο διαφθοράς σε βάρος των ασθενών και πηγή προσπορισμού παράνομου πλούτου φαρμακοβιομηχανιών, ντόπιων και ξένων, εμπόρων φαρμάκων, υπαλλήλων στα υψηλά κλιμάκια της διοίκησης των νοσοκομείων, γιατρών και ενδιάμεσων, χωρίς αυτό, βέβαια, να σημαίνει πως δεν υπάρχουν και άνθρωποι στο χώρο αυτό που τιμούν τη θέση τους και το επάγγελμά τους.
Η σύγκρουση αφορά τις τιμές των φαρμάκων και συγκεκριμένα την προαναγγελθείσα από τον Υπουργό Υγείας μείωση της τιμής χιλιάδων σκευασμάτων, τα οποία εμπίπτουν στην κατηγορία των γενοσήμων. Ως γνωστόν γενόσημα (generic) φάρμακα χαρακτηρίζονται εκείνα τα φάρμακα των οποίων η δραστική ουσία δεν καλύπτεται πλέον από δίπλωμα ευρεσιτεχνίας όπως τα πρωτότυπα φάρμακα, η τιμή των οποίων, σε σύγκριση με τα πρωτότυπα, είναι χαμηλότερη καθότι στην παραγωγής τους δεν περιλαμβάνονται τα έξοδα έρευνας των πρωτοτύπων. Στις αρχές του 2012, το 50% των φαρμάκων στην Ε.Ε. και το 35% στην Ελλάδα ήταν γενόσημα.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαφορά μεταξύ πρωτοτύπων και γενοσήμων αφορά τις δραστικές ουσίες, οι οποίες, ως φαίνεται, στα γενόσημα δεν είναι εξίσου αποτελεσματικές όπως στα πρωτότυπα, ενώ αναφέρονται στο διεθνή διάλογο και περιπτώσεις θανάτων λόγω της χρήσης γενοσήμων φαρμάκων. Η συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία αφαιρεί από τους γιατρούς το δικαίωμα επιλογής συγκεκριμένου σκευάσματος και υποχρεώνει τους φαρμακοποιούς να χορηγούν το φθηνότερο φάρμακο, ανεξάρτητα από το αν είναι και το πλέον κατάλληλο για την αντιμετώπιση της συγκεκριμένης ασθένειας. Πρόκειται, δηλαδή, με άλλα λόγια, για περαιτέρω στρατηγική ταξικοποίησης της ήδη ταξικοποιημένης ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης σε βάρος των ασθενέστερων οικονομικά τάξεων και κοινωνικών στρωμάτων. Το ότι τα γενόσημα είναι ευρέως διαδεδομένα στις χώρες-μέλη της Ε.Ε., γεγονός το οποίο επικαλούνται πολλές φυλλάδες καθώς και τηλεκατευθυνόμενα τηλεοπτικά κανάλια για να υποστηρίξουν τη χρήση τους, δεν σημαίνει πως οι δραστικές τους ουσίες είναι εξίσου αποτελεσματικές με αυτές των πρωτοτύπων!
Τα γενόσημα παράγονται, μετά τη λήξη της πατέντας των πρωτοτύπων, από μεγάλες πολυεθνικές αλλά και ντόπιες φαρμακοβιομηχανίες, οι οποίες εξασφαλίζουν τεράστια κέρδη, όπως π.χ. η ισραηλινή φαρμακοβιομηχανία ΤEVA που αποτελεί στην προκειμένη περίπτωση το «μήλον της έριδος» στην αντιπαράθεση της Αντιπολίτευσης με τον Υπουργό Υγείας κ. Άδωνι Γεωργιάδη. Λέγεται πως πίσω από την εταιρεία αυτή κρύβεται ο μεγαλοεπενδυτής George Soros. To ερώτημα, ωστόσο, δεν είναι, αν πρόκειται για ξένη ή ελληνική φαρμακοβιομηχανία, αλλά για την ουσία του πράγματος, αν δηλαδή με την παραγωγή και διακίνηση γενοσήμων μειωμένης δραστικής ουσίας εξαπατούν τους ασθενείς και θέτουν σε κίνδυνο ζωές ανθρώπων!
