Η επιδίωξη αυτή είναι, σαφώς, αγοραία. Πρόκειται για δημιουργία νέων επενδυτικών ευκαιριών προς εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων.
Ποια είναι αυτά τα επιχειρηματικά συμφέροντα;
Μέχρι τώρα γνωστό έγινε μόνο ένα: Πρόκειται για το fund, πολυεθνική εταιρεία με την επωνυμία CVC Capital Partners.
Έδρα: Λουξεμβούργο (βέβαια).
Στη χώρα μας η εταιρεία αυτή διαχείρισης χρημάτων έχει ισχυρή παρουσία (*1),
Αφού έχει εξαγοράσει το 10% της Δ.Ε.Η, μας, έξι (6) νοσοκομεία - Υγεία, Μητέρα, Λητώ, Ιασώ General, Creta Interclinic και Metropolitan. Επίσης, την Εθνική Ασφαλιστική και τη Vivartia (εταιρεία τροφίμων). Όπως και τη γαλακτοβιομηχανία «Δωδώνη».
Έχει συμμετοχή στη Skroutz.gr (ηλεκτρονικό εμπόριο). Διαχειρίζεται μαρίνες και σχεδιάζει την εξαγορά γνωστών super market.
Τέλος, σε αυτό το fund, το Κάπιταλ, τυχαίνει να εργάζεται και η κόρη του πρωθυπουργού μας, η Σοφία Μητσοτάκη.
Το fun αυτό είναι μέχρι στιγμής ο μοναδικός ενδιαφερόμενος να ιδρύσει ιδιωτική Ιατρική Σχολή στην Ελλάδα. Και βέβαια ζητά να γίνουν όλα... «νόμιμα»! Να ξεπεραστεί το εμπόδιο… του Συντάγματος. Και φυσικά η Κυβέρνηση της ΝΔ ανέλαβε να «καθαρίσει» το πεδίο…
Για ένα fund, λοιπόν, αναστατώνουν μία χώρα! Γι’ αυτό το Capital δέρνουν φοιτητές, νέους και νέες, που θέλουν ένα μέλλον -το μέλλον τους- διαφορετικό από τους αγοραίους σχεδιασμούς τους...
Για ένα fund, λοιπόν (για το χρήμα δηλαδή), δεν διστάζουν να καταπατήσουν ακόμη και το Σύνταγμα! Να αγνοήσουν θεμελιώδεις ρυθμίσεις του, αυτοί που βρίσκονται εκεί, ως εκπρόσωποι του λαού, για να το προστατεύουν.
Και επιστρατεύουν διαπρεπείς (!) συνταγματολόγους για να υποστηρίξουν -και να «περάσουν» στον ελληνικό λαό- την κανονικότητα της συνταγματικής εκτροπής τους.
Ο ένας μίλησε περί «διασταλτικής ερμηνείας» του άρθρου 16 του Συντάγματος και ο άλλος χαρακτήρισε «αναχρονιστική» την ύπαρξη στο Σύνταγμά μας της διάταξης αυτής, που απαγορεύει την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και ορίζει η Ανώτατη Εκπαίδευση να είναι έργο του κράτους.
Αναχρονιστικό, λοιπόν, το άρθρο 16, γιατί -λένε- εμποδίζει την «εξέλιξη» της κοινωνίας! Θεωρούν, δηλαδή, εξέλιξη την παράδοσή μας στο Κεφάλαιο (Capital). Στο χρήμα!
Έκαναν το χρήμα υπέρτατη αξία. Ανήγαγαν το χρήμα -και τον πλουτισμό τους- σε υπέρτατο στόχο στη ζωή τους, και θέλουν αυτό να το προβάλλουν σαν... πρόοδο!!
Για ξεπούλημα πρόκειται και ξεθεμελίωμα όσων έχουν απομείνει σε μια κοινωνία που βρίσκεται σε κρίση και παραπαίει... Απειλούνται θεμελιώδεις κατακτήσεις, τις οποίες θεωρούσαμε δεδομένες και αδιαπραγμάτευτες. Απειλείται ο δημόσιος χώρος. Ό,τι φέρει μπροστά τον χαρακτηρισμό δημόσιο, πρέπει να απαξιωθεί και να εκλείψει. Να μην υπάρχει ως επιλογή...!
Το Κεφάλαιο, άπληστο, ζητά να πάρει πίσω τα πάντα. Όλες τις κατακτήσεις που με αγώνες και κόπους τα κοινωνικά κινήματα είχαν επιτύχει. Η συγκυρία είναι μοναδική, αφού οι πολιτικοί εκφραστές του στην πατρίδα μας έχουν πετύχει το αδύνατο: την ισοπεδωτική επικράτηση στην εκτελεστική, βουλευτική και δικαστική εξουσία. Όπως και να ελέγχουν και την «τέταρτη» λεγόμενη εξουσία.
