Τι να πούμε τι…

Από τον Τάσο Πουλτσάκη

Όπως κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, έτσι και φέτος συνηθίζουμε να κάνουμε τον… λογαριασμό των πεπραγμένων του χρόνου που φεύγει, ζυγίζοντας εκείνα που μας πίκραναν, εκείνα που μας πλήγωσαν και μας μάτωσαν με τα άλλα τα ελάχιστα, δυστυχώς, τα οποία θα θέλαμε να είχαν αισιόδοξη, ακόμη και ευτυχή κατάληξη.

Ας αρχίσουμε από το τέλος.
Στη Σύνοδο του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP 28) που πραγματοποιήθηκε στο μακρινό Ντουμπάι, ύστερα από δύο εβδομάδες ατέρμονων συζητήσεων, αντεγκλήσεων και διαπραγματεύσεων, μεταξύ των αντιπροσωπειών των χωρών που συμμετείχαν, βγήκε επιτέλους λευκός καπνός, λίγες μέρες πριν.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα αποτελέσματα αυτής της Συνόδου, «η μετάβαση προς την απομάκρυνση της παγκόσμιας οικονομίας από τα ορυκτά καύσιμα θα έχει ως κύριο στόχο τη μείωση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακος, κυρίως, στο μισό μέσα σε έξι χρόνια (2030) και στο μηδέν το 2050».
Εδώ, μπορούμε να υποκριθούμε πως χαμογελούμε, αφού μια πληροφορία, την οποία αντλήσαμε από το διαδίκτυο, μας λέει πως, μόνο τον προηγούμενο χρόνο (2022), η βιομηχανία των ορυκτών καυσίμων πραγματοποίησε συνολικά κέρδη 4 τρις δολλάρια!!! Ακόμη και η δραστήρια περιβαλλοντική Υπηρεσία Κλιματικής Αλλαγής Copernicus της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκφράζοντας την απαισιοδοξία της, επισημαίνει, μετά το πέρας των εργασιών της Συνόδου, πως «με τον ελάχιστο χρόνο που απόμεινε, το αποτέλεσμα δεν μπορεί να θεωρείται πρόοδος». Ο ίδιος ο γ. γραμματέας του ΟΗΕ, από τον περασμένο Σεπτέμβριο, το φωνάζει σε όλους τους τόνους: «Η κλιματική κατάρρευση έχει ξεκινήσει», ενώ η Copernicus πάλι κάνει τη διαπίστωση πως «το 2023 θα είναι η πιο θερμή χρονιά στην καταγεγραμμένη ιστορία του πλανήτη»…
28 Φεβρουαρίου 2023. Ώρα 23:20. Μάτωσε η ψυχή μας από τον τραγικό θάνατο 57 νέων ανθρώπων. Μια σειρά βασικών παραλείψεων, σε συνδυασμό με απερίγραπτη ανευθυνότητα και ανικανότητα των αρμοδίων οργάνων του σιδηρόδρομου, αλλά και των κυβερνητικών, αφάνισαν ανυποψίαστους ανθρώπους – ταξιδευτές χωρίς να το καταλάβουν. Τώρα, η δικαστική διερεύνηση, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη, πρέπει να τρέξει γρήγορα για να αποδοθούν οι ευθύνες σε εκείνους που πρέπει, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται.
Ιούλιος – Αύγουστος. Οι 67 δασικές πυρκαγιές που ξέσπασαν αυτό το δίμηνο κατέκαψαν συνολικά 1.696.850 στρέμματα, από τα οποία μόνο τον Αύγουστο κάηκαν 1.201.433 στρέμματα, μέσα στα οποία και το μοναδικό δάσος της Δαδιάς στην περιοχή του Έβρου. Μια τεράστια οικολογική καταστροφή και όχι μόνο.
Σεπτέμβριος. Τις φοβερές πυρκαγιές του διμήνου ακολούθησαν, για τρία συνεχή μερόνυχτα, πρωτοφανούς έντασης βροχοπτώσεις, με αποτέλεσμα να πλημμυρίσει ο θεσσαλικός κάμπος, να εξαφανιστούν χωριά και να κινδυνεύσουν σοβαρά οι πόλεις. Μια δεύτερη οικολογική και οικονομική καταστροφή.
Ύστερα απ’ όλα αυτά ποιο άλλο καταστροφικό γεγονός πρέπει να συμβεί για να αντιληφθούμε όλοι πως η φύση δεν «αστειεύεται» όταν πληγώνεται, όταν δεν τη σεβόμαστε.
Και κάτι τελευταίο. Να κι ένας άλλο θλιβερός απολογισμός. Εκατοντάδες τα θύματα στην άσφαλτο από τροχαία δυστυχήματα.
Μεταξύ Ιανουαρίου – Οκτωβρίου χάθηκαν με τραγικό τρόπο στους ελληνικούς δρόμους 518 συνάνθρωποί μας (SKAI, 15/12/2023).
Τι να πούμε τι, τι να τραγουδήσουμε
Μέσα στη βροχή σαν κεριά θα σβήσουμε*.* Τραγούδι των Γ. Χατζηνάσιου – Γ. Λογοθέτη.