Τέμπη: Zητείται Δικαιοσύνη.

Από τον κ. Απόστολο Σιέρρα,
φιλόλογο και μέλος
του Παραρτήματος Λάρισας
της Πανελλήνιας Ένωσης
Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών
Ήταν 28 Φλεβάρη του 2023…Όταν πάγωσε όλη η Ελλάδα. Όταν – για τους πιο κοντινούς – σταμάτησε ο χρόνος.

Δύο χρόνια από τότε και έχουν μείνει μόνο οι υποσχέσεις, και οι διαβεβαιώσεις ! Πως «το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο», πως η έρευνα θα φτάσει στους ενόχους, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται… Και άλλα παρόμοια! Τετριμμένα λόγια, που τα ακούμε σε κάθε ανάλογη περίσταση. Χωρίς καμιά αξιοπιστία και φερεγγυότητα.
Φτάνει πια η υπομονή και η ευπιστία μας! Όχι άλλη αφέλεια. Ούτε φοβική ζωή. Στα Τέμπη συντελέστηκε ένα έγκλημα: 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, σε μια στιγμή! Οι 57 νεκροί μας δεν θα αφήσουμε να αποτελέσουν πεδίο συνηθισμένων αντεγκλήσεων σε μια ένοχη πολιτική σκηνή.
Η επίσημη κυβέρνηση προσπαθεί να αποσείσει από πάνω της την κατηγορία της συγκάλυψης. Μάταιος κόπος. Η πραγματικότητα και οι ενέργειές της δείχνουν το αντίθετο: αποκαλύπτουν το μέγεθος της επιχειρούμενης, κυβερνητικής, συγκάλυψης.
Επιπλέον κατηγορεί την αντιπολίτευση για «εργαλειοποίηση» του τραγικού συμβάντος, και εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου, θυμίζοντας ότι και εκείνοι ευθύνονται για τα τρένα που ταξίδευαν σε ράγες χωρίς ασφάλεια. Τελευταία, ψελλίζουν και κάτι για «καταστροφή της χώρας» για «αποσταθεροποίηση» και άλλους κινδύνους ( που μόνο η οξυδέρκειά τους διαβλέπει…) εάν συνεχίσει η κοινωνία τον αγώνα της για τα «Τέμπη»! Δηλαδή, αν συνεχίσουμε να ζητάμε την αλήθεια για ό,τι συνέβη. Αν ζητάμε δικαιοσύνη!  Αν απαιτούμε να μη συγκαλύψουν το έγκλημα.
Εμείς, ο κόσμος της άλλης Ελλάδας, βγαίνουμε στους δρόμους και στις πλατείες- και θα ξαναβγούμε στις 28 Φλεβάρη, και όποτε χρειαστεί – ζητώντας να έχουμε όλες τις απαντήσεις στα ερωτήματα που μας βασανίζουν για το έγκλημα των Τεμπών. Μέχρι την τιμωρία των ενόχων και την καταδίκη των πολιτικών που μας οδηγούν στον θάνατο, που δεν λογαριάζουν τις ανθρώπινες ζωές μπροστά στα κέρδη των λίγων!
Μαζεύτηκαν πολλά! Έχουμε πολλούς λόγους να ξεσηκωθούμε, τώρα. Γιατί; Πολλά τα γιατί. Γιατί δεν εγκατέστησαν το σύστημα τηλεδιεύθυνσης – όπως διαβεβαίωναν τους προϊσταμένους τους ελεγκτές στις Βρυξέλλες, και ήταν έτοιμος ο πρωθυπουργός να εγκαινιάσει (!) σε ένα …άδειο δωμάτιο στη Λάρισα( !) –ενώ είχαν αποσπάσει τα ευρώ από το ταμείο;
Γιατί βιάστηκαν να «καθαρίσουν» (να μπαζώσουν) τον τόπο του εγκλήματος; Ποιος έδωσε την εντολή για το μπάζωμα; Γιατί έκρυβαν, επιμελώς, το όνομα του – κυβερνητικού, τελικά- εντολέα; Γιατί επενέβησαν στο έργο των δικαστών; Γιατί χειραγώγησαν τις έρευνες;
Γιατί ο πρωθυπουργός έσπευσε να διαβεβαιώσει τον ελληνικό λαό ότι «γνωρίζουν με βεβαιότητα τι μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία» και ότι «τίποτα παράνομο ή λαθραίο δεν υπήρχε»; (για να τα αναιρέσει σε πρόσφατη τηλεοπτική εμφάνισή του). Γιατί πούλησαν τον ΟΣΕ (το δημόσιο μέσο μεταφοράς) στην ιταλική Hellenic Train και μάλιστα για ένα ασήμαντο ποσό; Ποιοι το έκαναν;
Γιατί διορίζουν- ακόμη- τους ανώτατους δικαστές; Πώς οι δικαστές ανέχονται αυτή την εξάρτησή τους, την υπονόμευση του έργου τους, και τη συνακόλουθη ακύρωση της αμεροληψίας και της αντικειμενικότητας, που διαχρονικά υποστηρίζουν ότι δείχνουν;
Γιατί δεν καταργούν – οριστικά και αμετάκλητα – τον περιώνυμο νόμο περί ποινικής ευθύνης υπουργών, που έχει αποδειχτεί ένα κραυγαλέο προνόμιο ατιμωρησίας των υπουργών;
Αυτά και άλλα «γιατί» μας βγάζουν στους δρόμους και στις πλατείες. Γιατί θέλουμε να ζούμε με ασφάλεια σε μια χώρα που σέβεται τους πολίτες και τη ζωή τους. Με θεσμούς που θα υπηρετούν όλους τους πολίτες. Όπου «τα κέρδη δεν θα λογίζονται πάνω από τις ζωές μας». Δεν θα μας σταματήσουν οι «απειλές» τους! Ούτε βήμα πίσω! Και ας μην καρτερούνε πως θα λυγίσουμε…!