Η κατάργηση των Θρησκευτικών

Γράφει ο Νικ. Κατσαρός, πρ. Αντιπρόεδρος της Βουλής

Δεν με εξέπληξε το αίτημα κάποιων κύκλων να καταργηθεί το μάθημα των Θρησκευτικών από τα Δημοτικά και τα Γυμνάσια.

Ούτε η αιτιολογία του αιτήματος αυτού, δηλαδή η διαμόρφωση από τα παιδιά της διάπλασης ελεύθερης προσωπικότητας. Και αυτό γιατί είναι γνωστή η ιδεολογία των περισσοτέρων από αυτούς τους κύκλους. Εμπνέονται από ξενόφερτες για την Ελλάδα αρχές, τις οποίες και θέλουν να εφαρμόσουν. Είναι αρχές και αξίες πολύ διαφορετικές από εκείνες στις οποίες η Πατρίδα μας θεμελίωνε πάντοτε την ύπαρξή της. Το αίτημά τους αποτελεί συνέχιση ενός αγώνα τους, που δεν ευοδώθηκε κάποια περασμένα χρόνια. Είναι και η προσπάθειά τους αυτή μία απόπειρα προσέγγισης κάποιων στόχων τους, για την μετατροπή της Χώρας μας σε μια πολιτεία, που οι πολίτες της έχουν μόνο δικαιώματα και καμιά υποχρέωση. Που το προσωπικό δικαίωμα, όπως εκείνοι το ευνοούν ξεπερνά και αυτή την ιδέα της πατρίδας, την ιστορία της, την συμβολή σ’ αυτή κάποιων θεσμών, που η παρουσία τους συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάστασή της και στην κοινωνία την αληθινά δημοκρατικών χωρών του κόσμου.
Ένας από τους θεσμούς αυτούς είναι η Εκκλησία μας, ο κλήρος μας, οι αρχές και οι αξίες, τις οποίες υπηρετεί. Είναι ένας θεσμός που έδωσε αμέτρητους κληρικούς στην προσπάθειά της να αναστήσει την ελευθερία της και να την υπερασπισθεί ενάντια σε γείτονες, που έμπρακτα την επιβουλεύονταν. Πολλές είναι οι εκατοντάδες των λειτουργών της που αντιμετώπισαν απαγχονισμούς, φόνους, εξορίες και εξανδραποδισμούς και όλα αυτά και για «... της πατρίδας την ελευθερία».
Για όλους αυτούς τους λόγους και για άλλους πολλούς η Πολιτεία μας της εξασφαλίζει περίοπτη θέση στις εκδηλώσεις της. Η ελληνική σημαία και στο σώμα της και στην κορυφή του ιστού της φέρει το σύμβολο του σταυρού του Αρχηγού της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας.
Η διάπλαση της ελεύθερης προσωπικότητας των παιδιών, εν ονόματι της οποίας ζητείται η κατάργηση του μαθήματος, σημαίνει αναμφίβολα διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών, με την αποβολή από την καρδιά, του νου τους του θεσμού της Χριστιανικής Πίστης, της μη γνώσης της ιστορίας της Χώρας μας ως προς την προσφορά στους αγώνες της Ορθόδοξης Χριστιανικής μας Εκκλησίας. Επιδιώκουν οι φορείς του αιτήματος αυτού τη διαμόρφωση προσωπικοτήτων με άγνοια της γνώσης ενός καθοριστικού παράγοντα για την επί αιώνες παρουσία της Χώρας μας στον Ελλαδικό χώρο, τόσο του ευρισκομένου εντός των ορίων της Πατρίδας μας, όσο και την εκτός Ελλάδας χωρών. Θέλουν να επιτύχουν τη δημιουργία ενός κενού στη διαμόρφωση του χαρακτήρα των παιδιών, όχι για