Κυβερνητικά Τερτίπια

Από τον Θανάση Μπρισίμη, σμήναρχο ε.α.

Μεγάλη συζήτηση αποφάσισε να ανοίξει η Κυβέρνηση που αφορά στον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών στην Ελλάδα και που είναι ένα ζήτημα που διχάζει το σύνολο των πολιτών, αγγίζοντας ακόμη και την ιεραρχία της Εκκλησίας.

Ποιοι είναι, όμως, οι λόγοι που αναγκάζουν την Κυβέρνηση να καταφύγει σε τερτίπια και τεχνάσματα, προκειμένου να περάσει από τη Βουλή νόμο και μάλιστα για ένα θέμα που μόνο ως επείγον δεν μπορεί να χαρακτηριστεί;
Μήπως τα προβλήματα της ακρίβειας και της ανασφάλειας των πολιτών, σε συνδυασμό με την έξαρση της βίας των ανηλίκων και το φούντωμα των ιώσεων και του Covid και τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια είναι προβλήματα, που όπως διαφαίνεται, η Κυβέρνηση είτε δεν μπορεί είτε δεν θέλει να αντιμετωπίσει, την αναγκάζουν να καταφύγει στην τακτική του αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης;
Έτσι, μέσω μιας συνέντευξης του Πρωθυπουργού που αποτελεί από μόνη της πάντα πολιτικό γεγονός, επιχειρείται η πειθώ των διαφωνούντων βουλευτών του κόμματός του και μάλιστα, ισχυριζόμενος ότι η αποχή από την ψηφοφορία στη Βουλή είναι μία αξιοπρεπής στάση. Παραβλέπει, όμως, ο Πρωθυπουργός ότι αυτή η παραίνεση προς τους διαφωνούντες βουλευτές αποτελεί και προτροπή μη άσκησης των βουλευτικών τους καθηκόντων, όπως αυτά προβλέπονται από το Σύνταγμα, που μάλιστα προβλέπει για κατά συνείδηση ψήφο.
Σε ό,τι αφορά το πρωτοφανές κύμα της ακρίβειας που ταλανίζει το σύνολο των νοικοκυριών της χώρας, οι κυβερνητικές παρεμβάσεις μόνο ως ασπιρίνες για την αντιμετώπιση βαριάς νόσου μπορούν να χαρακτηριστούν και αυτό φαίνεται από την αναποτελεσματικότητά τους. Αξίζει εδώ να θυμηθούμε με ευκαιρία την ακρίβεια και τις εορτές που μόλις παρήλθαν, κάποια κάλαντα πολύ περασμένων χρόνων που σκωπτικά έλεγαν. Αρχή μηνιά κι αρχή χρονιά το λάδι πάει είκοσι εννιά κι η ζάχαρη δεκάξι κι ο λαός θα τα τινάξει.
Όσο για την ανασφάλεια των πολιτών και την έξαρση της βίας των ανηλίκων, οι αλλαγές των υπουργών και υφυπουργών από μόνες τους δεν επιλύουν το πρόβλημα, καθότι απαιτείται αλλαγή στρατηγικής και αλλαγής τακτικής δράσης των αρμοδίων υπηρεσιών. Το ίδιο ισχύει και για το Υπουργείο Υγείας, που η αλλαγή υπουργού δεν σημαίνει απολύτως τίποτα, αν δεν συνδυαστεί με λήψη μέτρων δυναμικής ενίσχυσης του ΕΣΥ σε μέσα και προσωπικό.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια, που όπως διαφαίνεται η Κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να φέρει προς ψήφιση στη Βουλή, παρά την απαγόρευση του άρθρου 16 του Συντάγματος, η άμεση αντίδραση της πανεπιστημιακής κοινότητας και του συνόλου των φοιτητών καταδεικνύουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο ότι αυτή η κυβερνητική απόφαση δεν θα περάσει εύκολα. Εδώ κρίνεται σκόπιμο να υπενθυμισθεί ότι η συντηρητική παράταξη από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους και με όποιο όνομα κι αν κυβέρνησε τη χώρα (Λαϊκό κόμμα, ΕΡΕ, Νέα Δημοκρατία) ΔΕΝ ΙΔΡΥΣΕ κανένα από τα μεγάλα κρατικά Πανεπιστήμια Αθηνών, Θεσσαλονίκης, Ιωαννίνων, Πατρών, Θεσσαλίας, Κρήτης, Θράκης, Αιγαίου. Ίσως αυτό να καταδεικνύει και την αγάπη της προς τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια.
Την έκβαση όλων αυτών των θεμάτων ως ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες οφείλουμε να παρακολουθούμε και ανάλογα με την έκβασή τους να κρίνουμε την Κυβέρνηση.