Ζούμε μια πρωτοφανή, όσο και άθλια και κυνική επιχείρηση προπαγάνδας και χειραγώγησης της γνώμης των πολιτών!
Θέλουν να πείσουν πως τα «μη κρατικά - τα μη κερδοσκοπικά» πανεπιστήμιά τους θα λειτουργήσουν θετικά για τους Έλληνες πολίτες, αλλά και για το Δημόσιο Πανεπιστήμιο, το ίδιο...!!
Όμως, η πραγματικότητα είναι αποκαλυπτική για τους αντιλαϊκούς πολιτικούς σχεδιασμούς τους.
Εδώ και χρόνια υπονομεύουν τα Δημόσια Πανεπιστήμια, με τη διαρκή υποχρηματοδότησή τους, την υποβάθμιση των υποδομών τους, τις ελλείψεις διδακτικού, καθώς και διοικητικού και τεχνικού, προσωπικού. Η δε πολιτική τους για τη «φοιτητική μέριμνα» -στέγαση, φοιτητικές εστίες και σίτιση...- είναι θλιβερή, τριτοκοσμική! Ανάξια της χώρας και του λαού μας.
Το πανεπιστήμιο που ευαγγελίζονται δεν θα είναι πανεπιστήμιο. Θα είναι μία ιδιωτική επιχείρηση, που θα αποβλέπει σε κέρδη, με την επιβολή διδάκτρων και ακραία εμπορευματοποίηση των, όποιων, ακαδημαϊκών προγραμμάτων τους. Θα προετοιμάζει ανθρώπους για την αγορά εργασίας, προσφέροντας τίτλους δεξιοτήτων, τυποποιημένες και αποσπασματικές ακαδημαϊκές «εμπειρίες». Και, βεβαίως, οι ιδιοκτήτες του θα απαιτούν συμμόρφωση όλων (και κυρίως των διδασκόντων) στη δική τους «γραμμή» πλεύσης. Όποια κι αν είναι! (*2). Διαφορετικά η απόλυση είναι δεδομένη...
Το πανεπιστήμιο, όμως, είναι ένας θεσμός αναντικατάστατος για την ύπαρξη και ανάπτυξη της κοινωνίας, στο σύνολό της. Μία χώρα έχει ανάγκη από ένα πανεπιστήμιο που θα φροντίζει για την πρωτότυπη, κριτική και δημιουργική επιστημονική αναζήτηση. Η χώρα μας έχει ανάγκη από ένα πανεπιστήμιο δημόσιο, που θα συγκρούεται με τα κυρίαρχα ιδιοτελή και αγοραία συμφέροντα. Που θα λειτουργεί ως χώρος διανοητικής αναζήτησης και προσπάθειας για τη συλλογική χειραφέτηση και πρόοδο των ανθρώπων. Που θα υπηρετεί συλλογικές ανάγκες και θα προσφέρει επιστημονική έρευνα και εκπαίδευση ως δημόσια αγαθά *(3).
Ως Δημόσια Αγαθά, και όχι ως προϊόντα κερδοφορίας και ευκαιρία πλουτισμού, κάποιων ανώνυμων (!) fund. Υ.Γ. *1. Κανείς (;) δεν γνωρίζει ποιοι κρύβονται πίσω από ένα fund!! Κάποτε, στο πρόσφατο παρελθόν, διατυπώθηκε η αυτονόητη -αλλά και προχωρημενη- πρόταση: Να ονομαστικοποιούνται οι ανώνυμες συμμετοχές σε αυτά.
Η «απόπειρα» εγκαταλείφθηκε πάραυτα! Ούτε ξαναειπώθηκε!
Όμως, δημοκρατικό και έντιμο δεν είναι να γνωρίζουμε ποιοι επενδύουν; (Συχνά στην καταστροφή της χώρας για... τα κέρδη τους).
*2. Η απόλυση, πρόσφατα της διευθύντριας του Harvard, παρακαλώ, επειδή εξέφρασε τη γνώμη της, μιλώντας για σφαγή των Παλαιστινίων στη Γάζα από τον στρατό του Ισραήλ, είναι μία περίπτωση για το πώς βλέπουν τα funds την ελευθερία των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
*3. Πολύτιμη αρωγή προβληματισμού, κείμενο του Περικλή Παυλίδη, καθηγητή στο Π.Τ.Δ.Ε. του Α.Π.Θ. στο περιοδικό Σελιδοδείκτης.
* Ο Απόστολος Σιέρρας είναι φιλόλογος, μέλος της Συντονιστικής Ομάδας της Π.Ε.Σ.ΕΚ. Λάρισας
