Ανήμποροι για το σωστό

Στόχευση αυτών των άρθρων είναι να καταδείξει πως η διαφθορά από τη σύσταση του ελληνικού κράτους το 1830 συνέβαλε στις τέσσερες πτωχεύσεις και τις εννέα κρίσεις χρέους, όπως αυτές του 2010 και 2015.

Έχει σύντομα εξηγηθεί στα προηγούμενα άρθρα η διαφορά μεταξύ πτωχεύσεων και κρίσεων, με κύρια διαφοροποίηση την κήρυξη παύσης πληρωμών με αχρήστευση των κρατικών ομολόγων στην περίπτωση της πτώχευσης. Στην κρίση χρέους η χώρα με την εμφάνιση διπλών ελλειμμάτων [ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών και μεγάλου ελλείμματος ΑΕΠ προς χρέος] προσφεύγει στη λήψη σκληρών μέτρων, όπως αυξήσεις δασμών, υποτιμήσεις του νομίσματος [όταν είναι εφικτή], περικοπές μισθών κ.λ. ώστε να διακρατηθεί χρήμα στη χώρα. Στη συνέχεια ή παράλληλα διαπραγματεύεται με ομολογιούχους για παρατάσεις πληρωμών κ.α. Σε κάθε περίπτωση κυβέρνηση και επενδυτές καταλήγουν σε επαχθέστατες συμφωνίες για τον οφειλέτη [βλ. μνημόνια 1/11, 2/12 και 3/15]. Συγχωνεύουν αμέσως μετά το σύμπαν των οφειλών πιθανώς και με εκπτώσεις (β .PSI και psi plus του 2012) με νέο δάνειο υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο και υποθήκη κρατικών ακινήτων και εκχωρήσεων τμημάτων των φορολογικών εσόδων στους πιστωτές (βλ.μνημ. 3/15.) Στις ρυθμίσεις υπάγονται και οι εσωτερικοί ομολογιούχοι. Τα κράτη που χρεοκοπούν δεν διαλύονται. Απλώς υποβιβάζονται, όπως συνέβη εδώ, όπου με έτος βάσης το 2009 μέχρι το 2023, όταν η υπόλοιπη ΕΕ κατά μ.ο. αύξησε τον πλούτο της, αλλά η Ελλάδα τον μείωσε. Όλο και συγκλίνουμε! Ακόμη και η Ρουμανία μας υποσκέλισε. Σήμερα έχει υψηλότερο κατά κεφαλή ΑΕΠ από την Ελλάδα. Όσοι διέπραξαν στην Ελλάδα τα οικονομικά κακουργήματα που έφεραν τα «μνημόνια συνεργασίας» δεν έχουν ποινικές ευθύνες [μέγα το ερώτημα εδώ].Τιμωρείται όμως και κάποτε βαριά, όποιος τρέχει με υπερβολική ταχύτητα στο δρόμο, εξαφανίζεται δε οικονομικά και μπαίνει φυλακή, όποιος χρεοκοπεί για μύριους λόγους χάνοντας και όλη του την περιουσία.
Με κοινό τώρα νόμισμα όταν χρεοκόπησε με πάταγο η Ελλάδα, δεν μπόρεσε να υποτιμήσει το νόμισμά της, οπότε το 2010 έσπευσε γονυπετής στους εταίρους και το ΔΝΤ να τη διασώσουν. Υπήρξε τέτοιος ο ευτελισμός μας, που ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε ήθελε να μας αποπέμψει από την ευρωζώνη με δώρο 50 δισ. ευρώ. Σήμερα και μέχρι το 3014 [εμπεδώστε το] θα βρισκόμαστε υπό την εποπτεία των δανειστών μας, καθώς με τα μνημόνια και ιδίως με το τρίτο, που χρειάστηκαν 18 μέρες να το διαβάσω, δεθήκαμε χειροπόδαρα. Αν συμβεί να εξοφληθούν τα δανεικά, τα μνημόνια θα καταργηθούν, αλλά η ενισχυμένη εποπτεία εντός ευρωζώνης θα συνεχιστεί. Πιστεύει κάποιος πως θα το καταφέρουμε; Καιρός είναι λοιπόν να συνειδητοποιήσουμε οι Έλληνες το μέγεθος της καταστροφής. Αλλά και να αξιολογήσουμε όσους δεν μπόρεσαν να διαχειριστούν τη χρεοκοπία.
