Του Δημήτρη Βάλλα
Μάρτιος του 1943, μέσα στη δίνη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου που αιματοκύλησε την ανθρωπότητα, ο τότε αρχιμηχανικός της Πολεμικής Αεροπορίας Παναγιώτης Μπουζής, έχοντας από καιρό εγκαταλείψει τη σκλαβωμένη Ελλάδα, υπηρετούσε στις συμμαχικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής.
Την ιδέα την επεξεργαζόταν από καιρό και η μελέτη και τα σχέδια ήταν έτοιμα στα χέρια του: Ο Έλληνας μηχανικός σε λίγο θα παρουσίαζε μπροστά σε Αμερικανούς και Άγγλους που τον κοίταζαν με θαυμασμό το πρώτο καταδυόμενο αεροσκάφος!
Οι ξένοι αξιωματικοί ενθουσιάζονται, ζητούν περισσότερες λεπτομέρειες και με τη μεθοδικότητα που τους διακρίνει καταγράφουν τα πάντα.
Ο Παναγιώτης Μπουζής, όμως, Έλληνας αξιωματικός, σκέφτεται την φτωχή πατρίδα του και με αναφορά του ενημερώνει για την επινόηση-εφεύρεσή του, ώστε αυτή τουλάχιστον να κατοχυρωθεί από τη χώρα μας.
Βέβαια, άλλοι καιροί, άλλα ήθη, όμως το γνωστό ότι η πατρίδα πάντα έδιωχνε τα καλύτερα παιδιά της φαίνεται και στην περίπτωση αυτή να... εφαρμόστηκε απόλυτα.
Σκαλίζοντας το παλιό ξύλινο μπαούλο εκστρατείας του πεθαμένου πια αρχιμηχανικού, ο γιος του, Τάσος Μπουζής που ζει στη Λάρισα, είναι ο ιχνηλάτης μας στο σημερινό αφιέρωμα αποκαλύπτοντάς μας μια μοναδική ιστορία που κανείς δεν γνωρίζει.
ΑΝΑΦΟΡΑ-ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
Στα έγγραφα του πατέρα του ο Τάσος βρίσκει μια αναφορά προς το Στρατηγείο Αεροπορικών Επιχειρήσεων της Μέσης Ανατολής στο Χελουάν του Καϊρου όπου αναφέρονται και λεπτομέρειες του σχεδιασμού του καταδυομένου αεροσκάφους:
«Υποσ/γός Μπουζης Παν. Εν Χελουάν, τη 19η Μαρτίου 1943
ΠΡΟΣ: Την Διοίκησιν Σ.Α.Ε.
Ενταύθα
ΠΕΡΙΛΗΨΙΣ: «Περί εφευρέσεως καταδυομένου υδροπλάνου»
Έχω την τιμήν ν'αναφέρω υμίν ότι εν συνεργασία μετά του ιδιώτου μηχανικού Δ. Κουτούζη, συλλαβόντος την αρχικήν ιδέαν της ανωτέρω εφευρέσεως, προέβημεν εις υπολογισμούς και γενικήν μελέτην της πιθανής εφαρμογής της εν περιλήψει εφευρέσεως. Ως αποτέλεσμα των μελετών μας προκύπτει η δυνατότης πραγματοποιήσεως ταύτης με τα ως κάτωθι δεδομένα, ως ικανότητας:
1. Συνολικόν βάρος της κατασκευής μικτόν και μετά του πληρώματος, ανέρχεται εις 67-70 τόννους περίπου
2. Προσωπικόν: 12 άτομα διαφόρων ειδικοτήτων
3. Ταχύτης αέρος: 320 μίλια περίπου καθ'ώραν
4. Ταχύτης υποβρύχιος 7 μίλια καθ'ώραν (ελάχιστον)
5. Ταχύτης επιφανείας θαλάσσης: 20-25 μίλια καθ'ώραν
6. Διάρκεια πτήσεως: 20 ώραι περίπου
7. Διάρκεια καταδύσεως: 1.30" ώραι (δυνατόν αύτη να αυξηθή κατά την πρακτικήν εφαρμογήν)
8. Καύσιμα: βενζίνη ή πετρέλαιον.
