Η θέση αυτή, αναμφισβήτητα, επιβεβαιώθηκε στην πορεία του χρόνου και η παιδαριώδης, απλοϊκή αντίληψη περί του πολέμου, ως μίας απλής παραβίασης της “ειρήνης”, η οποία απλώς ακολουθείται από την αποκατάστασή της, απορρίπτεται ευλόγως και σήμερα από την προσεκτική ανάλυση των δεδομένων κάθε πολέμου σε οιαδήποτε ιστορική φάση.
Το ότι “ο πόλεμος είναι συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα” άρρηκτα και αιτιωδώς συνδεδεμένος με την πολιτική και τα πολιτικά καθεστώτα από τα οποία πηγάζει και από τα δεδομένα που σωρεύονται στην προ της εκδήλωσης του πολέμου μακροχρόνια περίοδο της επισφαλούς “ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο”, επιβεβαιώνεται και σήμερα από την τρέχουσα εμπειρία.
Σήμερα σε όλον τον κόσμο είναι ενεργές 56 εστίες πολέμου, στις οποίες εμπλέκονται 92 χώρες, ενώ την τελευταία 15ετία ο αριθμός των νεκρών από τον πόλεμο έχει αυξηθεί κατά 482%. Συνεχίζεται αδιάλειπτα και με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς ο πόλεμος στην Ουκρανία από 24 Φεβρουαρίου 2022, καθώς και η γενοκτονία των Παλαιστινίων από το κράτος δολοφόνο Ισραήλ από 7 Οκτωβρίου 2023, ενώ οι εξελίξεις στην πολύπαθη Συρία είναι καταιγιστικές και το μέλλον του λαού της είναι αβέβαιο.
Ο αριθμός των νεκρών Παλαιστινίων στη Γάζα υπερβαίνει τις 46.000 και σύμφωνα με δημοσιευμένη προσφάτως στο “The Lancet” έρευνα της Σχολής Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, του Πανεπιστημίου Yale και συν., υπολογίζονται στους 64.260, περίπου 41% περισσότερους από τον επίσημο αριθμό που ανακοινώνει το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας, ενώ το 59,1% είναι γυναίκες, παιδιά και άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών.
Με αυτή τη θλιβερή αγριότητα σκιαγραφείται το διεθνές σκηνικό σήμερα, το οποίο θυμίζει την προπαρασκευή γενίκευσης του πολέμου σε παγκόσμιο επίπεδο.
Δεν φθάσαμε όμως τυχαία και συγκυριακά ως εδώ. Τα προηγούμενα χρόνια οι συσσωρευμένες, ανεπίλυτες ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις εισήλθαν, σε νέα φάση όξυνσης, κατά την οποία ήταν αδύνατη η ειρηνική διευθέτησή των. Η συνεχής καπιταλιστική κρίση, οι δυσκολίες στη διαχείρισή της στην Ε.Ε., αλλά και στις Η.Π.Α, καθώς και οι συνέπειές της παρόξυναν τους ανταγωνισμούς, τις αντιθέσεις και την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα στη Νοτιανατολική Μεσόγειο, την Νοτιοανατολική Ασία, την Κασπία και την Κεντρική Ασία, την Αφρική. Η υπερσυσσώρευση κεφαλαίων εξ αιτίας της αδυναμίας επένδυσης των με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους, επιτάχυνε την υλοποίηση του σχεδίου μίας σειράς ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων για την επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μεγάλων οικονομικών ομίλων κρατών-μελών της Ε.Ε., και των Η.Π.Α. στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Αφρική, στον Περσικό Κόλπο, για την απόκτηση γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία, την Κίνα και τους συμμάχους τους, δηλαδή τον έτερο υπό διαμόρφωση ιμπεριαλιστικό πόλο της αντιπαράθεσης, ο οποίος απειλεί την αμερικανική παγκόσμια πρωτοκαθεδρία στην ιμπεριαλιστική “πυραμίδα”. Η κατάσταση αυτή συνδυάζεται με την διέξοδο της κερδοφόρου διοχέτευσης κεφαλαίων σε πολεμικές συγκρούσεις και στην πολεμική οικονομία ως μέσου υπέρβασης της καπιταλιστικής κρίσης.