Το πρόβλημα του Συστήματος Υγείας της χώρας μας δεν περιορίζεται, βέβαια, στη διάδοση ή μη των γενοσήμων και στις μίζες που εισπράττουν οι επιτήδειοι. Πιθανολογείται, μάλιστα, πως οι ξένες φαρμακοβιομηχανίες θέλουν τις μίζες να περιορίζονται στα υψηλά κλιμάκια της πολιτικής ιεραρχίας, ενώ οι ντόπιες, ακολουθώντας την πεπατημένη, λαδώνουν όλη την πυραμίδα προώθησης των φαρμάκων!
΄Αρα, λοιπόν, το θέμα δεν είναι ντόπιες ή ξένες φαρμακοβιομηχανίες, αλλά η ίδια η παραγωγή και διακίνηση των γενοσήμων και οι συνέπειές τους. Αναφέρεται περίπτωση ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας η οποία μείωσε την τιμή συγκεκριμένου φαρμάκου, ας πούμε κατά 10%, με παράλληλη μείωση της δραστικής του ουσίας κατά 50%, τουτέστιν κέρδιζε σχεδόν τα διπλάσια ! Όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να συμβαίνουν, αν οι πολιτικές δομές (Υπουργείο Υγείας, Υπουργείο Οικονομικών, ΕΟΤ κλπ..) ήταν αντάξια του ρόλου τους και ήλεγχαν αποτελεσματικά την τιμή και την ποιότητα των φαρμάκων που χορηγούνται στους πολίτες αυτής χώρας !
Η απαξίωση του Συστήματος Υγείας της χώρας μας δεν είναι νέας κοπής. Μέχρι το 1999, το ΙΚΑ είχε συντάξει δυο φορές μέσα σε μια πενταετία την καταπληκτική «Λίστα συνταγογραφούμενων ιδιοσκευασμάτων» με 2.500 περίπου περιεχόμενα φάρμακα την κάθε φορά. Κατά την παραδοχή φαρμακευτικών αντιπροσώπων που παρήλαυναν, όπως πάντα από τα ιατρεία του ΙΚΑ, το «εισιτήριο» εισόδου κάθε φαρμάκου στη λίστα κυμαίνονταν γύρω στα 200 εκατ. δρχ., εννοείται μαύρα και προοριζόμενα, προφανώς, να γεμίσουν κυρίως τα κομματική ταμεία, τα οποία ως και σήμερα εξακολουθούν να εξαιρούνται από τον όποιο λογιστικό έλεγχο !
Σε αυτό το κόστος, η κάθε φαρμακευτική εταιρεία έπρεπε να προσθέσει και ένα 10% με 15% επί της λιανικής τιμής των φαρμάκων ως προμήθεια προς επίορκους συνταγογραφούντες γιατρούς του ΙΚΑ αλλά και των λοιπών ταμείων και νοσοκομείων, που δεν αποτελούν μια μικρή μειονότητα, είτε με άμεση αντικαταβολή, είτε με την παροχή συνεδρίων και ταξιδιών σε τουριστικές περιοχές εντός και εκτός Ελλάδας. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι το ποσοστό συμμετοχής Ελλήνων γιατρών σε ιατρικά συνέδρια ανά τον κόσμο είναι συγκριτικά ιδιαίτερα υψηλό, σε αντιδιαστολή με τις μέτριας ποιότητας υπηρεσίες υγείας που προσφέρουν. Ούτε είναι επίσης τυχαίο ότι κάθε προσπάθεια μείωσης των τιμών των φαρμάκων συνοδεύτηκε από ραγδαία αύξηση των φαρμακευτικών δαπανών των ταμείων. Εννοείται ότι τα έξοδα αυτά των εταιρειών δικαιολογούνται ως έξοδα προώθησης και εξαιρούνται από την φορολογητέα ύλη ! Το ίδιο, άλλωστε, και χειρότερα συνέβαινε και συμβαίνει και στον τομέα των προμηθειών των αναρίθμητων υγειονομικών υλικών. Ενδεικτική της απάτης και διαφθοράς στο χώρο της Υγείας είναι η περίπτωση του δακτυλίου παχυσαρκίας που κοστίζει στην Ιταλία π.χ. 500 Ευρώ, ενώ στην Ελλάδα η ταμειακή του τιμή ανέρχεται στα 3.500 Ευρώ!
