Από τη Μαρίνα
Αποστολοπούλου
Σούπα. Βελουτέ; Κρεμμυδόσουπα; Μανιταρόσουπα; Ψαρόσουπα; Μπουγιαμπέσα; Ό,τι θέλετε. Πάντως σούπα.
Είχαμε τόσο χρόνια να παρακολουθήσουμε προεκλογικό ντιμπέιτ πολιτικών αρχηγών-γιατί τα τελευταία χρόνια τα «φοβούνταν» και τα είχαν καταργήσει-και τι είδαμε; Ό,τι πιο χλιαρό, πιο παλιό, πιο δύσκαμπτο και πιο αχρείαστο θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε.
Και αν θέλετε τη γνώμη μου η ατάκα που έγραψε και χαρακτήρισε τους προχθεσινούς παράλληλους μονολόγους των πολιτικών αρχηγών- ήταν αυτή του Βαγγέλη Μεϊμαράκη: ότι οι «κερδισμένοι» της υπόθεσης ήταν οι πολιτικοί αρχηγοί που δεν μετείχαν στο ντιμπέιτ! Γιατί αυτοί που μετείχαν απλώς ανακάτεψαν την προαναφερόμενη «σούπα» ενώ αυτοί που απείχαν απλώς έμειναν στο απυρόβλητο, διατήρησαν τον «μύθο» τους και αφήνουν τους ψηφοφόρους να συμπληρώσουν με τη φαντασία τους τις δυνατότητες των ιδίων και των κομμάτων τους.
Οι πολιτικοί αρχηγοί λοιπόν ανακύκλωσαν εαυτόν. Οι δημοσιογράφοι που μετείχαν βγήκαν εκτός εαυτού γιατί οι περισσότεροι δυσκολεύονταν να ακολουθήσουν τους κανόνες τους οποίους εκ προοιμίου γνώριζαν και για τους οποίους είχαν συζητήσει. Και ο συντονιστής ήταν ο μόνος μάλλον που πέρασε μία πραγματική δοκιμασία προσπαθώντας να βάλει σε τάξη πολιτικούς και δημοσιογράφους προκειμένου να τηρήσει τη σφιχτή διαδικασία όπως αποφασίστηκε από τη διακομματική.
Και στο τέλος; Τι διαπίστωσαν όλοι στο τέλος;
Αυτό που διαπιστωνόταν όλα τα χρόνια όταν οι τηλεμαχίες πολιτικών αρχηγών προεκλογικά ήταν must και δεν έλειπαν από τις προεκλογικές περιόδους: ότι η διαδικασία είναι «σούπα», ότι πρέπει να αλλάξει και ότι δεν προσφέρει εν τέλει τίποτα. Και εύλογα αναρωτιέται κανείς: αφού κάθε φορά γίνεται ακριβώς η ίδια διαπίστωση γιατί η διαδικασία δεν αλλάζει; Μάλιστα τώρα που είχαμε και χρόνια να δούμε τηλεμαχία αυτού του τύπου και με τις διαπιστώσεις του παρελθόντος για το σύστημα που ακολουθείται να είναι σαφείς και αρνητικές, γιατί τώρα δεν έγινε κάτι διαφορετικό; Κάτι πιο χαλαρό, πιο άμεσο, πιο αποδοτικό και πολύ λιγότερο βαρετό; Αντί να βγαίνουν εκ των υστέρων και οι ίδιοι οι πολιτικοί αρχηγοί και βεβαίως οι δημοσιογράφοι και να διαπιστώνουν για μία ακόμη φορά αυτό που εκ των προτέρων γνώριζαν;
Η απάντηση είναι απλή, όσον αφορά στους πολιτικούς: γιατί φοβούνται.
