* Του Κων/νου Ι. Παπακωνσταντίνου
Μπορεί του Τσίπρα να του καταμαρτυρούν τα όσα μύρια. Κανείς όμως δεν μπορεί ν’ αμφισβητήσει το χαμόγελό του. Το πάγιο και διαρκές. Τον ανήγαγε σε Γελαστό Παιδί. Η τύχη και το γέλιο τον συνόδευσαν αρκετά. Γελαστός και ανέμελος, όταν τα άλλα Ελληνόπουλα κλεισμένα σε Σχολεία και μελέτες, με κόπο τρυγούσαν τα νάματα της γνώσης και της Παιδείας, αυτό ενέπνεε τα 15/μελή σε καταλήψεις. Κατέστρεφε όργανα, έπιπλα, αρχεία των Σχολικών μονάδων. Φορούσε κουκούλα και κραδαίνοντας καδρόνια και Μολότοφ, αντιμαχόταν με τα ΜΑΤ, στοχεύοντας στην ανατροπή του «κατεστημένου». Να φέρει τι; Το χάος. Το Γελαστό Παιδί όμως τυχερό. Ο παππούς Αλέκος, άλλο ρετάλι της κουμμουνιστικής ιδεοληψίας, του χάρισε τον αρραβώνα του κόμματος. Το Γελαστό Παιδί με άλλο άλμα, το κόμμα του 4% το φθάνει στα 27%. Όχι βέβαια με την αξία του. Είναι να γελάς. Ήταν η απρόσμενη κάθοδος των Πασόκων. Ανθρωπάκια ποντικοειδή. Μόλις είδαν το καράβι να βουλιάζει, πήδησαν να σωθούν. Ήταν εκείνοι οι αφιονισμένοι, από τον αμοραλισμό, τον λαϊκισμό και τη διαφθορά του Ανδρέα. Έτρεξαν να βρουν στέγη, για να συνεχίσουν το πελατειακό κράτος, την ασυδοσία, την καταλήστευση των κρατικών ταμείων.
Το Γελαστό Παιδί πετούσε στα ουράνια. Τι τύχη ήταν αυτή! Άρχισε μάλιστα να λιγουρεύεται και την εξουσία. Μέχρι τώρα όλα του πήγαιναν κατ’ ευχήν. Από καταλήψεις ήξερε. Σπουδαίο ήταν να καταλάβει και την εξουσία; Όχι δα! Προσπάθησε λοιπόν και τα κατάφερε. Δύο ήταν τα όπλα του. Ανέντιμα και ποταπά! Ήταν ο εκβιασμός και το ψέμα. Ο εκβιασμός ασκήθηκε κατάφωρα, με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Θα μπορούσε να κάνει λίγη υπομονή. Που θα συνέφερε και σ’ αυτόν . Αλλά βλέπετε η σαγήνη της εξουσίας είναι ελκυστική. Παρέβλεψε τους ευνοϊκούς δείκτες της οικονομίας του 2014, το πλεόνασμα την άμεση προοπτική εξόδου στις αγορές κ.λ.π. Όρμησε και κατέλαβε την εξουσία. Το δεύτερο όπλο του ήταν το ψέμα. Μια ακατάσχετη υποσχεσιολογία. Έταξε και τι δεν είπε. Γνωστά άλλωστε σ’ όλους. Ο Λουντέμης είπε κάποτε για το πολύ ψέμα. «Ειπώθηκαν τόσα ψέματα, που ντράπηκαν και τα ίδια, αφού δε ντράπηκαν τα στόματα που τα είπαν».
