Λύθρος: Υπέρ Παλαιστινίων - κατά της Χαμάς

Η Κενταυρομαχία σε επανάληψη σύγχρονη

Από τον Παύλο Λάλο
Γράφονται τελευταία τα μεν και τα δε στο θέμα του πολέμου Ισραήλ κατά Γάζας-Παλαιστίνης, από πολιτικά σκεπτόμενους και από λογίους με φιλανθρωπική ή πολιτική σκέψη. Ως λόγιος (συγγραφέας) και συνταξιούχος δημοσιογράφος θα καταθέσω την άποψή μου, χωρίς να κρύβομαι πίσω από εθνοκεντρικό ή χριστιανικό προσωπείο που ωθεί στο εύκολο ανάθεμα, διότι ο «βρόμικος» αυτός πόλεμος διεξάγεται στην πολύπαθη Μέση Ανατολή με τις μπλεγμένες παραμέτρους που μοιάζουν με «Γόρδιο Δεσμό».

Ο ισχυρός σήμερα είναι το κράτος των Εβραίων (Ισραήλ), που είναι άρπαγας, οι αδύνατοι είναι οι Παλαιστίνιοι (πόσοι αγώνες, πόση συμπάθεια), και ειδικά Παλαιστίνιοι της Γάζας, όπου διοικεί (ακόμη και μετά από τόσο πόλεμο και τόσα θύματα) η φανατική μουσουλμανική οργάνωση Χαμάς, μετά την επίθεση της Χαμάς, τους σκοτωμούς-φρικαλεότητες και αρπαγή ομήρων. Ωραία! Δόθηκε η αφορμή να μπει μπροστά η μηχανή του Ισραήλ για πόλεμο, θα πάει λένε ως τον εκτοπισμό όλων των κατοίκων της Γάζας στο Αιγυπτιακό Σινά, στο Ισραήλ οι ήπιες φωνές έχουν παραμεριστεί, η συμφωνία για ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους σε συμβίωση με το ισραηλινό κράτος φαντάζει όραμα μακρινό. Τι κι αν ο ΟΗΕ κι η πλειοψηφία ζητάει κατάπαυση του πυρός, άμεση, χωρίς, όμως, αναφορά στους υπόλοιπους ομήρους (γιατί;). Ωραία! Θαύμα!
Έχω γράψει ένα ποιητικό βιβλίο «Λύθρος ή τα κατά Λαπίθας πάθη», όπου με υπόβαθρο την εξολόθρευση των μυθικών Κενταύρων από τους Λαπίθες, κάνω αναγωγή στις γενοκτονίες και την έλλειψη συνδιαλλαγής και ανοχής. Όμως, ξέρω ότι ελάχιστοι το γνωρίζετε-διαβάσει, δεν σας ενδιαφέρει η ποίηση. Λύθρος=ομηρική λέξη για αίμα στη λάσπη-σφαγή. Το λέμε ακόμα «λύθρος κακός» στα χωριά της Ελασσόνας, όπως η Κρανιά.  Στη μυθολογία μας οι Λαπίθες (φύλο πρωτο-ελληνικό της Θεσσαλίας που τότε λεγόταν αλλιώς) στον γάμο του βασιλιά τους δέχτηκαν επίθεση για αρπαγή από Κένταυρους (φύλο της Κάρλας-Πηλίου) της νύφης και γυναικών - γενικεύτηκε η σύρραξη και έγινε η γενοκτονία των Κενταύρων από τους Λαπίθες, όπου βοήθησε και ο Αθηναίος Θησέας. Έτσι έχουμε τη γλυπτή απεικόνιση στον Παρθενώνα που άρπαξε ο Έλγιν και κατέληξαν στο Βρετανικό Μουσείο, κι εμείς χρόνια τώρα ζητούμε έως εκλιπαρούμε να επιστραφούν.
Η Χαμάς της Γάζας φαίνεται δεν γνωρίζει μυθολογία. Εκλιπαρούν, όμως, (ανεπίσημα) μάνες-πατεράδες-παιδιά της Γάζας και οι φιλάνθρωποι και διεθνιστές και άλλοι, να πάψει η σφαγή. Όμως, η πληγή των ομήρων υπάρχει (και βρομάει) ακόμη, μαζί με την άγνοια της μυθολογίας. Θαύμα, θαύμα, στην περιοχή της Παλαιστίνης τα θαύματα τα έχουν δικά τους!
Μετά τη φυγή των Ναζιστογερμανών το 1944 από την Ελλάδα και τη Βάρκιζα (Βατερλώ της Ελληνικής Αριστεράς) τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλά στην Ελλάδα (τρομοκρατία εκπορευόμενη από Άγγλους), όμως η Αριστερά ήταν αναγνωρισμένη, είχε εκπροσώπηση στη Βουλή. Και τότε, μετά την εκλογική αποχή, γίνεται το από το ΚΚΕ χτύπημα στη Χωροφυλακή στο Λιτόχωρο (άριστη αφορμή), αρχίζοντας ο Εμφύλιος, ενάντια σε όλους, και μας πήρε και μας σήκωσε με τους Αμερικανούς νεοπροστάτες. Φαίνεται ότι το ΚΚΕ δεν γνώριζε τη μυθολογία και τον αφανισμό των Κενταύρων. Και η Χαμάς της Γάζας ούτε αυτήν την πτυχή ελληνικής ιστορίας γνώριζε. Σχεδίασαν-εκτέλεσαν μια άριστη αιφνιδιαστική επιχείρηση και χόρευαν μετά κοκορευόμενοι (ιδέ βίντεο) για την επιτυχία να πιάσουν στον ύπνο τους Εβραίους του Ισραήλ. Όμως, μετά άρχισε η επίθεση των Ισραηλινών και γεμίσαμε εικόνες φρίκης με παιδιά τραυματισμένα ή νεκρά, πλακωμένα στα χαλάσματα, ξεκοιλιασμένα από βόμβες, πρόσφυγες, πεινασμένους, δυστυχία, ΠΟΛΕΜΟ, αλλά πια μπουχτίσαμε και δεν μας συγκινούν, γιατί οι ένοπλοι της Γάζας έχασαν το ηθικό πλεονέκτημα. Όχι, δεν είμαι με τη μία από τις δύο πλευρές, με καμία δεν είμαι, όμως ο εξυπνακισμός της Χαμάς μού κάθεται στο στομάχι. Όπως και στον πόλεμο Ρωσίας κατά Ουκρανίας με καμιά «βρομιά» δεν είμαι, όμως ο εξυπνακισμός της παρέας Ζελένσκι μού κάθεται στο στομάχι. Και ο Λύθρος συνεχίζεται.