Αυτοί που σε κάθε περίπτωση πλήττονται από τις χρεοκοπίες είναι οι πολίτες, των οποίων τα εισοδήματα συρρικνώνονται με τις υποτιμήσεις, τη λήψη φορολογικών και δασμολογικών μέτρων και με περικοπές μισθών, δώρων, επιδομάτων κ.λ.π. προκειμένου ν’ αντληθούν πόροι για να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια των ομολόγων. Σε περιπτώσεις πτωχεύσεων τα μέτρα είναι σκληρότερα, καθώς σκληρότεροι είναι και οι όροι των δανειστών. Η Ελλάδα με τον αριθμό των χρεοκοπιών της βρίσκεται διαρκώς υπό διεθνείς ελέγχους. Θα έγραφα «ευτυχώς», αλλά χρειάζεται να το επεξηγήσω, και αυτό εκφεύγει του παρόντος. Οι δανειστές του μηχανισμού σταθερότητας και της ευρωπαϊκής επιτροπής μετά το 15 δημιούργησαν επιτροπή εποπτείας του υπερταμείου (growthfund), που εγκρίνει κάθε εκποίηση κρατικής περιουσίας. Η επιτροπή εποπτείας αποτελείται για τα μάτια των γηγενών από τρεις Έλληνες και δυό εκπροσώπους των ευρωπαϊκών θεσμών( esm και ευρ. επιτροπής). Οι αποφάσεις όμως λαμβάνονται με πλειοψηφία των τριών τετάρτων[3/4](!). Το 1/2 των εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις οδεύει κατ’ ευθείαν στους θεσμικούς δανειστές μας. Το άλλο 1/2 πηγαίνει σε επιλεγμένα αναπτυξιακά έργα. Αν ήταν της θεματολογίας μου οι αποικιακοί και προσβλητικοί για τη χώρα μας όροι από το τρίτο μνημόνιο, θα μένατε σύξυλοι... Υπαίτιος των μνημονίων [θα το γράψω πάλι] είναι ο Κώστας Καραμανλής. Συνυπαίτιος του τρίτου ο Αλέξης Τσίπρας. Ανάγκη του τρίτου μνημονίου δεν θα υπήρχε, εάν ο Τσίπρας υπό τις ευχές του Κ.Κ.[που έδρασε δι’ αντιπροσώπου] δεν διέπραττε τις εξωφρενικές ενέργειες έμπνευσης Βαρουφάκη από την πρώτη μέρα μέχρι το καλοκαίρι του 15 με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα, που κατέληξε σε φιάσκο.
Έχει αναλυθεί το πώς και γιατί συγκροτήθηκε η συγκυβέρνηση του 15, που εκτός άλλων εξευτέλισε την Ελλάδα. Τίποτα δεν θα είχα να πω και να γράψω γι’ αυτά, εάν δεν είχαν οδυνηρό αντίκτυπο στην ασθενέστερη μερίδα της κοινωνίας μας. Σ’ αυτήν ανήκουν οι 500.000 νέες και νέοι που μετανάστευσαν, για να βρουν δουλειά. Οι υπαίτιοι πολιτικοί που έφεραν τελευταία και φτωχότερη την Ελλάδα στην Ε.Ε.* συνεχίζουν να έχουν λόγο, ωσάν να μη τρέχει κάτι. Τα πλήθη που τους εξέλεξαν, συνεχίζουν να τους ακούν και να τους στηρίζουν. Δεν θέλουν ή δεν μπορούν να καταλάβουν τι έχει συμβεί. Γιατί άραγε; Επειδή αυτοί είμαστε, δίκαια τιμωρούμαστε και αλλοίμονο στις εξαιρέσεις. Θα μου πείτε, ότι πριν λίγες μέρες οι Αμερικανοί στις Η.Π.