Τρόποι συμβολής των πολιτών στην αντιμετώπιση της ακρίβειας

Από τον Κώστα Γιαννούλα

Η ακρίβεια αγαθών, ειδικά, για τα μικρομεσαία και φτωχικά βαλάντια, ήταν, είναι και θα είναι παρούσα στην ελληνική κοινωνία, μια που το κόστος ζωής έχει αυξηθεί, ενώ ο πλούτος είναι, ανισομερώς, κατανεμημένος και βρίσκεται, κατά βάση, στα χέρια ολίγων.

Το τελευταίο διάστημα, όμως, και, ανεξαρτήτως, αν είναι εισαγόμενη ή μη, βρίσκεται σε έξαρση και ταλαιπωρεί πολύ κόσμο, τη στιγμή, μάλιστα, που δεν έχουν αποσυρθεί, πλήρως, τα απόνερα των μνημονίων. Τι κι αν η κυβέρνηση Μητσοτάκη καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες, προκειμένου να την τιθασεύσει; Το πρόβλημα, δυστυχώς, συνεχίζεται. Θα μπορούσαν, ωστόσο, όχι μόνο λίγοι, που το κάνουν, αλλά όλοι οι πολίτες, που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, παράλληλα με την γκρίνια να συμβάλλουν και οι ίδιοι σ’ αυτή την προσπάθεια.
Θα μπορούσαν, δηλαδή, να κλείνουν τ’ αυτιά τους στις σειρήνες του καταναλωτισμού, που απ’ το πρωί ως το βράδυ βομβαρδίζουν τον κόσμο με ένα δαπανηρό πρότυπο ζωής, που εμπεριέχει είδη ρουχισμού και υπόδησης, αλλά και κοσμήματα και αρώματα μεγάλων οίκων μόδας, αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού, βίλες με πισίνες, λουκούλλεια γεύματα, διακοπές και διασκέδαση σε περιζήτητους προορισμούς και τόσα άλλα, οι τιμές των οποίων είναι απλησίαστες για τα μικρομεσαία και φτωχικά βαλάντια. Παράλληλα, όμως, προβάλλουν, συνεχώς και με υπερβολή, τις οδυνηρές συνέπειες της ακρίβειας, ενώ υποτιμούν, συνήθως, τους τρόπους, με τους οποίους προσπαθούν οι πάσχοντες να την αντιμετωπίζουν. Καταφέρνουν, έτσι, να κάνουν και αυτούς, που δεν έχουν σοβαρό πρόβλημα, να νιώθουν φτωχοί χωρίς να είναι, πράγματι, τέτοιοι.
Κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες πρέπει το καταναλωτικό κοινό και, κυρίως, όσοι αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα να ενημερώνονται, να κάνουν συγκρίσεις τιμών και να εκμεταλλεύονται χωρίς αναστολές και ντροπές κάθε τι, που ανακουφίζει τα νοικοκυριά τους και συμβάλλει στην αντιμετώπιση της ακρίβειας. Τις προσφορές των καταστημάτων, π.χ., τις εκπτώσεις, τα καλάθια της νοικοκυράς, τον κοινωνικό τουρισμό, το Ε.Σ.Υ. και ό, τι άλλο συμβάλλει σ’ αυτή. Επιμένω σ’ αυτό, γιατί, κακά τα ψέματα, κάποιοι, είτε λέγονται πολιτικοί, είτε δημοσιογράφοι και αναλυτές, κατάφεραν με τις δημόσιες παρεμβάσεις τους και τις σκοπιμότητες, που υπηρετούν, να πείσουν τον κόσμο, ότι όλα αυτά είναι για τους παρακατιανούς και, εμμέσως πλην σαφώς, τους αποτρέπουν από τέτοιες επιλογές κουβαλώντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, νερό στο μύλο των μεγάλων συμφερόντων. Αντίθετα, επειδή η δύναμη του καταναλωτικού κοινού είναι τεράστια και οι τιμές στη χώρα μας διαμορφώνονται με βάση τον νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, έχουμε σκεφθεί, πόσο πιο διαφορετική θα ήταν η κατάσταση, αν ενθαρρύνονταν από όλους τους παράγοντες η υιοθέτηση τέτοιας συμπεριφοράς ή αν, ακόμα, εφαρμόζονταν το εμπάργκο στα ακριβά προϊόντα εκ μέρους των καταναλωτών;
Πέραν τούτων και επειδή οι λαϊκές αγορές είναι σε θέση να προσφέρουν φρέσκα και πολύ πιο φθηνά προϊόντα, μπορούν οι καταναλωτές να τις αγκαλιάζουν, περισσότερο, και να τις προτιμούν, συνειδητά και όχι μόνο από ανάγκη, ξεπερνώντας την καλλιεργημένη άποψη, ότι αυτές είναι μόνο για τη φτωχολογιά. Μπορούν, ακόμα, όσοι διαθέτουν ένα μικρό κομμάτι καλλιεργήσιμης γης, να δημιουργούν το δικό τους λαχανόκηπο και με τη βοήθεια καταψύκτη να εξασφαλίζουν για όλο, σχεδόν, το χρόνο τα δικά τους προϊόντα απαλλαγμένα, μάλιστα, από χημικές ουσίες, που είναι βλαβερές για τον άνθρωπο. Αν, μάλιστα, αποβάλλει το καταναλωτικό κοινό την κακιά συνήθεια να πετά στον κάδο απορριμμάτων τόνους από φαγητό και, επί πλέον, να ανανεώνει, συνεχώς, τη γκαρνταρόμπα του με ό, τι αυτό συνεπάγεται, τότε, η ακρίβεια θα μπορούσε να ήταν πιο ανώδυνη.
Κοντά σ’ όλα αυτά οι πραγματικοί χριστιανοί, τουλάχιστον, δεν πρέπει να ξεχνούμε, ότι ο πλούτος από μόνος του δε φέρνει την ευτυχία και ότι, όσες αυξήσεις και να δοθούν, αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία και τρόπο ζωής, αυτές θα συνεχίσουν να εξανεμίζονται. Χρειαζόμαστε, γι’ αυτό, πίστη στο Θεό, κυρίως, ειρήνη στις ψυχές μας, υγεία ατομική και οικογενειακή, αγάπη και αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο, μονιασμένη οικογένεια και παιδιά προκομμένα και απαλλαγμένα απ’ τη μάστιγα των ναρκωτικών, τη βία και την εγκληματικότητα. Αν τα έχουμε όλα αυτά και συνηθίσουμε τα μάτια μας να τα βλέπουν, τότε, η ακρίβεια στη ζωή μας θα τεθεί στην πραγματική της διάσταση και δε θα στέκεται εμπόδιο στην ευτυχία μας.
Μια τέτοια στάση, βέβαια, δεν απαλλάσσει τους εκπροσώπους της Πολιτείας απ’ την υποχρέωση και την προσπάθεια για δικαιότερη κατανομή του πλούτου και για αντιμετώπιση της ακρίβειας, όταν αυτή φουντώνει. Μόνο, έτσι, θα επέλθει ισορροπία και κοινωνική ηρεμία.