Η παρούσα Κυβέρνηση δεν έχει κανένα περιθώριο χρονικής ανοχής ως προς την αντιμετώπιση των προβλημάτων, διότι τα γνωρίζει από την προηγούμενη 4ετία. Τα προβλήματα είναι πάρα πολλά, δύσκολα και δυσεπίλυτα και πρέπει να αντιμετωπιστούν μέσα σε ένα δυσμενές οικονομικό περιβάλλον.
Παρ’ όλα αυτά, ο λαός έχει μεγάλες προσδοκίες και ελπίζει σε λύση πολλών από τα προβλήματα αυτά, γι’ αυτό, άλλωστε, προτίμησε τον ήρεμο λόγο της ΝΔ, αντί για τον καταγγελτικό του ΣΥΡΙΖΑ, που επικάλυψε τα όσα θετικά προτάθηκαν από μέρους του κατά την προεκλογική περίοδο.
Θα αναφέρω εδώ μερικά από τα σοβαρότερα προβλήματα που χρήζουν αντιμετώπισής τους ή τουλάχιστον επίλυσής τους κατά ένα μεγάλο μέρος τους.
- Πρώτο και κύριο, η ακρίβεια: Ο Covid και ο πόλεμος στην Ουκρανία αποσυντόνισαν τις εφοδιαστικές αλυσίδες και εκτίναξαν τις τιμές των αγαθών στα ύψη. Οι Κεντρικές Τράπεζες της Ε.Ε και των ΗΠΑ αύξησαν τα επιτόκια δανεισμού, ώστε να υπάρξει στενότητα στην κυκλοφορία του χρήματος, να μειωθεί η αγοραστική δύναμη των πολιτών και να πέσει ο πληθωρισμός. Οι προσδοκίες, όμως, των ιθυνόντων διαψεύδονται, παρά το ό,τι πίστευαν ότι ο πληθωρισμός θα ήταν βραχυχρόνιος. Έτσι, ενώ οι εφοδιαστικές αλυσίδες ομαλοποιήθηκαν σε μεγάλο βαθμό, οι τιμές των καυσίμων έπεσαν, ο πληθωρισμός αποδεικνύεται πολύ ανθεκτικός. Πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι ο πληθωρισμός σε επίπεδο Ευρωζώνης βρίσκεται στο 6,1%. Το ίδιο συμβαίνει και στις ΗΠΑ. Στην Ελλάδα, ειδικά οι τιμές των τροφίμων τραβάνε την ανηφόρα, κατατρώγοντας τα εισοδήματα των πολιτών. Παράλληλα, η αύξηση των επιτοκίων έχει δυσάρεστες συνέπειες στις επιχειρήσεις που δανείζονται πιο ακριβό χρήμα και στο σύνολό τους τις οικονομίες τις οδηγεί σε στασιμότητα ή και σε ύφεση. Οι πολίτες που έχουν δανειστεί με κυμαινόμενο επιτόκιο θα πρέπει να πληρώσουν περισσότερα για να αποπληρώσουν τα χρέη τους, πολλοί δεν θα μπορούν να πληρώσουν και ιδού η νέα φουρνιά χρεών προς το δημόσιο και τις τράπεζες.
Για τον έλεγχο του πληθωρισμού στα τρόφιμα, μήπως λειτουργούν καρτέλ που κατευθύνουν τις τιμές και εν γένει οργιάζει κερδοσκοπία; Ποιος θα ελέγξει το ενδεχόμενο αυτό;
- Φοροδιαφυγή: 7 στους 10 φορολογούμενους δηλώνουν κάτω από 10.000 ευρώ εισόδημα και πληρώνουν μόνο το 5% των φόρων. Οι μισθωτοί και συνταξιούχοι πληρώνουν τα 65% των φόρων. Για να γίνει πιο κατανοητό, στα 100 ευρώ που εισπράττει το κράτους από φόρους εισοδήματος φυσικών προσώπων, τα 43 ευρώ πληρώνουν οι μισθωτοί, τα 22 συνταξιούχοι, τα 12 εισοδηματίες, τα τρία οι αγρότες και τα 20 οι ασκούντες επιχειρηματική δραστηριότητα.