Και ιδού! Το Γελαστό Παιδί, Πρωθυπουργός. Ένα ακατάσχετο πλήθος απατημένων, τον χειροκροτούσαν ως Μεσσία. Οι άνοες χαχόλοι. Ούτε πήραν είδηση, του τι πήγαινε να κάνει. Το Γελαστό Παιδί ξεφάντωσε κι άρχισε τις τρέλες του. Που βέβαια τις πλήρωσε ακριβά. Ανίκανος να επιλέξει τους κατάλληλους συνεργάτες του πήρε κοντά του, το φιντάνι του Τέξας, τον Βαρουφάκη. Γεμάτος οίηση, παλαβωμάρα, Δονκιχωτισμό. Γρήγορα οι Ευρωπαίοι το κατάλαβαν και στη Ρίγα τον εξωπέταξαν. Στα Γιουρογκρούπ, όταν μιλούσε, οι Εταίροι μας, κρυφογελούσαν για τις μπούρδες του. Έβαλε Πρόεδρο της Βουλής τη Ζωή, τη Sui generis. Μια Δικτακτορίσκο. Με ιδιοτελής πρακτικές. Προκλητική, γεμάτη συμπλέγματα. Έβαλε σε καίριο Υπουργείο τον Λαφαζάνη, που με τις Λαφαζανιές που λέει ο Κουτσούμπας, μόνο για κομισσάριος των Κοχόζ έκανε. Αλλά και πολλούς άλλους. Νοσταλγούς του Στάλιν. Αυτόκλητους εκδικητές της ΕΑΜικής ήττας. Νοσταλγούς του αλληλοφαγώματος που μας επέβαλε ο σοφός Ζαχαριάδης. Το ίδιο το Κόμμα τον διέγραψε και ο Μέντοράς του ο Πατερούλης Στάλιν, τον άφησε να πεθάνει με τα κρίματά του στις παγωμένες στέπες της Σιβηρίας. Ούτε να τον ακούσει. Έβαλε στο μεταναστευτικό την Τασία, τη Μεγαλομπεμπέκα, που μόνο απελπισία προκαλεί.Μάζεψε το Γελαστό Παιδί, εξαχρειωμένους συνδικαλιστές (όρα Φωτόπουλος). Ανθρωπάκια και λαμόγια του αντιμνημονιακού μετώπου. Και μ’ όλους αυτούς, πριν φροντίσει για τον τόπο μας, έβαλε πλώρη ν’ αλλάξει την Ευρώπη. Με Νταούλια για ζουρνάδες. Με Κιούγκια και Τζιχαδιστές, επετέθη στους Εταίρους μας. Με ύβρεις και απαξιώσεις, απαράδεκτες για έναν ηγέτη. Δεν είχε πάρει καν είδηση, ότι στην Ε.Ε. ισχύουν κανόνες, Νόμοι και θεσμοί, χαλκευμένοι από σοφούς ηγέτες. Όταν βέβαια το ανακάλυψε ήταν αργά. Η τύχη τον εγκατέλειψε. Και οι ιστοί την Ευρωζώνης τον έπνιξαν. Τότε υπέκυψε και ρίψασπις ανεφώνησε: «Ήμαρτον». Φέρτε μου να υπογράψω ό, τι θέλετε. Και υπέγραψε ένα Μνημόνιο τρισχειρότερο των άλλων. Το αποτέλεσμα υπήρξε τραγικό. Η αδυναμία και ανικανότητα των μαθητευόμενων Μάγων, επί επτά μήνες, μας κατεχρέωσε, μας έφερε τα capital controls. Μας έφερε τρία χρόνια πίσω. Να μη μιλήσουμε για τα επιτεύγματα στο εσωτερικό. Διέλυσε την Παιδεία με τον ανεκδιήγητο Μπαλτά, τορπίλισε τις επενδύσεις, διόρισε στρατιά ημετέρων. Κατάφερε σοβαρά πλήγματα στη λειτουργία του κράτους. Αποτέλεσμα. Όλα αυτά και άλλα πολλά, μετέτρεψαν το Γελαστό Παιδί σε Καταγέλαστο. Γελά και το παρδαλό κατσίκι, με την πιο παλαβή Αριστερά. Όμως το θέμα είναι πως η επιπόλαιοι πειραματισμοί της Αριστερής παρένθεσης, όπως ορθώς προέβλεψε ο Σαμαράς, κατεδίκασε το λαό, σε περισσότερες περιπέτειες και χειρότερα βάσανα.
