Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ορισμένα ακατανόητα πράγματα στην – όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές – κλιμακούμενη αντιπαράθεση ανάμεσα στη Ν.Δ. και τον ΣΥΡΙΖΑ... Ακατανόητα αλλά και ασύμβατα με τις εντυπώσεις που η ρητορική των ηγεσιών και των στελεχών των δύο κομμάτων, «παράγει»...
Η «Νέα Δημοκρατία» π.χ. κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «τορπιλίζει το θετικό επενδυτικό κλίμα» που διαμορφώνει η κυβέρνηση, «ποντάροντας στην αποτυχία της χώρας»...
Ο δε ΣΥΡΙΖΑ φροντίζει να επιβεβαιώνει με τον πιο επίσημο και κατηγορηματικό τρόπο την άποψη της Ν.Δ.: «Όσοι έρθουν να κερδοσκοπήσουν, θέτοντας σε κίνδυνο την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, να το υπολογίσουν και δεύτερη φορά. Θα χάσουν τα λεφτά τους, αλλά θα τεθούν και υπόλογοι έναντι του νόμου. Η ελληνική δημοκρατία έχει νόμους. Και έχουμε και εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη. Δεν διαχειρίζονται την περιουσία που τους κληρονόμησαν οι παππούδες τους... Αν νομίζουν ότι, επειδή μπαίνουν στα λήαρ τζετ των φίλων τους επιχειρηματιών μπορούν να ξεπουλάνε σαν να είναι τσιφλίκι του παππού τους τον ΟΠΑΠ, τη ΔΕΗ, την ΕΥΔΑΠ κάνουν λάθος» (Αλ. Τσίπρας 22 Οκτωβρίου 2013). Στις 9 Νοεμβρίου του 2013, ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται μέσω της ηλεκτρονικής έκδοσης της γερμανικής εφημερίδας «Die Zeit» απευθείας στους ξένους επενδυτές: «Κανένας σοβαρός επενδυτής δεν θα δαπανήσει χρήματα στην Ελλάδα, όσο γνωρίζει ότι ο χρόνος της κυβέρνησης που θα το αποφασίσει τελειώνει... Δεν υπάρχει σοβαρός επενδυτής που να επενδύσει σε χώρα με πολιτική αστάθεια»...
«ΜΠΑΜΠΟΥΛΑΣ» λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ για τους επενδυτές... Το λέει επισήμως και ρητώς ο ίδιος, το επισημαίνει κι η «Νέα Δημοκρατία» για προφανείς λόγους δημιουργίας πολιτικών εντυπώσεων... Και καθώς, στις δημοσκοπήσεις, η υπεροχή του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της Ν.Δ. είναι αδιαμφισβήτητη, σε βαθμό που όχι μόνον ο πρόεδρός του, αλλά και πολλά στελέχη της συμπολίτευσης να θεωρούν σίγουρη την πρωτιά του στις εκλογές, θα περίμενε κανείς η επενδυτική άπνοια να είναι χαρακτηριστικό της καθημερινότητας... Διότι ο «εχθρός της επένδυσης» βρίσκεται προ των πυλών της εξουσίας και έρχεται αν όχι αυτοδύναμος, σίγουρα με ηγεμονικό ρόλο, στα πράγματα... Σωστά;
ΛΑΘΟΣ!... Διότι το τελευταίο μόνο χρονικό διάστημα, μάθαμε ότι ο «Αστέρας» πουλήθηκε σε Τούρκους και Άραβες... Ο ΟΠΑΠ στον Μελισσανίδη και τους εταίρους του... Οι Κινέζοι της COSCO ετοιμάζουν νέες επενδύσεις στα τρένα και τον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς... Ο αγωγός ΤΑΡ που θα μεταφέρει αζερικό πετρέλαιο στην Ευρώπη, θα εγκατασταθεί σε ελληνικό έδαφος... Η Ryanair δημιούργησε και διαφημίζει δύο νέες βάσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη... Ακόμα και την περασμένη Τετάρτη, την ημέρα που η δημοσκόπηση της GPO έδειχνε τον ΣΥΡΙΖΑ επτά μονάδες πάνω από τη Ν.Δ. στην περιφέρεια Αττικής, η BP Oil international υπέγραφε στο κτίριο του Υπουργείου Ενέργειας, συμφωνία για την πώληση του συνόλου της παραγωγής πετρελαίου από τα κοιτάσματα του Πρίνου με την εταιρία Energean Oil που εκμεταλλεύεται τα κοιτάσματα της περιοχής, επιστρέφοντας μετά από πέντε χρόνια (είχε φύγει το 2009) στη χώρα μας!... Την ίδια ώρα, ξένα funds περιμένουν το πράσινο φως της ιδιωτικοποίησης για να αγοράσουν πακέτα τραπεζικών μετοχών (με την EUROBANK να θεωρείται από τον οικονομικό Τύπο «κλεισμένο» deal!), ενώ εταιρείες εξόρυξης πετρελαίου έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον τους για τις γεωτρήσεις στο Αιγαίο και το Ιόνιο!...
ΕΡΩΤΗΜΑ; Έχουν άγνοια κινδύνου όλοι αυτοί οι επενδυτές ή είναι τόσο risky τύποι που δεν υπολογίζουν πιθανό «στραπάτσο»; Όχι, βέβαια... Μήπως, ξέρουν κάτι περισσότερο από εμάς σ΄ ότι αφορά την έκβαση της (όποτε γίνει) επόμενης εκλογικής αναμέτρησης; Δεν το νομίζω, γιατί και μόνον η πολιτική αστάθεια από πιθανή άνοδο (και έστω, «μη νίκη») του ΣΥΡΙΖΑ, θα τους έκανε περισσότερο επιφυλακτικούς... Άρα;
ΑΡΑ, το μόνο που μπορεί να υποθέσει κανείς, είναι ότι παίρνουν λιγότερο «τοις μετρητοίς», σε σχέση με μας, τις μεγαλοστομίες των Ελλήνων πολιτικών... Βοηθούσης και της (μέσω των συζητήσεων στα διεθνή φόρουμ) διερεύνησης των προθέσεων των επελαυνόντων προς την εξουσία Συριζαίων, έχουν μάλλον καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, στην Ελλάδα, οι προεκλογικές διακηρύξεις με τη μετεκλογική πρακτική απέχουν όσο η φαντασία από την πραγματικότητα... Άλλη εξήγηση δεν βλέπω...
