Η εξήγηση στο γιατί συμβαίνει αυτό νομίζω πως είναι πάρα πολύ εύκολη και απλή. Η περιοχή της Μέσης Ανατολής έχει τεράστιο ενδιαφέρον και αξία για τους λεγόμενους ισχυρούς της γης ένεκα κυρίως της γεωστρατηγικής της θέσης, αλλά και των τεραστίων αποθεμάτων φυσικού πλούτου, κυρίως ορυκτών καυσίμων, που διαθέτει.
Τα τελευταία χρόνια ωστόσο η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Αρχής γενομένης από το 1948, όταν, αποφασίσθηκε η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ (αναφαίρετο ασφαλώς δικαίωμα κάθε λαού να έχει το δικό του κράτος), με πρωτεύουσα την Ιερή Πόλη της Ιερουσαλήμ και σε εδάφη αμφισβητούμενα, με τους Παλαιστίνιους αλλά και τους πιο έγκριτους ιστορικούς να υποστηρίζουν ότι ανέκαθεν τα εδάφη αυτά ήσαν παλαιστινιακά. Αντί λοιπόν η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ να φέρει την ειρήνη πιο κοντά, δημιούργησε συνθήκες συνεχών προστριβών που τις περισσότερες φορές καταλήγουν σε αδυσώπητες συγκρούσεις παρόμοιες των οποίων η ανθρωπότητα έζησε στους πιο πρόσφατους μεγάλους παγκόσμιου πολέμους. Κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι δεν ήταν καθόλου τυχαίες αυτές οι επιλογές.
Οι Ισραηλινοί πάλευαν για αιώνες να αποκτήσουν το δικό τους κράτους. Κι αυτό έγινε κατορθωτό μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, καθότι μάλιστα οι Εβραίοι έβγαιναν από αυτόν τον Πόλεμο αποδεκατισμένοι από το μένος της χιτλερικής λαίλαπας. Κάτι που όπως φαίνεται πολύ γρήγορα ξέχασαν! Ο τρόπος που συμπεριφέρονται στον άμαχο πληθυσμό της Γάζας δεν αφήνει κανένα περιθώριο να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Διότι, όσα δίκαια κι αν έχουν οι Ισραηλινοί, δεν μπορούν να αφανίζουν ακόμα και τους αγέννητους, επειδή, όπως υποστηρίζουν, τους χρησιμοποιούν ως ασπίδες οι ακραίοι της Χαμάζ!
Κι έτσι φθάσαμε σήμερα στο σημείο να κρατούμε την ανάσα μας υπό τον φόβο επέκτασης των συγκρούσεων την εξέλιξη των οποίων ουδείς μπορεί με βεβαιότητα να προβλέψει. Με δεδομένο μάλιστα ότι από ιδρύσεως του κράτος του Ισραήλ, ολόκληρος σχεδόν ο αραβικός κόσμος μπήκε σε ένα διαρκή αγώνα σε κάθε επίπεδο, που μοναδικό στόχο έχει να διαλύσει αυτό το κράτος, αντιλαμβανόμαστε πως τα πράγματα δεν μπορούν εύκολα να οδηγηθούν σε εξομάλυνση ακόμα κι αν αύριο το Ισραήλ σταματήσει κάθε πολεμική ενέργεια και παραχωρήσει τη γη που δικαιούνται στους Παλαιστινίους. Κι αυτό δεν είναι ασφαλώς ένα αυθαίρετο συμπέρασμα, αλλά είναι κάτι που το λένε καθημερινά όλοι οι φανατικοί ισλαμιστές.
Μπορούμε λοιπόν να ελπίζουμε σε ειρήνευση στη Μέση Ανατολή; Η απάντηση ασφαλώς στο ερώτημα αυτό δεν μπορεί να είναι μονολεκτική! Προς το παρόν παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα τα τεκταινόμενα και προσευχόμαστε να αντιληφθούν όλοι οι εμπλεκόμενοι στο χώρο της Μέσης Ανατολής ότι με τις ενέργειες τους μπορεί να φέρουν την ολική καταστροφή…
Υστερόγραφο: Το τερμάτισαν οι Γάλλοι στην τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας! Ντροπή και Αίσχος! Τολμούν άραγε να κάνουν τα ίδια και με τον Αλλάχ; Όχι βέβαια! Γιατί μετά δεν θα ξέρουν πού να κρυφτούν! Ξέρετε γιατί….. Ευχαριστούμε τον γίγαντα Νόβακ Τζόκοβιτς για την πληρωμένη απάντηση που έδωσε στους αντίχριστους που τρυπώνουν παντού προκειμένου να προσβάλουν τα Ιερά και τα όσιά μας!