Και πού ξέρω ο άσχετος εγώ τα της θαλάσσης, του στόλου και των οπλικών συστημάτων, όταν επαΐοντες ναύαρχοι, αντιναύαρχοι, στόλαρχοι, κυβερνήτες και λοιποί γαλονάτοι [και ο κ. Δένδιας βεβαίως] μεθ’ υπερηφάνου εθνικής εξάρσεως διαβεβαιώνουν τον ελληνικό λαό για τον αξιόμαχο και υπέρλαμπρο στόλο μας, όπως και για το όλον των όπλων των ενόπλων δυνάμεων του έθνους; Έλα ντε. Να που έχω το ελάττωμα να ψάχνω. Τό ‘χα από τα μικράτα μου και δεν μ’ έκανε ευτυχή, διότι: Ignorance is bliss! [H άγνοια είναι ευτυχία κατά τον Thomas Gray]
Βρήκα λοιπόν στην ιστοσελίδα Eidiseis.gr ιδιοκτησίας της ΝΕWSROOM A. E (Λακόπουλος, Σκουρής κ.ά.) της 8.6.24 την εξής δημοσίευση, που την παραθέτω στα καίρια σημεία της αυτούσια και που έχει καταχωριστεί και στον ιστότοπο Militaire. gr. _
«Μέλη φρεγάτας «Υδρα». Επιστρέψαμε από την κόλαση. Μαρτυρίες που συγκλονίζουν. Μετά από 102 ημέρες στην ερυθρά θάλασσα. . . Μελανή περιγραφή. Μέλη του πληρώματος μιλούν για αποστολή αυτοκτονίας, διότι η υπέργηρη φρεγάτα τύπου ΜΕΚΟ που δεν είχε υποβληθεί σε κανένα εκσυγχρονισμό παρέμεινε τυφλή και ανήμπορη να αποκρούσει τα υπερσύγχρονα οπλικά συστήματα των ΧΟΥΘΙ. Έπλεε χωρίς να απονηωθούν τα drones της φρεγάτας. Τα εχθρικά drones που πετούσαν από πάνω δεν μπορούσαν να αποκρουστούν από τα απηρχαιωμένα πυροβόλα phelanx με αποτέλεσμα να επιχειρούν οι ΟΥΚάδες με τον οπλισμό τους. Έμοιαζαν να κυνηγούν κοτσύφια μεσοπέλαγα. Είχαν φτάσει σε σημείο να σημαδεύουν τ’ αστέρια εικάζοντας ότι πρόκειται για drones.
Σε ό,τι αφορά το συντονιστικό κέντρο επιχειρήσεων (ΣΚΕ) της Λάρισας [σημ. κάτι που δεν φανταζόμουν] σε κρίσιμες στιγμές είχε μειωμένα αντανακλαστικά, όπως στις 19 Μαΐου που εξερράγη πύραυλος των Χούθι μόλις 150 μέτρα από τη φρεγάτα στον κόλπο του Άντεν, τη στιγμή που συνόδευε εμπορικό πλοίο. Το νατοϊκό κέντρο ειδοποίησε ένα πεντάλεπτο μετά την έκρηξη. . . Με αφορμή αυτό το συμβάν δέκα στελέχη - μέλη του πληρώματος αιτήθηκαν άμεσο επαναπατρισμό, αφότου η φρεγάτα κατέπλευσε στο Τζιμπουτί. Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο η ΥΔΡΑ επέστρεψε αρχές Ιουνίου και όχι τέλος Ιουλίου (όπως ήταν προγραμματισμένο). Οι φρεγάτες ΜΕΚΟ ΥΔΡΑ ΚΑΙ ΨΑΡΑ είναι μονάδες με παλαιά και ξεπερασμένη τεχνολογία. Μαζί με τη ΣΑΛΑΜΙΝΑ κλείνουν 30 χρόνια υπηρεσίας, χωρίς να έχουν εκσυγχρονιστεί».
