* Από τον Αθανάσιο Φώτο
Αυτές τις ημέρες τα τύμπανα του πολέμου άρχισαν να ηχούν δυνατά στην Κριμαία της Ουκρανίας και τα σύννεφα να περιζώνουν όλο και περισσότερο την περιοχή. Όλα κρέμονται από μία κλωστή. Η ανθρωπότητα ολόκληρη παρακολουθεί με πολύ ενδιαφέρον τα όσα διαδραματίζονται εκεί. Δεν είναι λίγοι αυτοί που δίκαια φοβούνται, ότι μια επιπόλαια ενέργεια ή προβοκάτσια από τις αντιμαχόμενες παρατάξεις, θα αρκούσε να προκαλέσει την αιτία για να ξεσπάσει ο Β’ Κριμαϊκός πόλεμος, με ολέθριες συνέπειες για ολόκληρο τον κόσμο. Μια τέτοια σύγκρουση θα οδηγούσε όχι μόνο στην αιματοχυσία των Ουκρανών με τους Ρώσους αλλά και με άλλες δυνάμεις που ενδεχομένως θα εμπλεκόταν στην αναμέτρηση αυτή.
Τα γεράκια της Ουάσιγκτον και οι συνοδοιπόροι τους τα τελευταία χρόνια, η Μ. Βρετανία και οι βαλτικές χώρες, εξαπολύουν καθημερινά απειλές προς τη Μόσχα, ότι παραβιάζει κατάφωρα τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, δεν σέβεται τη διεθνή νομιμότητα και ότι οι πράξεις της αυτές εγκυμονούν κινδύνους για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια του κόσμου. Παρακινούν και παροτρύνουν έτσι τους άλλους λαούς να συμπορευτούν μαζί τους σε μια πάνδημη «επανάσταση» ενάντια στη Ρωσία, για την απόφασή της να προσαρτήσει την Κριμαία.
Τα δείγματα γραφής που μας παραχώρησαν οι Η.Π.Α. κατά τη μακρόχρονη πορεία της στην παγκόσμια εξουσία δεν σηματοδοτούν επαρκή οπλισμό αυτογνωσίας και αυτοσυγκράτησης. Δεν σεβάστηκαν τους άλλους λαούς. Έδρασαν απολυταρχικά και εγωκεντρικά. Αυτό που έζησαν οι λαοί και αυτό που καταγράφηκε έως τώρα, από την παρουσία τους στο παγκόσμιο στερέωμα, ήταν πόλεμοι, σκοτωμοί, οδύνες, λύπες, πόνοι, στεναγμοί και ό,τι άλλο χειρότερο υπάρχει. Οι πράξεις τους έλουσαν όλο τον πλανήτη με αίμα και δάκρυα. Χρέος μου να υπομνήσω και να σκιαγραφήσω το κλίμα της εχθρότητας και το κύμα των επιθέσεων, που επικεντρώθηκαν ενάντια στους Αμερικανούς απ’ όλο τον κόσμο.
Δεν μπορούν να ομιλούν σήμερα τα αρπακτικά κοράκια των Η.Π.Α., ότι η Ρωσία παραβιάζει τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Και αυτό γιατί αυτοί πρώτοι εφάρμοσαν την παρανομία αυτή. Σήμερα εμφανίζονται ως τιμητές του διεθνούς δικαίου. Στην ουσία είναι οι καταλυτές αυτού.
Αυτοί δεν ήταν που χωρίς λόγο και αιτία εισέβαλαν σε ένα κυρίαρχο κράτος, το Ιράκ και κατακρεούργησαν τον λαό του; Το ίδιο δεν έκαναν και στη Λιβύη, στο Αφγανιστάν, στην Υεμένη και άλλες χώρες; Αυτοί πρώτοι δίδαξαν σ’ όλο τον κόσμο την παρανομία, ως ευνομία. Αυτοί, όχι μόνο δεν σεβάστηκαν το διεθνές δίκαιο, άλλα έδωσαν και το έναυσμα στους άλλους λαούς να πράξουν το ίδιο, όταν χρειασθεί.