Ακούς κ. Κωστή Χατζηδάκη;
Το σύνολο της φορολογητέας ύλης του 2021 ανήλθε σε 80 δισ. ευρώ, έναντι συνόλου 140 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει ότι 60 δισ. ευρώ απεκρύβησαν, άρα δεν φορολογήθηκαν. Ο φόρος που θα μπορούσε να εισπραχθεί από τα 60 δισ. ανέρχεται σε περίπου 20 δισ. ευρώ. Πρόσθεσε 6 – 7 δισ. από μη έκδοση αποδείξεων από τον Φ.Π.Α., να πού κυκλοφορεί το μαύρο χρήμα. Τα μισά από αυτά αν εισπράττονταν, φαντασθείτε πόσο θα άλλαζαν τα πράγματα.
Αν λάβουμε υπ’ όψιν ότι τερματίζονται οι μεγάλες σπατάλες και παροχές και ότι πρέπει να υπάρχουν πρωτογενή πλεονάσματα στον προϋπολογισμό της τάξεως του 2-2,3%, καθίσταται περισσότερο επιτακτική η ανάγκη της πάταξης της φοροδιαφυγής και της είσπραξης του ΦΠΑ.
- Δημογραφικό: Υπάρχει υπογεννητικότητα, σε όλο τον λεγόμενο αναπτυγμένο κόσμο. Η Ελλάδα χάνει 40.000 του πληθυσμού της κάθε χρόνο. Από τις απογραφές του 2010 και του 2020, o πληθυσμός της χώρας μας εμφανίζεται μειωμένος κατά 800.000 και πλέον. Πρέπει να υπάρχουν 2,3 γεννήσεις ανά ζεύγος για να υπάρχει αύξηση του πληθυσμού και έχουμε 1,2 γεννήσεις ανά ζεύγος. Αν υπολογίσουμε και το ότι πολλοί νέοι δεν παντρεύονται πλέον, το πρόβλημα επιδεινώνεται. Αν πάμε έτσι, το 2050 η Ελλάδα θα αριθμεί 7,5 εκατομμύρια πολίτες και η Τουρκία 150. Σήμερα η Ελλάδα 10, 2 εκατομμύρια και η Τουρκία 85. Κάνουν κάποια βήματα οι κυβερνήσεις για να τονώσουν τη γεννητικότητα, αλλά εις μάτην. Αυξάνεται ο πληθυσμός στις μουσουλμανικές χώρες και στην Αφρική και μειώνεται σε χώρες με υψηλότερο βιοτικό επίπεδο. Αυτό κατά την άποψή μου σημαίνει, ότι τα νέα ζευγάρια δεν αντέχουν τις δυσκολίες και δεν επιθυμούν να επωμισθούν ευθύνες. Εν κατακλείδι, δημιουργικότητα και πρόοδος, χωρίς νέους ανθρώπους, δεν μπορεί να υπάρξει.
- Δημόσια Διοίκηση: Αυτή είναι μία πονεμένη ιστορία, που μετράει πάρα πολλές δεκαετίες. Η πολυνομία, το σύμπλοκο αρμοδιοτήτων από πολλές υπηρεσίες, η αποφυγή ανάληψης ευθυνών από τους υπαλλήλους, η εξασφάλιση της θέσεως λόγω μονιμότητας, ο ωχαδερφισμός πολλές φορές, συνθέτουν το σκηνικό που ταλαιπωρεί τους πολίτες. Λέγεται τελευταία ότι θα υπάρξει αξιολόγηση σε όλα τα επίπεδα. Μακάρι!... Να το δούμε και να μην το πιστέψουμε. Έχουμε το προηγούμενο με τους εκπαιδευτικούς μας, που πολεμούν την αξιολόγηση μετά μανίας. Η δημιουργία Υπηρεσιών μιας στάσης, η οποία με εσωτερική επικοινωνία με άλλες αρμόδιες υπηρεσίες θα απαντά στα αιτήματα των πολιτών και επιχειρηματιών, ίσως λύσει πολλά προβλήματα. Χρειάζεται, όμως, χρονικός περιορισμός, παρακολούθηση της εφαρμογής και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης, ποινές προς τους υπεύθυνους και αποζημίωση των πολιτών.
