Ο ρόλος της θρησκευτικής φαντασίας στη δημιουργία της εθνικής ψυχής

Από τον Δημήτρη Μποσνάκη, φιλόλογο Ελληνικής και Αγγλικής Φιλολογίας

Η δημιουργία των νεότερων εθνών έχει αφετηρία την εδραίωση των νεότερων θρησκειών πάνω σε εδαφικές κατακτήσεις.

Έτσι οικοδομήθηκε η Ελλάδα πάνω στην Ορθοδοξία, έτσι σφυρηλατήθηκε η ενότητα των Σλαβικών κρατών γύρω από τον εκχριστιανισμό, έτσι χτίστηκε μια φαντασιακή Τουρκία πάνω στον μαχητικό φονταμενταλισμό των πιστών του Προφήτη. Πάνω σ’ αυτή την αρχή ιδρύθηκε το σύγχρονο κράτος του Ισραήλ και χαράχτηκαν αυθαίρετα τα σύνορα των Αραβικών κρατών. Το θρησκευτικό δόγμα και το έθνος είναι δύο αιματηρές έννοιες που χώρισαν τον πλανήτη σε οικόπεδα, κατά τα συμφέροντα των βασιλικών οικογενειών. Απότοκος αυτών των δύο επιβεβλημένων εννοιών είναι τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, οι υπεράνθρωποι ή οι απεσταλμένοι του Θεού, που οδηγούν τα υπνωτισμένα πλήθη σε έναν αντι-επιστημονικό και ανορθολογικό φανατισμό μέσα από αιματηρές συμφορές και φυσικές καταστροφές. Η καταστροφή του περιβάλλοντος έχει σχέση με το θρησκευτικό φανατισμό και την απέχθεια απέναντι στους νόμους της φύσης. Πίσω από τον καπιταλισμό βρίσκεται η Δυτική Θεοκρατία και πίσω από την εξαθλίωση των Ανατολικών λαών βρίσκεται η Ανατολική Θεοκρατία. Όλες οι εκφάνσεις του Δυτικού καπιταλισμού: μόδα, μουσική, κινηματογράφος, συμπεριφορά, υπηρετούν στο βάθος ένα θεοκρατικό σύστημα που θέλει να αλώσει τα ήθη των άλλων θρησκευτικών συστημάτων.
Βέβαια η δημιουργία των εθνών έφερε νόμους, τάξη, πολιτική οργάνωση. Όταν όμως τα ίδια αγαθά, αναπόφευκτα, κατακτιούνται σταδιακά και από τους παραδοσιακούς φονταμενταλιστές, που τα ερμηνεύουν με το θρησκευτικό νόμο, την αδιασάλευτη ανδροκρατική τάξη και την θεόπνευστη πολιτική, τότε ανοίγει η βεντάλια του πολέμου των θρησκειών. Η Δυτική (Αμερικανική στις μέρες μας) Θεοκρατία μετέρχεται όλα τα επιστημονικά μέσα: τον έλεγχο του διαστήματος, τους στρατιωτικούς ανταγωνισμούς, τις επιδημίες, τους εμβολιασμούς, τη διαχείριση των νερού και των τροφίμων, τον απόλυτο έλεγχο του πολυεθνικού κεφαλαίου, τον έλεγχο της ανθρώπινης σκέψης και συνείδησης. Η Ισλαμική Θεοκρατία, προσκολλημένη στις ρίζες της και στη γεωμορφολογία των Αραβικών χωρών, αξιοποιεί τις μεθόδους του ανορθόδοξου πολέμου, της τρομοκρατίας, και του ψυχικού καταναγκασμού (περιορισμός των γυναικών και των ελευθερόφρονων πολιτών). Παρόμοιες μεθόδους μετέρχεται και ο «ελεύθερος κόσμος» με καθαρτήριο μέσο την ωραιοποιημένη εικόνα και την επιστήμη της προπαγάνδας. Η μόδα του Δυτικού που εκπορθεί την Ανατολή είναι το γιαταγάνι του Μουσουλμάνου κατακτητή της Δύσης.
Τα αδήριτα ερωτήματα στα οποία πρέπει να απαντήσει η εποχή μας προτού βρεθεί στην άβυσσο των θρησκευτικών συγκρούσεων είναι: 1) η επίλυση του μεταναστευτικού, στη ουσία της επερχόμενης σύγκρουσης των πολιτισμών 2) η προάσπιση της δημοκρατίας από τα φασιστικά αποστήματα που κρύβονται στο χριστιανικό φονταμενταλισμό 3) ο σεβασμός των δικαιωμάτων των πάσης φύσεως μειονοτήτων.
Η Ευρώπη βρίσκεται μπροστά σε ένα σκληρό τρίλημμα, αν θα ακολουθήσει την Αμερικανική Θεοκρατία που έρχεται ολοταχώς, αν θα μείνει ουδέτερη και αδύναμη ή αν θα συμβιβαστεί με τη μουσουλμανική πλημμυρίδα που την περιτριγυρίζει. Η θρησκευτική αμεριμνησία της Ευρώπης βρίσκεται σε αμφισβήτηση. Ζητείται μια νέα θρησκευτική φαντασία που θα εξασφαλίσει την επιβίωση σε μια μεταλλαγμένη εθνική ψυχή. Ως τότε όμως πρέπει να είμαστε διαλλακτικοί σε όλες τις μεταλλάξεις της προσωπικής, κοινωνικής και ιδεολογικής ζωής.