Σήμερα δεν νομιμοποιούνται να διαμαρτύρονται και να φωνασκούν, ότι η Ρωσία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Ό,τι εκείνοι πρώτοι έπραξαν, το πράττει σήμερα η Ρωσία. Ας αιτιώνται τους εαυτούς τους για τα όσα σήμερα συμβαίνουν στην Κριμαία
Το διεθνές δίκαιο, δεν είναι δίκαιο ισότιμο για όλους τους λαούς. Είναι δίκαιο των ισχυρών του κόσμου τούτου. Και αυτοί ανάλογα με τις περιστάσεις, όταν τους συμφέρει, το επικαλούνται. Όταν όχι, τότε το αγνοούν, το ποδοπατούν, το ερμηνεύουν, όπως αυτοί θέλουν. Αυτό έπραξε και η Ρωσία. Εξασφάλισε την κατοχή της Κριμαίας, θωρακίζοντας έτσι το ζωτικό χώρο της βάσης του πολεμικού στόλου της στη Σεβαστούπολη. Και το έκανε αυτό έχοντας στο τιμόνι της, ένα μεγάλο ηγέτη που ξέρει να παίζει άριστα στη διεθνή σκακιέρα, τα υπερασπιστικά συμφέροντα της χώρας του και του λαού της. Ο λαός της Κριμαίας αυθόρμητα άνοιξε την καρδιά του και θρόνιασε στο θυσιαστήριο της αγάπης του τον Βλαδιμίρ Πούτιν. Τον πλαισίωσε με τις ασπίδες των προσευχών του και τάχθηκε μαζί του, τον ακολούθησε με τις πιο θερμές ευχές, στον αγώνα του. Όταν ένας λαός κερδίζει την ελευθερία του κάνοντας τίμιο και ανδρικό αγώνα, έχει κερδίσει μέσα του ανέγγιχτη την περηφάνια και την αξιοπρέπειά του. Όταν όμως ο λαός συνθλίβεται από την τρομοκρατία και τη βία δεν έχει τίποτε μέσα του για να χαρεί και να καμαρώσει.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, ότι οι Ευρωπαίοι δεν εκτίμησαν με τη δέουσα σοβαρότητα το ζήτημα της Κριμαίας. Όσοι σοφίστηκαν, υπέθαλψαν, παρότρυναν, ενεθάρρυναν με τον ένα ή άλλο τρόπο, φανερά ή κρυφά, τους Ουκρανούς να κατεβούν στους δρόμους και να διαδηλώνουν ενάντια στο νόμιμο εκλεγμένο πρόεδρο της χώρας, με σκοπό την ανατροπή του και την προσχώρηση της χώρας στη σφαίρα επιρροής της δύσης, είναι οι κύριοι υπεύθυνοι της σημερινής τραγωδίας.
Δεν υπελόγισαν, όπως έπρεπε, ότι η Μόσχα δεν θα σταματούσε με τίποτε προκειμένου να διατηρήσει τα γεωπολιτικά και στρατηγικά συμφέροντα που βρίσκονται πλάι στο σπίτι της. Και το πέτυχε αυτό χάρη στην οξυδερκή και αποφασιστική στάση του ηγέτη της. Προχώρησε αργά αλλά σταθερά. Με πρόγραμμα, με ψυχραιμία και σύνεση. Χωρίς να πέσει ούτε μία ντουφεκιά, η Κριμαία με τη θέληση του λαού της προσαρτήθηκε στη Ρωσία. Έβαλε γυαλιά σ’ όλους τους κοντόφθαλμους ηγεμονίσκους, που αμήχανοι και ανίκανοι να αντιληφθούν τα σφάλματά τους και τις γκάφες τους, δεν μπορούν πλέον να περισώσουν την κατάσταση, τα γεγονότα είναι τετελεσμένα και η Κριμαία του λοιπού θα ανήκει στη Ρωσία.
Υποστηρίζουν ορισμένοι, ότι το επικείμενο δημοψήφισμα στην Κριμαία είναι παράνομο. Φαίνεται ότι πολύ γρήγορα ξεχνούν τι συνέβη στο παρελθόν. Τα δημοψηφίσματα δεν ήταν εκείνα που οδήγησαν στη διάλυση της ΕΣΣΔ, τη στιγμή που το 76%, τον Μάρτιο του 1991 είχε ψηφίσει υπέρ της διατήρησης της ΕΣΣΔ, σαν μία ανανεωμένη Ομοσπονδία κυρίαρχων και ισότιμων Δημοκρατιών; Ξεχνούν, ότι η Σερβία, το Μαυροβούνιο και το Κόσοβο, δεν προήλθαν από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, ύστερα από σειρά δημοψηφισμάτων; Ξεχνούν πως οι Κοσοβάροι δημιούργησαν ανεξάρτητο κράτος, ύστερα από δημοψήφισμα, μέσα στο ίδιο το σερβικό κράτος;
Τώρα ο κύβος ερρίφθη. Σειρά για ανεξαρτοποίηση έχουν η Αμπχαζία, η νότια Οσετία και άλλοι λαοί, όπως οι Καταλανοί, Βάσκοι, Κόρσοι, Κούρδοι κ.τ.λ., πολύ γρήγορα θα εκδηλώσουν τις διαθέσεις τους για αυτοδιάθεση και ανεξαρτοποίηση. Είτε το θέλουμε είτε όχι τα πράγματα έτσι θα εξελιχθούν. Και τότε, όπως και τώρα οι Αμερικανοί και οι δορυφόροι τους, δεν θα μπορούν να επικαλεσθούν τη διεθνή νομιμότητα, γιατί οι ίδιοι προηγουμένως την κατήργησαν.
* Ο Αθανάσιος Φώτος είναι επί τιμή δικηγόρος
