Ορισμένοι τρόποι για την αντιμετώπιση της ακρίβειας

Από τον Κώστα Γιαννούλα

Είναι γεγονός, ότι τα οργανωμένα οικονομικά συμφέροντα, ντόπια και ξένα, επικαλούμενα και εκμεταλλευόμενα προς το συμφέρον τους την αστάθεια και τις συνέπειες απ’ την έξαρση των πολεμικών συρράξεων και της κλιματικής αλλαγής, βρήκαν την ευκαιρία να ανεβάζουν το κόστος των προϊόντων και κάποια απ’ αυτά να αισχροκερδούν, με αποτέλεσμα να ροκανίζονται τα εισοδήματα και να υποφέρει ο λαός μας απ’ την ακρίβεια.

Προσπαθεί, βέβαια, η ελληνική κεντρική εξουσία να παρέμβει και κάτι να κάνει με διάφορα μέτρα, που ανακοινώνει, κατά καιρούς, αλλά τα αποτελέσματα δεν είναι τα αναμενόμενα. Αυτό συμβαίνει, γιατί το πρόβλημα της ακρίβειας έχει πολλές παραμέτρους, μια που ο κόσμος όλος έγινε, πλέον, μια γειτονιά, λειτουργεί ως συγκοινωνούν δοχείο, ενώ οι τιμές των προϊόντων διαμορφώνονται, παγκοσμίως, σύμφωνα με το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης, οπότε οι αρνητικές εξελίξεις σε μία περιοχή επηρεάζουν και τις άλλες. Γι’ αυτό και πολλοί πολίτες και νοικοκυρά, που υποφέρουν, ψάχνουν και βρίσκουν τρόπους, για να αντιμετωπίζουν την ακρίβεια, και δεν τα περιμένουν όλα απ’ το Κράτος. Ιδού, μερικοί απ’ αυτούς.
Περιορίζουν, κατ’ αρχήν, την καταναλωτική τους μανία, ψάχνουν στις γκαρνταρόμπες και στις αποθήκες τους και βρίσκουν σε καλή κατάσταση χρήσιμα ρούχα και άλλα αντικείμενα, που σκέπτονταν να τα δώσουν προς αξιοποίηση σε εκκλησίες, ευαγή ιδρύματα και κοινωνικά παντοπωλεία υπέρ των αδυνάτων, και τα ξαναχρησιμοποιούν οι ίδιοι. Πέραν τούτου εκμεταλλεύονται τις εκπτώσεις και τις προσφορές αλλάζοντας τις προτιμήσεις τους και αποφεύγοντας προϊόντα, που δεν τα αντέχει το πορτοφόλι τους, ενώ καταναλώνουν πιο πολύ κρέατα σαν το κοτόπουλο, ψάρια σαν τη σαρδέλα και τα συναφή, λαχανικά, όσπρια και κατεψυγμένα προϊόντα, που είναι πιο φτηνά. Επί πλέον, ό, τι περισσεύει απ’ το φρέσκο ψωμί, δεν το πετάνε, αλλά το χρησιμοποιούν και τις επόμενες μέρες μέχρι να τελειώσει, ενώ το ίδιο κάνουν και με τα φαγητά, που περισσεύουν, με τη βοήθεια των ψυγείων.
Άλλοι, πάλι, εκμεταλλεύονται στο έπακρο τις λαϊκές αγορές, στις οποίες οι τιμές κυμαίνονται, τουλάχιστον, 30% πιο κάτω απ’ αυτές της επίσημης αγοράς, χωρίς να υπολογίζονται στο ποσοστό αυτό οι προσφορές τους, όταν πλησιάζει η ώρα, για να κλείσουν. Γι’ αυτό και τα καροτσάκια για τη μεταφορά των προϊόντων δημιουργούν το αδιαχώρητο σ’ αυτές. Αν κάποιοι συνεχίζουν να τις σνομπάρουν, κακό του κεφαλιού τους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, επίσης, ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ασφαλισμένων αναγκάζεται, εκ των πραγμάτων, να εμπιστεύεται για την υγεία της το Ε.Σ.Υ., τις δημόσιες δομές και τον οικογενειακό γιατρό εξοικονομώντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, ένα σωρό χρήματα.
Στην επαρχία, κυρίως, αλλά και σε γειτονιές αστικών κέντρων δεν είναι λίγοι, επίσης, αυτοί, που καλλιεργούν οπωροκηπευτικά σε λαχανόκηπους εξασφαλίζοντας, έτσι, ποιοτικότερα και φθηνότερα προϊόντα, το περίσσευμα των οποίων το αποθηκεύουν σε καταψύκτες, προκειμένου να τα καταναλώνουν κατά τη χειμερινή περίοδο. Αλλά και άλλοι πολίτες με φτωχό πορτοφόλι, περιορίζοντας τα νυχτοπερπατήματα και επιλέγοντας να πίνουν το ούζο και το κρασάκι τους πιο πολύ στο σπίτι τους και όχι σε ταβέρνες και ουζερί, καταφέρνουν να ξοδεύουν λιγότερα, χωρίς να εξαφανίζονται απ’ την πιάτσα. Και επειδή είναι αναπόφευκτος ο περιορισμός ή και η στέρηση πολυδάπανων διακοπών και ταξιδιών, αν διαθέτει κανείς παραθεριστική κατοικία στο χωριό του ή σε κάποια κοντινή παραλία, τότε, δεν του λείπουν και οι διακοπές, χωρίς τις οποίες ο Νεοέλληνας υποφέρει.
Τα γράφω όλα αυτά, όχι, βέβαια, για να λυθεί, αλλά για να συμβάλλω με τα γραφόμενά μου στην άμβλυνση του προβλήματος της ακρίβειας και να δείξω, πώς μπορεί κανείς, σήμερα, να επιβιώνει χωρίς να χάνει την αισιοδοξία, το χαμόγελο και την ελπίδα του για το αύριο. Τα γράφω, ακόμα, γιατί κάποιοι, ενώ γνωρίζουν τα πραγματικά αίτια της ακρίβειας, τα αποκρύπτουν και με τις υπερβολές και τις γενικεύσεις τους βάλθηκαν να μας τρελάνουν και να οδηγήσουν σε αδιέξοδα και κατάθλιψη έναν, κατά τα άλλα, αισιόδοξο λαό, που δεν αξίζει μια τέτοια τιμωρία. Είναι αυτοί, που ακόμα και σε εποχές παχιών αγελάδων, ποτέ, δεν είναι ευχαριστημένοι και πάντα γκρινιάζουν, για να πετύχουν τους στόχους τους, όποιοι κι αν είναι αυτοί. Άλλωστε, βασική προϋπόθεση, για να εξαλειφθεί η ακρίβεια, είναι να σταματήσουν οι πόλεμοι και να γίνουν πιο δραστικές παρεμβάσεις εκ μέρους της εξουσίας, ντόπιας, Ευρωπαϊκής και παγκόσμιας, στο κύκλωμα εμπορίας και διακίνησης αγαθών.
Γι’ αυτό, τα γράφω, αλλά χωρίς ψευδαισθήσεις για το τελικό αποτέλεσμα, αν κρίνουμε απ’ τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή.