Παγίδες και δόκανα

Από τον Τάσο Πουλτσάκη

Όλοι γνωρίζουμε τις παγίδες και τα δόκανα, τα μικρά αυτά -πολλές φορές αυτοσχέδια- «μηχανάκια», τα οποία, συνήθως, κυνηγοί, αλλά και αγρότες βάζουν στα δάση και στα κτήματά τους για να πιάσουν το θήραμα ή να εξολοθρέψουν τα βλαβερά για τις καλλιέργειες και ενοχλητικά για τον άνθρωπο πλάσματα του ζωικού βασιλείου.

Να, όμως, που και εδώ στην πόλη, η αδιαφορία, ο ωχ-αδελφισμός και η ανικανότητα των τοπικών Αρχών, οι οποίοι υποτίθεται πως μας εκπροσωπούν, τόσα χρόνια, έχουν αφήσει να δημιουργηθούν παρόμοιου τύπου «παγίδες και δόκανα», με «θύματα» τους ανυποψίαστους συμπολίτες οι οποίοι κυκλοφορούν καθημερινά στους δρόμους.
Όλοι γινόμαστε μάρτυρες τέτοιων λυπηρών περιστατικών. Μόνο τον τελευταίο χρόνο, ο γράφων, είδε 4-5 περιπτώσεις πτώσεων στους δρόμους της πόλης από σκόνταμμα συμπολιτών -ευτυχώς χωρίς σοβαρούς τραυματισμούς, εξαιτίας της κάκιστης κατάστασης στην οποία βρίσκεται η πλειονότητα των πεζοδρομίων, όπως και των οδοστρωμάτων. Και να σκεφτεί κανείς πως, όσο πλησιάζει ο χειμώνας, με τις βροχές και τα χιόνια να σκεπάζουν τις παντός είδους τρύπες, τι έχει να γίνει…
Κάποιοι από τους συμπολίτες μας, στην προσπάθεια να υπερασπισθούν το έργο της απερχόμενης Δημοτικής Αρχής, θα μπορούσαν να αντιτείνουν το με θετικό, ίσως, πρόσημο έργο της ανακατασκευής -το οποίο εμείς δεν το καταλάβαμε, τη στιγμή που εκατοντάδες πεζοδρόμια του μισού μέτρου περιμένουν υπομονετικά- 7-8 κεντρικών δρόμων, οι οποίοι έχουν δυσκολέψει περισσότερο από πριν τη ζωή μας.
Περπάτησε κανείς από τους υπευθύνους οι οποίοι παίρνουν τις αποφάσεις για την ποιότητα της ζωής μας, ακόμη και ο Δήμαρχος, στους δρόμους της πόλης εκτός εκείνων των 7-8, οι οποίοι, καλώς ή κακώς, φτιάχτηκαν έτσι όπως φτιάχτηκαν; Είδαν ποτέ ή καλύτερα ρώτησαν ποτέ τη νεαρή μητέρα πώς θα κυκλοφορήσει με το παιδικό καρότσι πάνω στα άθλια, όπου υπάρχουν αυτά, πεζοδρόμια; Ρώτησαν ποτέ πώς τα καταφέρνουν και κυκλοφορούν οι ηλικιωμένοι σ’ αυτά τα πεζοδρόμια του μισού μέτρου πλάτος κι αυτά με τα τόσα εμπόδια; Εγώ πιστεύω πως δεν περπάτησαν, ούτε καν ξέρουν όλες τις συνοικίες των οποίων τα πεζοδρόμια και όπου αυτά υπάρχουν, έχουν πλάτος λιγότερο από μισό μέτρο. Σε όλους σχεδόν τους δρόμους της Ν. Πολιτείας πεζοδρόμια δεν υπάρχουν, δεν υπήρξαν ποτέ και αναγκάζονται οι κάτοικοί τους να περπατούν κάτω στον δρόμο με τον κίνδυνο να παραμονεύει κάθε στιγμή, αφού τα αυτοκίνητα πολλαπλασιάστηκαν.
Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και άλλες περιοχές, ακόμη και τον κεντρικό τομέα και κυρίως των συνοικιών (Νεράιδα, Χαραυγή, Προφ. Ηλία, Ν. Σμύρνη, Τούμπα, Αμπελόκηποι, Νεάπολη, Φιλιππούπολη) για παράδειγμα, για να ευαισθητοποιηθούν αυτοί που με τα έργα βιτρίνας πίστεψαν πως ξέμπλεξαν με τις ευθύνες τους, αλλά θα νυχτώσουμε…
Δεν θα ξεχάσω, πριν αρκετά χρόνια, κάποια κάτοικος του Δήμου της Αθήνας είχε μηνύσει τον Δήμαρχο για τον σοβαρό τραυματισμό της από πτώση της σε άθλιο πεζοδρόμιο στο κέντρο της Αθήνας. Για να μη φτάσουμε στο σημείο να διεκδικούμε και εμείς τη σωματική μας ακεραιότητα δικαστικά, καλό είναι η νεοεκλεγείσα Δημοτική Αρχή να εντάξει στο πρόγραμμά της εκείνα τα έργα τα οποία θα διευκολύνουν την κυκλοφορία των πολιτών με νέα και ευρύχωρα πεζοδρόμια, ασφαλτοστρώσεις με πραγματικούς ασφαλτοτάπητες και καλύτερο φωτισμό.