Σε αυτό το πολεμικό σκηνικό των ανταγωνισμών, των ασταθών και συχνά μεταβαλλόμενων λυκοσυμμαχιών και της επαπειλούμενης γενίκευσης του πολέμου, η Ε.Ε. προσφεύγει στην πολεμική οικονομία, ως την έσχατη, ολέθρια και απάνθρωπη προσπάθεια της εξυπηρέτησης της κερδοφορίας του αδηφάγου κεφαλαίου, η οποία απέτυχε να ικανοποιηθεί από την επιβολή των κάθε λογής, χρηματοδοτούμενων από το υστέρημα των λαών της Ε.Ε., “μεταβάσεων”, είτε “πράσινης” είτε “ψηφιακής”.
Η αστική τάξη της Ελλάδας εμπλέκει τη χώρα στον πόλεμο στην Ουκρανία, με αποστολή όπλων και παραχώρηση υποδομών και μέσων, στηρίζει το κράτος-δολοφόνο Ισραήλ στη γενοκτονία που συντελεί στην Γάζα και στα γενικότερα επιθετικά του σχέδια στην ευρύτερη περιοχή και επιβάλλει την συμμετοχή σε όλες τις ιμπεριαλιστικές αποστολές στη νοτιανατολική Μεσόγειο ως την Ερυθρά Θάλασσα και τον κόλπο του Άντεν, ενώ ελληνική πυροβολαρχία Patriot με πλήρη στελέχωση από Έλληνες στρατιωτικούς φυλάγει τα συμφέροντα της Saudi ARAMCO στη Σαουδική Αραβία.
Όλη η χώρα, από την Αλεξανδρούπολη ως τη Σούδα και από τον Άραξο και την Ανδραβίδα ως την Αγχίαλο και το Λιτόχωρο έχει καταστεί ένα απέραντο αμερικανοΝΑΤΟϊκό ενεργό ορμητήριο πολέμου.
Η Λάρισα κατέχει εξέχοντα ρόλο στις πολεμικές επιχειρήσεις, γεγονός που αντιλαμβάνονται καθημερινώς οι κάτοικοι των συνοικιών και των οικισμών στα νοτιανατολικά της πόλης από τις συνεχείς υπερπτήσεις μαχητικών αεροσκαφών, ελικοπτέρων και μη επανδρωμένων αεροσκαφών (UAV). Φιλοξενεί στην 110η Πτέρυγα Μάχης την 371η Αεροπορική Βάση Εκστρατευτικής Μοίρας της Πολεμικής Αεροπορίας των Η.Π.Α, από όπου επιχειρούν τουλάχιστον 4 UAV τύπου MQ-9 Reaper, με επιχειρησιακή εμβέλεια περί τα 1900 χλμ., από την Ανατολική Μεσόγειο μέχρι τον Εύξεινο Πόντο. Η Μοίρα αυτή, σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, έχει αναλάβει επίσης την υποστήριξη και γιγαντιαίων αμερικανικών μεταγωγικών αεροσκαφών. Για τον σκοπό αυτό μάλιστα υπολογίζεται ότι οι Η.Π.Α ήδη “επενδύουν” στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις της Λάρισας περισσότερα από 33 εκατομ. δολάρια και σχεδιάζουν εκτός των άλλων να στήσουν και ένα εργαστήριο ελέγχου υγρών καυσίμων για τα αεροσκάφη που επιχειρούν από τη Λάρισα, με προβλεπόμενο χώρο και για την αποθήκευση χημικών, εύφλεκτων και επικίνδυνων υλικών.
