Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
Η ΕΙΔΗΣΗ δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» την περασμένη Παρασκευή: «Εκπαιδευτικοί έπαιρναν εκπαιδευτική άδεια μετ’ αποδοχών, για να κάνουν μεταπτυχιακές σπουδές, αλλά επέστρεφαν στην εργασία τους, με ...άδεια χέρια, δηλαδή χωρίς κάποιο πτυχίο που ν’ αποδεικνύει ότι όντως ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους, ως όφειλαν. «Μια τέτοια πρακτική δεν είναι μόνον απαράδεκτη υπηρεσιακά, αλλά και στιγματίζει τον εξαιρετικά χρήσιμο θεσμό των εκπαιδευτικών αδειών» ανέφερε ο αρμόδιος υφυπουργός Παιδείας κ. Συμεών Κεδίκογλου. Το καθεστώς αυτό αλλάζει με τροπολογία που κατέθεσε το υπουργείο Παιδείας και πλέον, αν εκπαιδευτικός λάβει εκπαιδευτική άδεια και δεν προσκομίσει, όπως οφείλει, τον τίτλο που απέκτησε, υποχρεούται να επιστρέψει τις αποδοχές και τις πρόσθετες αποζημιώσεις που έλαβε κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής άδειας...».
ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ την είδηση, αναρωτιέσαι: συνέβαινε άραγε σε τέτοιο βαθμό, που χρειάστηκε η τροπολογία του υπουργείου για ν’ αποκατασταθούν τα πράγματα; Ή, μήπως, έχουμε να κάνουμε με άλλη μια, επικοινωνιακού χαρακτήρα κυβερνητική πρωτοβουλία, που στοχεύει να εκθέσει τους εκπαιδευτικούς στην κοινή γνώμη; Έτσι, μοιραία καταφεύγεις στη σχετική ανακοίνωση της ΟΛΜΕ, η οποία σχολιάζει ως εξής την τροπολογία: «Με τη διάταξη 2.1 της τροπολογίας του Υπουργείου Παιδείας στο νομοσχέδιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης ορίζονται υπερβολικές ποινές σε όσους λαμβάνουν εκπαιδευτικές άδειες. Τη σημερινή εποχή, όπου η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη, οι εκπαιδευτικές άδειες ήταν μια διέξοδος. Η κυβέρνηση όμως τα τελευταία χρόνια έχει δραματικά περικόψει τη χορήγησή τους. Οι ποινές που προβλέπονται με την τροπολογία αυτή στοχεύουν ουσιαστικά οι εκπαιδευτικές άδειες να γίνουν απαγορευτικές. Από την πλευρά μας βέβαια, δεν προτείνουμε σε καμιά περίπτωση οι εκπαιδευτικοί να μην έχουν υποχρεώσεις απέναντι στην υπηρεσία τους, όταν λαμβάνουν εκπαιδευτική άδεια. Να σημειώσουμε δε πως, η άδεια αυτή χορηγείται ανά χρόνο, αφού ο εκπαιδευτικός καταθέσει αποδείξεις για την πρόοδο της εργασίας του».
ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, η ΟΛΜΕ προτείνει. Πρώτον: «να μην έχει αναδρομική ισχύ η νέα ρύθμιση»! Δεύτερον: «να μην υπάρχει επίπτωση στον μισθό του εκπαιδευτικού, αλλά μόνο στην επιπλέον αμοιβή που λαμβάνει κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής άδειας». Και τρίτον: «οι υποχρεώσεις του εκπαιδευτικού να εκπληρώνονται σε μια διετία από την ολοκλήρωση της εκπαιδευτικής άδειας, αντί του ενός χρόνου, ιδιαίτερα όταν αυτή αφορά στην εκπόνηση διδακτορικού».
ΔΕΝ είμαι σε θέση να κρίνω πόσος χρόνος χρειάζεται ώστε να εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις του εκπαιδευτικού που εκπονεί διδακτορικό... Μπορεί να είναι και λίγα τα δύο χρόνια... Αλλά, το αίτημα της ΟΛΜΕ να μην έχει αναδρομική ισχύ η τροπολογία, μπορεί να μας υποψιάσει για το τι γινόταν όλα τα προηγούμενα χρόνια!... Η εκπαιδευτική άδεια προφανώς, παρείχε το δικαίωμα σε μύριους όσους να απέχουν των καθηκόντων τους, αμειβόμενοι και επιδοτούμενοι από πάνω, χωρίς να υποχρεούνται να αποδείξουν ότι εκπλήρωσαν τους εκπαιδευτικούς σκοπούς για τους οποίους τους χορηγήθηκε άδεια μετ’ αποδοχών και έξτρα αμοιβής!...
«Η ΓΕΝΙΚΕΥΣΗ κάνει κακό», ακούω ήδη τον αντίλογο... «Υπάρχουν χιλιάδες εκπαιδευτικοί που τίμησαν τον χρόνο που τους δόθηκε και τα επιπλέον χρήματα για την αναβάθμιση των προσόντων τους επ’ ωφελεία της εκπαίδευσης... Προφανώς, υπήρξαν και κάποιοι «λουφαδόροι», οι εξαιρέσεις στον κανόνα...».
ΙΣΩΣ να ’ναι έτσι... Αλλά, αν είναι έτσι, ποιος ο λόγος να εκτίθεται ολόκληρη ΟΛΜΕ, ζητώντας να μην έχει αναδρομική ισχύ η τροπολογία; Για πέντε – δέκα εξαιρέσεις; Υπερβολικό φαίνεται... Και είναι: διότι αν προφανώς, δεν ήταν ολόκληρη στρατιά οι «λουφαδόροι», ούτε το υπουργείο θα έφθανε στο σημείο να αντιμετωπίσει το φαινόμενο με τροπολογία, ούτε η ΟΛΜΕ να ζητήσει να μην έχει αναδρομική ισχύ το μέτρο... Αλήθεια όμως, γιατί και το υπουργείο κι η ΟΛΜΕ αρνούνται να μιλήσουν με αριθμούς; Ας δεσμευθούν αμφότεροι ότι δεν θα έχει αναδρομική ισχύ η τροπολογία (ώστε το αίτημα της «ατιμωρησίας» που θέτει η ΟΛΜΕ να ικανοποιηθεί) κι ας μας πουν πόσοι έκαναν κατάχρηση του δικαιώματός τους... Ώστε να ξέρουμε και πόσο δίκαια ήταν τα αιτήματα της ΟΛΜΕ ολ’ αυτά τα χρόνια, όταν «χρέωναν» στο υπουργείο Παιδείας «εκπαιδευτικά κενά»!...