Από τον Ντίνο Αυγουστή
Ωραία λοιπόν! Θα «συμφωνήσω», με την κοινή δήλωση του Ανορθωτικού Κόμματος Εργαζομένου Λαού (Α.Κ.ΕΛ.) και του Δημοκρατικού Συναγερμού (ΔΗ.ΣΥ.) και όλων των κολαούζων τους. Κομμάτια να γίνει, ας συμφωνήσω κι εγώ μια φορά: «Όχι μέτωπο κατά του γενικού γραμματέα του Ο.Η.Ε.». Έστω κι αν ο ίδιος προ πολλού αυτοκαταργήθηκε. Διότι ένας σοβαρός γ.γ. του Ο.Η.Ε., δεν περιορίζεται ποτέ σε απλές εκκλήσεις, δεν προτείνει ποτέ επιλεκτικά κυρώσεις και δεν υπογράφει ποτέ κατ΄ εντολή αποφάσεις για ανελέητους βομβαρδισμούς...
Να ξεχάσουμε λοιπόν προς στιγμή και το νέο ολισθηρό «ατόπημα» του κ. Μπαν Κι-Μουν. Άλλωστε ούτε ο πρώτος, ούτε και τελευταίος είναι που έχει υποβιβάσει την Κυπριακή Δημοκρατία, σε Ελληνοκυπριακή κοινότητα! Αυτά τα μασκαραλίκια τα έκαναν και άλλοι πολλοί πριν απ΄ αυτόν. Ακόμα και «δικοί» μας άνθρωποι. Για να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη μας, ας θυμηθούμε τον Γιώργο Βασιλείου που για να καλοπιάσει τον Ντενκτάς, κατέβασε, θυρεούς, σημαίες και σύμβολα! Κομμάτια να γίνει λοιπόν! Και την άδικη ευθύνη για τη διακοπή του διάλογου που μας καταλόγισε, να ξεχάσουμε, έστω κι αν στην πραγματικότητα αθωώνει την κατοχική Τουρκία που έφυγε από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων, επειδή η Κυπριακή Δημοκρατία ανέλαβε την Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης! Παγκόσμια πρωτοτυπία: Η Τουρκία ευρισκόμενη σε ενταξιακό διάλογο με την Ε.Ε., έφτυσε χωρίς συνέπειες κατάμουτρα, όλους τους θεσμούς και όλα τα όργανά της! Ο διάλογος όμως συνεχίσθηκε απρόσκοπτα επειδή εμείς είμαστε αδιάλλακτοι… ναι, ναι, εμείς είμαστε πάρα πολύ αδιάλλακτοι... στη συνέχισή του! Τέτοια αδιαλλαξία και τέτοιος μαζοχισμός δηλαδή ούτε... (αυτό δεν γράφεται)!
Να πάμε λοιπόν στον διάλογο. Δίχως όρους και προϋποθέσεις μάλιστα! Να πάρουμε μαζί μας και όλα τα εξαπτέρυγά μας, να πάρουμε και τα δώρα μας. Και εκείνα του Βασιλείου, και εκείνα του Γλαύκου, και εκείνα του Χριστόφια, και εκείνα του Τάσσου αν θέλετε για να μην κακοφανήσω τους άσπονδους «φίλους» του. Να πάρουμε μαζί μας όλα όσα κατά καιρούς με πολύ «γενναιότητα» προσφέραμε για να τους καλοπιάσουμε. Ευχαριστώ δεν είπαν βεβαίως, αλλά εμείς είμαστε πολύ «large» άνθρωποι! Και να ήταν μόνο αυτό. Για να μας ευχαριστήσουν, μέρα νύχτα σκάβουν ισοπεδώνοντας τον Πενταδάκτυλο (προς το παρόν μόνο το ένα δάκτυλο έφαγαν) και το βράδυ, έτσι για να μην ξεχνάμε και να μην ξεχνιόμαστε δηλαδή, αναβοσβήνουν σαν τα φώτα του χριστουγεννιάτικου δένδρου την τούρκικη σημαία μίασμα που φόρτωσαν στην πλάτη του. Τέτοια κρίση κι όμως αυτοί επιμένουν να καίνε ηλεκτρικό ρεύμα για χάρη μας! Να κατεβάσουμε κι άλλο τον πήχη αδέλφια! Ό,τι έχουμε και δεν έχουμε, να το κατεβάσουμε! Μέχρι τελικής πτώσεως.
Ωστόσο μιας και σήμερα μιλάμε σε πρώτο ενικό πρόσωπο, ας συστηθούμε καλύτερα: Εγώ Φουστανελάς δεν είμαι... Ένα καθημερινός Έλληνας της Κύπρου είμαι που απαιτεί δικαιοσύνη και το δικαίωμα να ζήσει αυτός, τα παιδιά και τα εγγόνια του, εν Ειρήνη, με Δημοκρατία και Ασφάλεια και με καταχωρισμένα όλα τα ανθρώπινα δικαιώματά μας, στη γη των προγόνων μας. Έλεος πια! Οι επιλογές μας δεν είναι μόνο άσπρο ή μαύρο! Βαρέθηκα να βλέπω να ταυτίζεται ο ρεαλισμός με την άνευ όρων παράδοση! Υπάρχει βεβαίως και άλλη άποψη: «Ή δείχνουμε πνεύμα συνεργασίας και πολιτικής βούλησης για λύση, χαμηλώνοντας λίγο τον πήχη των διεκδικήσεων μας, ή παραμένουμε απλοί θεατές, έξω από τα μελλοντικά κέρδη από τους υδρογονάνθρακες, και με παγιωμένη τη διχοτόμηση». Με όλο το σεβασμό προς τον καλό μου φίλο που το έγραψε, αλλά δεν μπορώ να συμφωνήσω με αυτή την άποψη! Για τον απλούστατο λόγο ότι πάει τώρα πολύς καιρός που περνούμε βουρητοί (τρεχάτοι) κάτω από τον πήχη και μάλιστα εντελώς σκυφτοί που κοντεύουμε να φιλήσουμε τα πόδια τους και μάλιστα χωρίς καμιά εκ μέρους τους διάθεση για συνεννόηση!
Υ.Γ.: Σε όσους ακόμα θεωρούν ότι οι διαρκείς και οδυνηρές υποχωρήσεις απομακρύνουν τον πόλεμό τους λέω πολύ απλά πως μα τον Θεό έχουν μαύρα μεσάνυχτα...
Ο Δρ. Ντίνος Αυγουστή είναι εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισας
a.avgoustis@hotmail.com