Συγχρόνως το EL EU OHQ, το ένα από τα 5 στρατηγεία της Ε.Ε., που στεγάζεται στην 1η Στρατιά, έχει αναλάβει από τον Φεβρουάριο 2024 την εν όρμω διοίκηση της επιχείρησης ASPIDES, με τη διαδοχική ανά τρίμηνο αποστολή 3 φρεγατών του στόλου, για να περιπολούν στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Κόλπο του Αντεν, εναντίον των Χούθι και να υπερασπίζονται τα συμφέροντα και τα κέρδη των εφοπλιστών και επιχειρηματικών ομίλων, με κόστος που υπολογίζεται ακόμα και σε 500.000 ευρώ ημερησίως και μεγάλους κινδύνους για την ζωή και την ασφάλεια των Ελλήνων στρατιωτικών.
Εκτός της επιχείρησης ASPIDES το ελληνικό πολεμικό ναυτικό συμμετέχει και στην δύναμη «UNIFIL», στα ανοιχτά του Λιβάνου για την επιτήρηση του εμπάργκο όπλων κατά της λιβανέζικης ένοπλης αντίστασης στην ισραηλινή επιθετικότητα και στην επιχείρηση «IRINI» της Ε.Ε. επισήμως για την εφαρμογή του εμπάργκο όπλων στη Λιβύη.
Η πολεμική εμπλοκή της χώρας, αλλά και της Λάρισας, δυνητικά μετατρέπουν τον λαό μας σε στόχο αντιποίνων, από χώρες που ευρίσκονται στο στόχαστρο της αμερικανο-ΝΑΤΟϊκής απειλής, υπό συνθήκες όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και πιθανής γενίκευσης του πολέμου, όπως εξ άλλου έχουν δηλώσει επανειλημμένως Ρώσοι αξιωματούχοι, καθώς και ο ίδιος ο Πούτιν.
Επί πλέον η φονική ΝΑΤΟϊκή βάση της Λάρισας πολλαπλασιάζει τους κινδύνους για τον λαό με την σχεδιαζόμενη υποδομή της επεξεργασίας και φύλαξης εύφλεκτων και επικίνδυνων χημικών υλικών και καυσίμων.
Σε αντίθεση με το κεφάλαιο, ο λαός όχι μόνο δεν έχει κανένα συμφέρον από τους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε., αλλά γνωρίζει εκ πείρας ότι οι λυκοσυμμαχίες του κεφαλαίου δεν προσφέρουν καμία εγγύηση για την ασφάλειά του και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Οι «ίσες αποστάσεις» που τηρούν το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. απέναντι στην ένταση της τουρκικής προκλητικότητας είναι χαρακτηριστικές, ενώ οι ανακατατάξεις που συντελούνται στην περιοχή της Μ. Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, ως αποτέλεσμα των εντεινόμενων ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και επεμβάσεων, ανοίγουν αντικειμενικά ζητήματα αλλαγής συνόρων και αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων και στο Αιγαίο.
Είναι η ώρα ο λαός της Λάρισας να αφυπνισθεί και να δυναμώσει το αντιπολεμικό κίνημα στη Θεσσαλία για το κλείσιμο των αμερικανοΝΑΤΟϊκών βάσεων, την επιστροφή όλων των τμημάτων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που επιχειρούν εκτός συνόρων σε ιμπεριαλιστικές αποστολές και τον απεγκλωβισμό της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές Ενώσεις.
Σε αυτή την κατεύθυνση η Επιτροπή Ειρήνης Λάρισας, μέλος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (Ε.Ε.Δ.Υ.Ε.) καλεί τον λαό της Λάρισας, σωματεία και φορείς να συστρατευθούν σε αυτόν τον αγώνα εναντίον του πολέμου.
* Ο Δρ Αθαν. Αθανασιάδης είναι πρόεδρος της Επιτροπής Ειρήνης Λάρισας, μέλος της Γραμματείας και του Εθνικού Συμβουλίου της Ε.Ε.Δ.Υ.Ε.
