Ο ρόλος του εκπαιδευτικού δεν είναι καθόλου εύκολος. Οφείλει να είναι καλός παιδαγωγός, διδάσκαλος και ψυχολόγος.
Μέσα σε ένα αβέβαιο περιβάλλον οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης συνεχίζουν να στέκονται όρθιοι και με φιλότιμο και περηφάνια να μορφώνουν τα παιδιά του ελληνικού λαού και να στηρίζουν τη λειτουργία των σχολικών μονάδων.
Το αίτημά μας για οικονομική αναβάθμιση, έτσι ώστε ο εκπαιδευτικός να ζει με αξιοπρέπεια από το μισθό του και μόνο, εξακολουθεί να παραμένει ανικανοποίητο.
Το σχολείο του σήμερα δεν έχει καμιά σχέση με το σχολείο του χθες.
Έχει χάσει τον ανθρωποκεντρικό του χαρακτήρα και έχει μετατραπεί σε ένα σχολείο δεξιοτήτων.
Μια απέραντη ανούσια γραφειοκρατία και ένας αγώνας δρόμου για υλοποίηση προγραμμάτων, που λειτουργούν σε βάρος της μαθησιακής διαδικασίας.
Για το συνδικαλιστικό εκπαιδευτικό κίνημα η επιμόρφωση είναι αναπόσπαστο μέρος της επαγγελματικής διαδρομής του εκπαιδευτικού.
Δυστυχώς την τελευταία εικοσαετία τα επιμορφωτικά προγράμματα ήταν σχεδόν ανύπαρκτα για τους εκπαιδευτικούς.
Στη χώρα μας πρέπει να γίνει κατανοητό απ’ όλους ότι η Παιδεία είναι η ασφαλέστερη επένδυση για ένα καλύτερο αύριο της Ελλάδας.
Απαιτούμε από την πολιτεία ουσιαστική αναγνώριση της αξίας του έργου μας και αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας στα σχολεία.