Την ίδια διαδικασία που εκ των υστέρων απορρίπτουν εκ των προτέρων την επιζητούν για λόγους «ασφάλειας». Με τόσο ασφυκτικούς και ελεγχόμενους όρους και χρόνους –παρότι δυσφορούν- στην πραγματικότητα έχουν τη δυνατότητα να ελέγξουν τις απαντήσεις που θα δώσουν, να ελαχιστοποιήσουν τις εκπλήξεις που πιθανώς θα μπορούσαν να βρουν μπροστά τους και ως εκ τούτου και τις «πατάτες» που θα μπορούσαν να κάνουν. Οπότε προκειμένου να γλιτώσουν τις «πατάτες» προτιμούν τις «σούπες» που είναι εκ του ασφαλούς. Σου λένε «καλύτερα να μην κερδίσω τίποτα από την τηλεμαχία (αλλά όπως και να το πεις θα με δούνε) παρά να διακινδυνεύσω να χάσω». Κι έτσι βγαίνουν εκ των υστέρων και διαπιστώνουν το «άχρηστο» της διαδικασίας αλλά τη δουλειά τους την έχουν κάνει.
Το καλύτερο ποιο είναι; Ένας συντονιστής και οι πολιτικοί αρχηγοί να «κοντράρονται» μεταξύ τους με μόνο κριτήριο τον χρόνο στον οποίο θα πρέπει να απαντάνε. Και εκεί να δούμε πόσα απίδια πιάνει ο σάκος για τον καθένα.
Τι μας έμεινε λοιπόν από το ντιμπέιτ;
Ο σχετικά (σε σχέση με όλους τους υπολοίπους) χαλαρός Μεϊμαράκης ο οποίος στον σφιχτό τηλεοπτικό αέρα του ντιμπέιτ γύρισε στον Τσίπρα και τον ρώτησε αν έχει χρόνο να περάσει από την Κουμουνδούρου να του κάνει επίσκεψη ή όταν γύρισε και τον ρώτησε «αφού θέλεις να μου επιτεθείς γιατί βάζει τον Πάνο να σου κάνει τη βρόμικη δουλειά;». Ο Τσίπρας «σφιγμένος» να δείχνει ως ο άνθρωπος που έχασε τον μανδύα του επαναστάτη και ως πολιτικός δεν έχει βρει τη νέα του ταυτότητα. Ο Λαφαζάνης να προβάλει την «απειρία» του ως νεότευκτος πολιτικός αρχηγός και με τη στάση σώματος και με τις απαντήσεις του. Ο Κουτσούμπας «σταθερή αξία» όπως και το ΚΚΕ δεν περιμένει κανείς εκπλήξεις. Ο δημοσιογράφος-πολιτικός Θεοδωράκης έδειξε ότι παραμένει «δημοσιογράφος» και ήξερε πώς να χειριστεί την κατάσταση καλύτερα σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους και να προβάλει το σύνθημα: «μετά το πρώτη φορά Αριστερά, πρώτη φορά σοβαρά». Ο Καμμένος σφιγμένος αλλά «κουρδισμένος» και προετοιμασμένος να φέρει σε δύσκολη θέση τον Μεϊμαράκη. Η μεταξύ τους «κοκορομαχία» που δεν βλέπαμε και περίπου ακούγαμε θα λέγαμε ότι ήταν το πιο ενδιαφέρον σημείο της… σούπας, παρότι πολιτικά δεν ευνόησε κανέναν. Και η Φώφη σφιγμένη για πρώτη φορά αρχηγός κόμματος αλλά πάντως συγκροτημένη στις βασικές παραμέτρους των τοποθετήσεών της και κει προς το τέλος να προβάλει (ορθά) και τη γυναικεία της υπόσταση.
Τώρα, αν γίναμε σοφότεροι ή αποφασίσαμε τι θα ψηφίσουμε;
Ούτε λόγος. Ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο.
Ας πούμε ότι «βγήκαν από την υποχρέωση». Και ας δούμε τι θα γίνει τη Δευτέρα με το ντιμπέιτ των δυο βασικών μονομάχων: Τσίπρα-Μεϊμαράκη
Θα ‘ναι «σούπα» και αυτό; ‘Η κάτι σε πιο πικάντικο;