Με αφορμή την περιπέτεια της Υδρας βρήκα (σχετικά πάλι με τη ναυτοσύνη μας) την τραγική ιστορία της Πύλου. Θυμίζω στους αναγνώστες, ότι στα μέσα Ιουνίου 2023 το αλιευτικό σκάφος Adriana λιβυκού νηολογίου με 720 έως 750 στοιβαγμένους Αφρικανούς πρόσφυγες και μετανάστες, που απέπλευσε από το Τομπρούκ με προορισμό ιταλικά λιμάνια, έχασε τον έλεγχο πλοήγησης και βυθίστηκε παίρνοντας στον τάφο πάνω από 650 υπάρξεις, στην πλειοψηφία τους γυναικόπαιδα. Το ναυάγιο έγινε δίπλα σε σκάφος της ελληνικής ακτοφυλακής, που έσπευσε στην περιοχή (νοτιοδυτικά της Πύλου 40 περίπου ναυτικά μίλια) σε ζώνη έρευνας και διάσωσης ελληνικής ευθύνης. Το αλιευτικό σκάφος βυθίστηκε σε γαλήνια θάλασσα λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 20ής.6. Το σύνολο των 104 διασωθέντων από παραπλέουσα θαλαμηγό κατέθεσε, πως η βύθιση οφείλεται σε εσφαλμένες ενέργειες ρυμούλκησης του έμφορτου αλιευτικού από το σκάφος της ελληνικής ακτοφυλακής. Ελληνας ναύαρχος ε. α. της ακτοφυλακής σε έκθεσή του επίσης υποστήριξε, ότι υπήρξαν «ασυνέπειες στον υπολογισμό της επιχειρησιακής δράσης και σχεδιασμού» της ελληνικής ακτοφυλακής. [κομψή έκφραση επιχειρησιακών λαθών]. Το σύνολο του ξένου Τύπου απέδωσε την ευθύνη στην Ελληνική ακτοφυλακή, ενώ κατά σύγκλιση του συνόλου των πληροφοριών της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής σε συντομία. Το ελληνικό σκάφος προσέδεσε αρχικά το έμφορτο αλιευτικό, για να το οδηγήσει στην Πύλο, αλλά το σχοινί έσπασε (!). Λίγο μετά με το υπόλοιπο σχοινί άρχισε να σέρνει πάλι το αλιευτικό. Αυτό έγειρε αρχικά δεξιά, μετά αριστερά και αμέσως πάλι δεξιά, οπότε με το στοιβαγμένο πλήθος του αναποδογύρισε και κατέληξε στον βυθό. Για το σχοινί δεν διέρρευσε κάτι. «Το έκοψαν από το σκάφος του λιμενικού, για να μην παρασυρθεί κι αυτό στον βυθό», θα μπορούσε να γραφεί από είρωνα δημοσιογράφο. Λέω τώρα. . . Εάν αυτά πάντως αποτυπωθούν στην αναμενόμενη απόφαση του Εφετείου Καλαμάτας, θα πρόκειται για κακό σενάριο. Η κυβέρνηση πάντως κάνει τα πάντα, για την απόκρυψη της αλήθειας, όπως και στην ιστορία των επισυνδέσεων της ΕΥΠ.
Τι συμβαίνει γενικά με την επιχειρησιακή δυνατότητα των όπλων μας. Γιατί και τόσοι τραυματίες στα γυμνάσια των ενόπλων δυνάμεων. Πώς εξηγείται λ.χ., ότι για 30 χρόνια στις ελληνικές φρεγάτες δεν υπήρξε εκσυγχρονισμός τους. Αν είναι απόλυτα αληθινά, και μάλλον είναι, όσα διέρρευσαν από το πλήρωμα της Υδρας, κάτι ή πολλά άσχημα συμβαίνουν στό ένστολο τμήμα του κράτους μας. Θα μου πείτε, πως «αυτή είναι η Ελλάδα». Σωστά. . . αλλά η Ελλάδα είναι η Τρίτη σε καιρό ειρήνης χώρα του ΝΑΤΟ [1η χώρα οι ΗΠΑ, 2η η Πολωνία] που διαθέτει το μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ της τα πολλά τελευταία χρόνια για την άμυνά της. Τις χρονιές 22, 23 και 24 πληρώθηκαν και θα πληρωθούν 23.000.000.000 ευρώ για αμυντικές δαπάνες, κυρίως σε επενδύσεις. Η έλλειψη εργασιακής όμως έντασης και παραγωγικότητας κατά βάσιμη υπόθεση και στον νευραλγικό τομέα της αμυντικής θωράκισης είναι δυσάρεστες παράμετροι λειτουργίας κ α ι αυτής της Κυβέρνησης.