9. Κινητήρες αεροπορικοί τέσσαρες (4) υγρόψυκτοι
10. Κινητήρ ηλεκτρικός είς
Επειδή η εφαρμογή της εφευρέσεως ταύτης δυνατόν να ενδιαφέρη το Ελληνικόν Υπουργείον Αεροπορίας, αναφέρω τούτο υμίν, προτιθέμενος να καταθέσω στοιχεία απαραίτητα δια την εκτέλεσιν ταύτης.
Ομοίως αναφέρω ότι τούτο κατεστήσαμεν γνωστόν εις το αρμόδιον γραφείον μελετών του Γενικού Στρατηγείου της RAF Μέσης Ανατολής και εις τον εν Καΐρω Ναυτικόν ακόλουθον της Αμερικανικής Πρεσβείας commander Cooper, όστις ανεγνώρισεν την σοβαρότητα και ητήσατο λεπτομερή σχέδια ίνα θέση ταύτα υπ'όψιν της Αμερικανικής Κυβερνήσεως, πλην αναφέρω ότι ταύτα δεν παρεδόσαμεν.
Δεν παραλείπω ομοίως να αναφέρω ότι χθες 18.3.43 και περί ώραν 10.00' π.μ. εκλήθην εις το Γενικόν Στρατηγείον RAF, Μ.Α., ίνα παράσχω λεπτομερείς πληροφορίας επί της κατασκευής.
Κατά την εκεί μετάβασίν μου με υπεδέχθη ο Αξιωματικός Σύνδεσμος του Ελληνικού Υ.Α. Σμηναγός Dakin ενεργών κατά διαταγήν του Αντισμηνάρχου Nichols, όστις μας παρουσίασεν εις τον Επισμηναγόν Dunlop και τον Σμηναγόν Terner. Κατά την γενομένην συνάντησιν διαρκείας 2 ωρών και 30' λεπτών, κατετέθησαν και κατεγράφησαν άπασαι σχεδόν αι λεπτομέρειαι κατασκευής, και εκ των ανά χείρας μας υπαρχόντων σχεδίων ευρέθη ότι είχεν ανάγκην μικράς αυξήσεως της πτερυγικής επιφανείας και συμπληρώσεως από αεροδυναμικής απόψεως και ισορροπίας.
Επειδή δεν αποκλείεται η κακή χρήσις των κατατεθέντων στοιχείων, και εκ της διαλογικής συζητήσεως μας εδηλώθη ότι δεν αποκλείεται και η εν Αγγλία μελέτη της ιδίας κατασκευής υπό των εκεί ειδικών, κατά δε την γνώμην των ιδίων, μόνον εν Αμερική θα ήτο δυνατή η εφαρμογή της, όπου επιτυγχάνονται μεγάλοι αεροκατασκευαί, θέτω ταύτα υπ'όψιν υμών δια τα καθ'υμάς και παρακαλώ, όπως ευαρεστούμενοι, ενεργήσητε ό,τι ηθέλατε εγκρίνη επί του προκειμένου.
ΜΠΟΥΖΗΣ ΠΑΝ. Υποσ/γός Μηχ/της»
... Ο τότε αρχιμηχανικός της αεροπορίας -που ας σημειωθεί ότι διετέλεσε και καθηγητής της Σχολής Ικάρων- είχε επιτελέσει το καθήκον του παρακαλώντας την ηγεσία της τότε Πολεμικής μας Αεροπορίας να ενεργήσει αναλόγως.
Τελικά τίποτα δεν έγινε από ελληνικής πλευράς, καθώς προφανώς, ούτε η βούληση, ούτε και οι δυνατότητες υπήρχαν.
Τα σχέδια έφθασαν στα χέρια των Αμερικανών.
Μεθοδικοί άνθρωποι και με τους καλύτερους επιστήμονες- ερευνητές στη διάθεσή τους, σίγουρα δεν θα άφησαν τα σχέδια του Έλληνα αεροπόρου της Μέσης Ανατολής να πάνε χαμένα...
Όσο για τον γιο με σεβασμό κρατά στα χέρια του τα έγγραφα-ντοκουμέντα του πατέρα του και τα παράσημα του πολέμου.
«Δεν θέλω και δεν ζητώ τίποτα, θα μας πει, θέλω απλά να αποδείξω ότι η εφεύρεση του καταδυομένου αεροσκάφους ήταν ελληνική. Έτσι, στη μνήμη του αεροπόρου-πατέρα μου που από σεμνότητα ποτέ δεν μας είπε τίποτα...».
