Η απόφαση του Δ.Σ. για κατασκευή μεγάλου ρολογιού και προκήρυξη διαγωνισμού πρέπει να ήταν ομόφωνη, επειδή δεν θέλησε κάποιο μέλος του να υστερήσει στην υλοποίηση ενός φιλόδοξου κατά την κρίση του οράματος. Δεν γνωρίζω τις διαδικαστικές λεπτομέρειες, και ούτως ή άλλως σέβομαι κάθε άποψη. Ελπίζω λοιπόν, πως θα τύχει σεβασμού και η δική μου.
Ένα ρολόι ως εμβληματική τοποσηματική κατασκευή στο 21ο αιώνα είναι ιδέα απολύτως ανεδαφική. Αποτελεί άχρηστο πράγμα, άκρως δαπανηρό και ανεπίκαιρο. Και το προηγούμενο άχρηστο ήταν στον καιρό που κατασκευάστηκε. Θαυμάσια κατεδαφίστηκε. Η ανάστασή του δεν νομίζω πως εμπνέει, και μάλιστα σε καιρούς δύσκολους, που επιβάλλουν άλλου είδους ιεραρχήσεις. Υποδομές, κυκλοφοριακό, πράσινο, υδραυλικά έργα λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης των κλιματικών συνθηκών είναι κάποιες προτεραιότητες. Και αν όμως το ταμείο του Δήμου ήταν γεμάτο, που δεν είναι, επειδή εξυπηρετούνται μέχρι τώρα οι δεκάδες κοστοβόροι οργανισμοί με τις αμειβόμενες διοικήσεις τους*, και πάλι η δημιουργία μιας δαπανηρής και άχρηστης κατασκευής προβληματίζει. Πολύ περισσότερο που κανένα χρηματοδοτικό εργαλείο εκτός δημοτικών πόρων δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Και δεν μπορεί, επειδή ακριβώς πρόκειται για άχρηστο έργο. Ας μη παρακαμφθεί και το γεγονός, πως ό,τι έργα έχουν γίνει, ευρύτεροι πόροι χρησιμοποιήθηκαν, ή υπήρξε η Περιφέρεια μέσω ΕΣΠΑ φορέας κατασκευής τους.
Ρολόγια μεγάλων οικισμών άρχισαν να κατασκευάζονται στον πολιτισμένο κόσμο από τον ύστερο μεσαίωνα μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Ηταν χρηστικές κατασκευές, για να γίνεται γνωστή στην κοινότητα -κυρίως μέσω του ήχου των κωδώνων- η ημερήσια ή νυχτερινή ώρα, που προσδιόριζε τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Δεν υπήρχαν στους αλλοτινούς καιρούς ρολόγια τοίχου, μετά τσέπης, αργότερα χεριού, σήμερα κινητών τηλεφώνων, έξυπνων ρολογιών κ.λ. Τα πιο γνωστά ρολόγια του απώτερου παρελθόντος είναι αυτά της Βέρνης, της Πράγας, του Λονδίνου, της Φιλαδέλφειας, του Σαν Φρανσίσκο, της Μόσχας κ.α. Με ελάχιστες εξαιρέσεις- όπως το αστρονομικό ρολόι της Πράγας από το 1400- όλα αποτελούν κορυφές χρηστικών κατασκευών, όπως ανακτόρων, εκκλησιών, Δημαρχείων, Διοικητηρίων, ακόμα και… φυλακών, όπως της Βέρνης. Το σημερινό υπό σκέψη κατασκευής δικό μας ρολόι στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης τι μπορεί να είναι; Οικόσημο δεν είναι, αφού κυριαρχεί ως οικο-τοπόσημο το Α’ Αρχαίο Θέατρο. Αναστηλωτική κατασκευή δεν είναι. Χρηστική αξία δεν έχει. Κάποια εκκλησία με καμπαναριό δεν υπάρχει. Ενα μεγάλο εμπορικό κέντρο, όπως στο Σαν Φρανσίσκο εδώ κι’ έναν αιώνα λ.χ.(κάπως κιτς κι’ εκεί) δεν κατασκευάζεται. Σε δημόσιες κατασκευές, όπως νοσοκομεία, διοικητήρια, στάδια κ.α. δεν διανοήθηκε κάποιος να ενσωματώσει-εδώ και πάρα πολλά χρόνια-άχρηστα ρολόγια. Πώς και γιατί παρ’ όλα αυτά το σκέφτηκαν οι αιρετοί μας δεν γνωρίζω. Υποψιάζομαι μάλιστα, πως δεν ρωτήθηκε και το Υπουργείο Πολιτισμού για το επιτρεπτό της κατασκευής ενός τεράστιου και μη χρηστικού ρολογιού στον ευρύτερο αρχαιολογικό χώρο του φρουρίου. Θέλω να πιστεύω πως τελικά θα εγκαταλειφθεί η ιδέα.
Υγ.: Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει την κατάργηση όλων των ν.π.δ.δ. των Δήμων με την ενσωμάτωση των λειτουργιών τους στις δημοτικές υπηρεσίες. Είθε να το πράξει, επειδή πρόκειται για εξοικονόμηση πόρων 80-100 εκ. ευρώ.