Στις δαπάνες για την παιδεία αντιθέτως η Ελλάδα καταλαμβάνει την 3η από το τέλος θέση μεταξύ των 27 χωρών της Ενωσης. Ταυτόχρονα κατέχει και την τελευταία θέση στην ενωσιακή παραγωγικότητα. Στην Ευρωζώνη με 56,7 δολάρια ημερήσιας παραγωγικότητας των μέσων παραγωγής [εργασίας, γης, κεφαλαίου - « εισροές» -] η Ελλάδα έχει λίγο πάνω από το μισό (31%) ημερήσιας παραγωγικότητας, και μεταξύ των 27 μελών της Ε.Ε. το 37%. Μοιραία θα αποκλίνουμε διαρκώς, αντί να συγκλίνουμε με τον μέσο όρο αύξησης του πλούτου των άλλων μελών. Το έχω ξαναγράψει, πως μεταξύ 2009 έτους βάσης όλα τα κράτη της ένωσης κατά μέσο όρο αύξησαν τον πλούτο τους κατά 17%. Η Ελλάδα τον μείωσε κατά 6%. Ποιά η διαφορά μας άραγε από τις υπανάπτυκτες οντότητες της Αφρικής και της δυτικής Ασίας. Οι αριθμοί είναι απογοητευτικοί.
Αν οι ναυαρχαίοι, αντιναυαρχαίοι, υπουργοί άμυνας, πλοίαρχος και λοιποί στην περίπτωση της Υδρας έκαναν σωστά τη δουλειά τους και όχι στο περίπου, η αποστολή θα ήταν επιτυχημένη, και το. . πλεούμενο δεν θα επέστρεφε στον ναύσταθμο. Στην περίπτωση του ναυαγίου της Πύλου, αν ήταν σωστά εκπαιδευμένο το πλήρωμα, με ικανό καπετάνιο και σοβαρά σωστικά μέσα, δεν θα βυθιζόταν πιθανότατο αλιευτικό με τις εκατοντάδες ψυχές. Ολοι οι επιζήσαντες και ο ξένος τύπος δεν νομίζω, πως λένε και γράφουν ανακρίβειες. Ενα τέταρτο δείγμα γραφής είναι αυτό της τραγωδίας στο Μάτι, όπου όλα πήγαν και εκεί ελληνοπρεπώς ακατανόητα.
Πάμε παρακάτω. Ποια είναι η παραγωγικότητα της δημόσιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Ανατρέξτε στα αποτελέσματα του διεθνούς προγράμματος αξιολόγησης μαθητών της διεύθυνσης εκπαίδευσης [Pisa] του ΟΟΣΑ το 2022. Εκεί οι Έλληνες μαθητές (6ης Δημοτικού και τρίτης Γυμνασίου, κάπου 6. 000 παιδιά) ήρθαν τελευταία στο σύνολο των Ευρωπαίων μαθητών στην κατανόηση κειμένου, τα μαθηματικά και τις φυσικές επιστήμες, που είναι και τα αντικείμενα εξετάσεων [42η θέση το 12, 43η το 15, 44η το 22 στα έτη συμμετοχής μας]. Όλο και πιο κάτω. Πώς αλλιώς. Κανένας δεν ελέγχει κανέναν στο Δημόσιο, που είναι η ναυαρχίδα της ελληνικής ανεμελιάς και του δικαιωματισμού. Οι πάντες διαγωνίζονται στο άθλημα των δημόσιων σχέσεων. Οι από πάνω θέλουν την «κατανόηση» των από κάτω με αντάλλαγμα την «κατανόηση» των από πάνω για τους από κάτω. Ο κανόνας της διαφθοράς. Πώς νομίζετε, ότι ο υπάλληλος του Δήμου Μετεώρων πληρωνόταν επί 13 χρόνια δίχως να ‘χει πατήσει πόδι στην υπηρεσία του. Κι ένας άλλος στην Περιφέρεια Θεσσαλίας πριν χρόνια έλλειπε σχεδόν εννιά χρόνια, δίχως να το γνωρίζει κανένας εκεί, γιατί νόμιζαν, πως είχε αποσπαστεί. Ετσι λειτουργεί πάνω κάτω -με ελάχιστες εξαιρέσεις- ο δημόσιος κυρίως τομέας στην Ελλάδα. Στα μικρά, στα μεγάλα και στις υπέρτατες διακυβεύσεις. Δεν θα επεκταθώ, γιατί θα καταλήξω να ταυτίσω την Ελλάδα με τη φρεγάτα Υδρα._