Θα μου πείτε, γίνονται αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα;…
- Υγεία: Πολλά τα δεινά στη δημόσια υγεία. Θέλει αρετήν και τόλμην για να διορθωθούν. Οι μακροχρόνιες αναμονές για εγχειρήσεις, τα πατείς με πατώ στα εξωτερικά ιατρεία, οι ελλείψεις σε σύγχρονο εξοπλισμό, τα κτίρια που δίνουν την όψη εγκατάλειψης, η βραδύτητα στην μετάβαση του ΕΚΑΒ για την παροχή βοήθειας σε επείγοντα περιστατικά, όλα αυτά δείχνουν ότι το σύστημα πάσχει.
Ξέρετε τι λέει ο λαός; Και στα νοσοκομεία, αν δεν έχεις χρήματα να δώσεις φακελάκι, δεν βλέπεις την υγειά σου. Δεν είναι όλοι οι γιατροί που θέλουν φακελάκι, να εξηγούμαστε. Αλλά έχει περάσει στην αντίληψη του πολίτη ότι αυτή είναι η κοινή πρακτική.
-Δικαιοσύνη: Τα στατιστικά στοιχεία λένε ότι χρειάζονται 4,5 χρόνια κατά μέσον όρο για την έκδοση μιας απόφασης στην Ελλάδα, ενώ στην Ευρώπη 450 ημέρες. Ξένες επιχειρήσεις που θέλουν να δραστηριοποιηθούν στην Ελλάδα, το σκέφτονται 2 και 3 φορές, επειδή μπλέκουν σε δικαστήρια που κάποιοι προσφεύγουν σε αυτά και δεν μπορούν να ξεμπλέξουν. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν για τη νέα Κυβέρνηση. Η συντόμευση του χρόνου έκδοσης αποφάσεων.
- Παιδεία: Η Παιδεία έχει γίνει πειραματόζωο και κάθε φορά που αλλάζουν οι κυβερνήσεις γίνονται αλλαγές στην Παιδεία, οι οποίες τροποποιούν ή αλλάζουν σε μεγάλο βαθμό όσα ίσχυαν προηγουμένως. Κάποτε θα πρέπει αυτό να σταματήσει και η Παιδεία να ακολουθήσει τα διεθνή πρότυπα των αναπτυγμένων χωρών. Και, επιτέλους, οι μπαχαλάκηδες να σταματήσουν να ασχημονούν και να καταστρέφουν τις πανεπιστημιακές Σχολές, επιβάλλοντας ένα είδος κράτους εν κράτει μέσα σε αυτές.
- Προστασία περιβάλλοντος και της δημόσιας περιουσίας: Εδώ κι αν γίνεται το έλα να δεις. Μακάριοι οι παρανομούντες και κατέχοντες. Είμαστε οι τελευταίοι που δεν έχουμε κτηματολόγιο. Γιατί νομίζετε ότι δεν γινόταν; Για να διευκολύνονται οι καταπατητές της δημόσιας περιουσίας. Καταπατήθηκαν όλα τα φιλέτα. Έγιναν πάμπλουτοι όλοι όσοι τολμούσαν και καταπατούσαν τη δημόσια περιουσία. Το ανίκανο και παραλυτικό κράτος μας δεν τους ενόχλησε. Είδαμε τι έγινε στη Μύκονο. Έπρεπε να ξυλοκοπήθει άγρια ένας αρχαιολόγος που αντιστάθηκε στα παράνομα συμφέροντα, για να μάθουμε για το όργιο της παρανομίας. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει κάτι στον τομέα αυτόν, επειδή δεν υπάρχει η πολιτική βούληση αντιστάσεως στο όργιο της παρανομίας.
Κύριε Πρωθυπουργέ, αν ενδιαφέρεσαι για την υστεροφημία σου, θα πρέπει να εφαρμόσεις αυτό που είχες ως σύνθημά σου κατά την προεκλογική περίοδο: ΤΟΛΜΗΡΑ, ΣΤΑΘΕΡΑ, ΜΠΡΟΣΤΑ. Ο λαός θα σε ακολουθήσει, αν πράξεις το σωστό για το καλό της χώρας μας. Πρέπει να γίνουν τολμηρές μεταρρυθμίσεις, από τις οποίες θα θιγούν κατεστημένα συμφέροντα, ώστε να ωφεληθούν οι πολλοί και να πάμε μπροστά.
Από τον Σωτήρη Απ. Παπαποστόλου,
συνταξιούχο δασοπόνο
