Κατά τη δική μου αντίληψη εκπροσωπεί όλα όσα πρέπει να αποφύγουμε για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης ως είδος:
1. Παγκόσμια Οικονομία. Να αποφύγουμε την κατάρρευση της παγκοσμιοποίησης προκειμένου να εκμεταλλευτούμε τους πόρους και τις δυνατότητες της ανθρωπότητας στον καλύτερο δυνατό βαθμό. Μπορεί σε τοπικό ή συγκυριακό χρόνο να μας βοηθάει η τοπική παραγωγή, αλλά εάν σκεφτούμε την παγκόσμια οικονομία ως ένα ενιαίο σύστημα τότε η παγκοσμιοποίηση της παραγωγής είναι απλή λογική.
2. Δημοκρατικό πολίτευμα. Να αποφύγουμε την απαξίωση του Δημοκρατικού Πολιτεύματος το οποίο κινδυνεύει από τον λαϊκισμό. Σήμερα η διάδοση των social media δίνει βήμα ομιλίας σε όλους, αλλά κάνει ταυτόχρονα περισσότερο ευάλωτους τους ανθρώπους στην κατανόηση και αξιολόγηση της αλήθειας. Το σκάνδαλο της cambridge analytica και ο τρόπος με τον οποίο κέρδισαν τις εκλογές για λογαριασμό του Τραμπ αποδεικνύει ότι με στοχευμένη αποστολή ψευδών ειδήσεων μπορείς να κερδίσεις τις εκλογές όταν ο στόχος σου δεν γνωρίζει ότι είναι στόχος. Άλλωστε κάθε αυταρχικό και φασιστικό καθεστώς στην Ιστορία, στηρίχθηκε πρώτα στην προσέλκυση του εκλογικού σώματος με ψευδείς ειδήσεις. Για όλα φταίνε κάποιο άλλοι: οι Εβραίοι, οι Κινέζοι οι Μετανάστες, οι Έλληνες, οι μαύρες γάτες οι ψεκασμοί κ.λπ.
3. Δυτικός Τρόπος Ζωής. Να αποφύγουμε την απώλεια του Δυτικού τρόπου ζωής. Της επιστημονικής τεκμηρίωσης, των ατομικών δικαιωμάτων, της ανεξιθρησκείας. Αυτά θα καταφέρνουμε να τα διατηρούμε όσο αυτά μας παρέχουν τη βάση για την αντίστοιχη οικονομική υπεροχή σε παγκόσμια κλίμακα. Εάν η οικονομική υπεροχή του δικού μας, δυτικού τρόπου ζωής, της Ευρώπης και Αμερικής, καταρρεύσει, τότε το κενό θα καλυφθεί από το σύστημα της Κίνας και της Ρωσία στο οποίο η ισότητα στις ευκαιρίες είναι πρωτίστως θέμα κομματικό και προαποφασισμένο.
Η καλλιέργεια της εσωστρέφειας και η διασπορά του φόβου προς το ξενόφερτο ως δικαιολογία για την προφύλαξη του Δυτικού Τρόπου Ζωής είναι η συνταγή για την απώλειά της. Ο δικός μας τρόπος ζωής στηρίχθηκε ακριβώς στο αντίθετο: την εξωστρέφεια, στη διαφορετικότητα γνώμης και της αναζήτησης της γνώσης. Έτσι βγήκαμε από τον μεσαίωνα. Αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινωνία μας είναι έρμαιο στον ερχομό των μεταναστών, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Μπορεί όποιος θέλει να έρθει να ζήσει μαζί μας, αλλά θα ζήσει όπως ζούμε εμείς και όχι εμείς όπως ζούσε αυτός εκεί από όπου ήρθε.
4. Ο αλγόριθμος του Φασισμού. Κανένας φασίστας δεν είπε ότι είναι φασίστας. Όλοι επαγγέλλονταν ένα καλύτερο μέλλον το οποίο μπορούσαν να εξασφαλίσουν μόνο εάν τους δίναμε πλήρη και απόλυτη εξουσία προκείμενου να μπορέσει απρόσκοπτα να επιτύχει τα σχέδια του. Για να το πετύχουν υπάρχει ένας ιστορικός αλγόριθμος:
- Έχω την απόλυτη λύση και γνωρίζω καλύτερα από όλους τον τρόπο για να γίνουμε όλοι πλούσιοι και ευτυχισμένοι
- Μας επιβουλεύονται όλοι οι άλλοι και σχεδιάζουν συνεχώς την εξόντωσή μας
- Τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας είναι διεφθαρμένα και ο στόχος τους είναι να μην εκλεγώ
- Δεν φταίω εγώ ποτέ. Φταίνε όλοι οι άλλοι τους οποίους και απολύω η εκτελώ με την πρώτη ευκαιρία.
Τα ίδια έλεγε ο Χίτλερ, και ο Στάλιν, τα ίδια κάνει ο Ερτογάν, ο Πούτιν και τα ίδια ευελπιστούσε να κάνει και ο Τραμπ θαυμάζοντας όλους αυτούς.
* Ο Απόστολος Βλάχος είναι επιχειρηματίας, μέλος των Δημοκρατών, Τομέας Οικονομικών