Ενόψει της κρίσης, στα δημόσια νοσοκομεία οι συγγενείς των ασθενών που ξενυχτούν κυριολεκτικά στα σκαλοπάτια των νοσοκομείων, καλούνται να προμηθευτούν οι ίδιοι ευτελή υλικά όπως γάζες, σωλήνες απορρόφησης, υπόθετα γλυκερίνης κλπ., τα οποία δεν διαθέτουν τα νοσοκομεία, ενώ διαθέτουν και προτείνουν στους ασθενείς πανάκριβα σκευάσματα, η τιμή των οποίων είναι πολλές φορές τριπλάσια ή και τετραπλάσια της πραγματικής !
Ασφαλώς και δεν πρέπει να ξεχνούμε την μαύρη τρύπα του χρηματιστηρίου μέσα στην οποία χάθηκαν τεράστια ποσά των αποθεματικών όλων των ταμείων, με τη σιωπηρή ανοχή και συνενοχή των κομματικών εγκάθετων των επαγγελματικών οργάνων και συλλόγων μηδέ εξαιρουμένων των επίορκων γιατρών.
Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που δεν προχωρεί στη χώρα μας ο δημόσιος έλεγχος των οικονομικών, συμπεριφορά που επιβεβαιώνει περίτρανα ότι κάθε αιτιολογία ή δικαιολογία που εμποδίζει αυτόν τον έλεγχο αποτελεί ομολογία συμμετοχής σε σύσταση συμμορίας με στόχο την συγκάλυψη αλλά και τη συνέχιση της καταλήστευσης των ασφαλιστικών ταμειακών εισφορών των εργαζόμενων αλλά και των εργοδοτών.
Ας μας ενημερώσουν επιτέλους οι αυτοαποκαλούμενοι δημοσιογράφοι των μεγάλων καναλιών και δήθεν υπέρμαχοι των συμφερόντων του κοσμάκη, ποια ποσά χρωστούν οι καναλάρχες τους στα ασφαλιστικά ταμεία ή αν πλήρωσαν ποτέ ασφαλιστικές εισφορές, πόσα είναι τα υπερτιμολογημένα δημόσια έργα που έχουν αναλάβει και πως τελικά αισθάνονται οι ίδιοι ως πληρωμένοι παραχαράκτες ειδήσεων και διαφθορείς συνειδήσεων.
Δυστυχώς, οι άρχουσες ελίτ, με τη βοήθεια πληρωμένων μπράβων και λακέδων της εξουσίας, κατάφεραν, μέσα από τον ευτελισμό και τον εξανδραποδισμό της παιδείας, να εκμαυλίσουν τη διανόηση της χώρας, εμποδίζοντας έτσι τη δυνατότητα εμπεριστατωμένου ουσιαστικού διαλόγου για την εξεύρεση λύσης στα προβλήματα που απειλούν την επιβίωση του λαού μας και αυξάνουν καθημερινά με δραματικό τρόπο τον κίνδυνο κοινωνικής έκρηξης και αιματοχυσίας.
(1) Σε συνεργασία με τον χειρούργο Δρ. Παύλο Γρηγοριάδη
