Η υπέρμετρη και αλόγιστη διόγκωση του πολεοδομικού συγκροτήματος της Αθήνας με τη συσσώρευση σ' αυτό μεγάλου μέρους του πληθυσμού της επαρχίας και του μέγιστου μέρους των οικονομικών δραστηριοτήτων της χώρας σημειώθηκε κυρίως κατά τη μεταπολεμική περίοδο. Ο εμφύλιος σπαραγμός και το μετεμφυλιακό κλίμα έδιωξαν κόσμο από την επαρχία, ο διπολισμός, που ακολούθησε, απομόνωσε τις βόρειες (και πλέον παραγωγικές) επαρχίες της χώρας από την οικονομική ζώνη της Βαλκανικής ενδοχώρας, ενώ και στην υπόλοιπη Ελλάδα αναπτύχθηκε μια παρασιτική οικονομία, οι παράγοντες της οποίας (οικοπεδοφάγοι και έμποροι ακινήτων, αεριτζήδες, δανειοδίαιτοι "βιομήχανοι" κ.λπ.) δρούσαν πάντοτε σε άμεση επαφή και "συνεργασία" με τη συγκεντρωμένη στην πρωτεύουσα κυβερνητική και διοικητική μηχανή.
Το Λεκανοπέδιο της Αθήνας έχει πλέον επιτύχει τη μοναδική διεθνή πρωτοτυπία να φιλοξενεί το 50% του πληθυσμού της Ελλάδας στο μόλις 2% του εδάφους της χώρας!!!
ΒRAZILIA (TO ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ)
i. Επιβάλλεται, λοιπόν, εκ των πραγμάτων να τερματιστεί αυτή η αδιέξοδη και αντιαναπτυξιακή μεγέθυνση του Λεκανοπεδίου. Η ανάπτυξη πρέπει να διαχυθεί σε όλη τη χώρα, ώστε η Νέα Γενιά να λειτουργήσει σε ένα νέο ορθολογικό, οικονομικά και κοινωνικά, περιβάλλον.
Πριν αναζητήσουμε "τεχνοκρατικές" λύσεις για τη "διαχείριση" των προβλημάτων του Λεκανοπεδίου, πρέπει να προηγηθεί μία απάντηση στο ακόλουθο ερώτημα, το οποίο προβάλλεται ολοένα συχνότερα και από πολλές πλευρές:
Η επανίδρυση του κράτους
Η απόφαση για τη μεταφορά του οικονομικού και του διοικητικού κέντρου της χώρας, που πρέπει ν' αποτελεί στόχο και έργο κάθε πατριώτη και υψηλόφρονα πολιτικού, είναι ριζοσπαστική και απαιτεί μάλλον θέληση και διοικητικά-νομοθετικά μέτρα παρά δαπάνες, δαπάνες που πάντως θα είναι πολύ μικρότερες απ' αυτές που απαιτούνται για τη συντήρηση του μεγάλου ασθενούς και από τις ζημίες που συνεπάγεται η διατήρηση της Αθήνας ως το διοικητικό κέντρο που θα κατασκευαστεί εξ αρχής για να λειτουργήσει ως διοικητικό κέντρο και της οποίας ο πληθυσμός θα περιορίζεται με κατάλληλα διοικητικά και άλλα μέτρα το πολύ σε 500.000 χιλιάδες κατοίκων. Το οικονομικό κέντρο δεν χρειάζεται μία νέα πόλη, αλλά μία ενδοχώρα, που θα του εξασφαλίσει μια περιοχή με στρατηγική θέση κοντά σε χώρο που αναπτύσσονται ή και που προβλέπεται ν' αναπτυχθούν έντονες οικονομικές δραστηριότητες, δηλαδή κοντά στην ενιαία πλέον Ευρώπη και στο κέντρο των Βαλκανίων. Και τέτοια είναι η περιοχή με επίκεντρο τη Θεσσαλία στην οποία, παρά την τροχοπέδη του διπολισμού και της αρτηριοσκληρωτικής Αθήνας, αναπτύσσεται ήδη από χρόνια σημαντικό-και προπάντων υγιές-μέρος των οικονομικών δραστηριοτήτων της χώρας. Η αναγωγή της Θεσσαλίας σε διοικητικό-οικονομικό κέντρο της χώρας θα υποβοηθηθεί από τη μεταφορά του διοικητικού κέντρου πλησιέστερα προς αυτήν. Η ιδέα για μια μικρή πρωτεύουσα-διοικητικό κέντρο σ' ένα κράτος, που οι κύριες οικονομικές δραστηριότητες ασκούνται αλλού, δεν είναι πρωτότυπη. Αντιθέτως, έχει εφαρμοστεί ήδη με επιτυχία σε πολλά και σε μερικά από τα πλέον προοδευμένα κράτη (ΗΠΑ, Αυστραλία, Καναδάς, Βραζιλία, Γερμανία, Νότια Αφρική, Καζακστάν, Ιράν κ.λπ.).Υπέρ της αλλαγής επιχειρηματολόγησε και ο διεθνούς φήμης Αρχιτέκτων-Πολεοδόμος Κωνσταντίνος Δοξιάδης, ο οποίος κατήρτισε το πολεοδομικό σχέδιο δυο σημαντικών πρωτευουσών: του Ισλαμαμπάντ και της Μπραζίλια αλλά έχουμε και το παράδειγμα της Χάγης.
Πρότασή μου για σταδιακή μεταφορά (5 χρόνια) όλων των υπουργείων στη Θεσσαλία και των,
* Σχολή Ευελπίδων (στην Αλεξανδρούπολη)
* Σχολή Ναυτικών Δοκίμων (στον Πόρο)
* Σχολή Ικάρων (στην Καλαμάτα)
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε εγκαίρως ότι, εάν δεν δώσουμε μια ριζική λύση στο πρόβλημα της πρωτεύουσας, ώστε να ξαναγίνουν πανελλήνια τα ενδιαφέροντα των πολιτών και της πολιτείας, θα υποστούμε, συντομότερα απ' όσο υποψιάζονται οι κυβερνώντες Έλληνες, εδαφική συρρίκνωση της πατρίδας μας και πολιτιστική αλλοτρίωση του έθνους μας.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι η μεταφορά της πρωτεύουσας ίσως είναι η σημαντικότερη κίνηση αναδιάρθρωσης και επαναδημιουργίας του ελληνικού κράτους, και θα συμβάλει δραστικά στην επιβίωσή του.
Xριστοδούλου Απόστολος, πρώην υποψ. δημοτικός σύμβουλος