Α. εξέλεξαν έναν πεντάκις πτωχεύσαντα καταδικασμένο και αλλόφρονα υπόδικο δισεκατομμυριούχο για πρόεδρο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες όμως είναι χώρα με τριπλάσια παραγωγικότητα εκείνης της Ελλάδας, τριπλάσιο κατά κεφαλή ΑΕΠ, 340 εκ. πληθυσμό, ισχυρά θεσμικά αντίβαρα και εν πάση περιπτώσει εκεί και ο έσχατος των ασχέτων αν εκλεγεί πρόεδρος, τίποτα δεν τις υποβιβάζει από την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία. Μιά χώρα-μύγα του κόσμου όμως, όπως η Ελλάδα με το ένα οκτακοσιοστό[1 /800] κατοίκων του πλανήτη χρειάζεται ΗΓΕΤΕΣ. Τους βλέπετε; Είναι τύχη μας η εκλογή τριών τεσσάρων ικανών ανθρώπων στα 194 χρόνια από τη σύσταση της « Ελληνικής Πολιτείας». Η επόμενη Τρίτη θα αφιερωθεί στις κρίσεις χρέους, καθώς για τις καθαυτό πτωχεύσεις των ετών 1827,1832,1893 και 1932 αφιερώθηκαν τα δύο πρώτα άρθρα αυτής της ενότητας.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
* Θα επαναφέρω κάποια μεγέθη. Μεταξύ των 27 μελών της Ε.Ε η Ελλάδα κατέχει την προτελευταία θέση στο κατά κεφαλή ονομαστικό ΑΕΠ, αλλά λόγω των χαμηλότερων τιμών στη Βουλγαρία κατατάσσεται τελευταία στο πραγματικό, που αναφέρεται στην αγοραστική δύναμη των πολιτών της. Το 1995 η Ελλάδα βρισκόταν στο 95% του μέσου εισοδήματος των χωρών της Ε.Ε. Σήμερα μετά τα μνημόνια είμαστε στο 67%. Πάλι τελευταίοι. Με βάση τις ευρωπαϊκές προβλέψεις μετά 20 χρόνια θα ανέβουμε μόλις στο 80%. Είμαστε επίσης τελευταίοι στο διαθέσιμο εισόδημα. Οσον αφορά το χρέος σε σχέση με το ΑΕΠ κατέχουμε τα πρωτεία με 164%. Ας τονιστεί, πως η Ελλάδα έχει και την τελευταία θέση στην παραγωγικότητα των κατοίκων της μεταξύ των κρατών της ευρωζώνης [50% του μ.ο] και μόλις το 25 % των ΗΠΑ. Ο τελευταίος αριθμός είναι εφιαλτικός και αφορά τον καθένα μας. Αν ψάξετε τι συμβαίνει και με τον κορυφαίο θεσμό, αυτόν της ελληνικής δικαιοσύνης, θα βρείτε οδυνηρότερη κατάσταση, απ’ όση φαντάζεστε. Οι Έλληνες δικαστές, εισαγγελείς, δικηγόροι του νομικού συμβουλίου του κράτους και οι συνταξιούχοι όλων αυτών, κάπου 35.000 άτομα, έχουν τις μεγαλύτερες στην Ε.Ε. αμοιβές ανάλογα με το κατά κεφαλή ΑΕΠ των χωρών τους και τις χειρότερες αποδόσεις όλων των συναδέλφων τους της Ένωσης. Λυπούμαι για τις εξαιρέσεις εκείνων των δικαστών και κάποιων εισαγγελέων που υποφέρουν στο γυναικοκρατούμενο κατά 72% δικαστικό αντιπαραγωγικό σώμα.  Αριθμοί τώρα για την Ελληνική αστυνομία δύσκολα ανιχνεύονται, αλλά πρέπει να πάψει να διαχέεται στον λαό η αντίληψη, πως η αστυνομία είναι το πλέον διεφθαρμένο σώμα στην Ελλάδα. Είναι σκληρό να λέγεται αυτό, όταν νέοι και νέες για ελάχιστα χρήματα βάζουν καθημερινά σε κίνδυνο τη ζωή τους.
** Επί Καποδίστρια το επί Όθωνος Βασίλειον της Ελλάδος ονομαζόταν «Ελληνική Πολιτεία».