την ελεύθερη διάπλαση της προσωπικότητάς τους, αλλά για την κάλυψη του κενού αυτού, σταδιακά και χωρίς πολλούς Θορύβους, με δικές τους αρχές και αντιλήψεις, της οποίες δεν επέτυχαν να εφαρμόσουν με τη βία σε όχι πολύ μακρινές εποχές. Και φαίνεται ότι μπορούν να το επιτύχουν, όπως επέτυχαν τη διαστρέβλωση της ιστορικής πραγματικότητας με τα γραπτά τους, την παραποίηση της ιστορίας και τις πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις τους και για μη σοβαρά ακόμη γεγονότα και δυστυχώς συνεπεία της ανοχής τους από τους υπηρετούντες την ιστορική αλήθεια και την αδιαφορία τους για την κακοποίησή τους.
Είναι ίσως καιρός εκείνοι, που με αγώνες ζωής και θανάτου, με Θυσίες απερίγραπτες, με αγώνες να ορθοποδήσει η χώρα και να διασωθεί από τα βάραθρα, που της ετοίμαζαν οι αντιφρονούντες, να ξυπνήσουν. Να αντιληφθούν τα παραπλανητικά συνθήματα, που εκπέμπονται από μειοψηφικές ομάδες, κοπτόμενες για τα δικαιώματα κάποιων, αποκρύπτοντας όμως τους δόλιους σκοπούς τους και να μην πέσουν στην παγίδα που τους στήνουν.
Και αν εκτός των ανωτέρω υπονοούμενων υπάρχουν και άλλοι θιασώτες του ίδιου κλίματος να αντιληφθούν κι εκείνοι ότι μπορεί να ζούμε σε μια εποχή αμφισβήτησης των πάντων, στην οποία οι υπονομευτές κάποιων αξιών θριαμβεύουν, υπάρχουν όπως κάποιοι τομείς, που πρέπει να μείνουν σταθεροί και αταλάντευτοι. Η προϊστορία τους εγγυάται την αλήθεια και τη βασιμότητά τους.
Ας το αντιληφθούν οι πάντες ότι η κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών είναι η εναρκτήρια πράξη μιας αντεθνικής πολιτικής εκείνων που τους ξενίζει ακόμη και η έννοια του Έθνους, που την υποκατέστησαν πονηρά και μεθοδικά με την έννοια λαός και αυτή με κάποιο επίθετο που δεν θέλω να το αναφέρω.
Και κάτι άλλο, το οποίο θεωρώ πολύ σημαντικό:
Το Ελληνικό Κοινοβούλιο ηγήθηκε μιας προσπάθειας ένωσης των Ορθοδόξων Βουλευτών όλων των χωρών του κόσμου και ίδρυσε τη Γενική Συνέλευση της Ορθοδοξίας. Ήδη είναι εγγεγραμμένοι περίπου 2.000 βουλευτές από 27 χώρες. Τη Γενική Γραμματεία της οργάνωσης αυτής την έχει η Ελλάδα και Γενικός Γραμματέας είναι ο συμπολίτης μας βουλευτής Μάξιμος Χαρακόπουλος, που εργάζεται για την άοκνα για την επιτυχία των σκοπών της Οργάνωσης και ομολογουμένως με πλήρη ανιδιοτέλεια και πέραν των υποχρεώσεών του ως βουλευτής της Χώρας μας.
Είμαι βέβαιος ότι στο άκουσμα της κατάργησης των Θρησκευτικών από την Ορθόδοξη Ελλάδα όλα τα μέλη της Οργάνωσης θα υποστούν έναν κλονισμό της πίστης τους στους σκοπούς της με γενικότερες επιπτώσεις στον τομέα της υποστήριξης από αυτά των δικαίων της πατρίδας μας, που το πράττουν τώρα σοβαρά και αθόρυβα, όπως πολύ καλά το γνωρίζω ως πρώην Αναπληρωτής Γραμματέας της Γενικής Συνέλευσης.