Η δύναμη του λόγου της Εκκλησίας

Από τον Δημήτριο Νταφούλη, επίτ. σχολ. σύμβουλο και θεολόγο

Σε αστυνομικό θρίλερ εξελίχτηκε η προσπάθεια της Αστυνομίας για τη σύλληψη δύο κουκουλοφόρων υπόπτων για εμπρησμό σε οικοδομή πλησίον Ιερού Ναού στη Θεσσαλονίκη.
Οι διαπραγματεύσεις για την παράδοσή τους δεν καρποφόρησαν.
Ο ένας εξ αυτών, αφού πήδησε από τη στέγη, προσπάθησε να διασωθεί τρέχοντας, αλλά συνελήφθη.
Ο άλλος με τη συμπεριφορά του ακύρωνε τους διαπραγματευτές αστυνομικούς.
Αν και ήταν πολύ πρωί, συγκεντρώθηκαν αρκετοί περαστικοί που εναγωνίως παρακολουθούσαν τις εξελίξεις. Ανάμεσά τους και ο ιερέας του ναού, που ανέλαβε την πρωτοβουλία διαπραγμάτευσης με τον νεαρό ύποπτο κουκουλοφόρο.
Τι ελέχθη μεταξύ τους δεν γνωρίζουμε, αφού ο παπάς ταπεινά και σεμνά κατευθύνθηκε προς τον ναό για τις υποχρεώσεις του και δεν ενημέρωσε τους επίμονους δημοσιογράφους.
Εκείνο, όμως, που ξάφνιασε θετικά όλους τους παρευρισκομένους, αλλά και τους τηλεθεατές ίσως, ήταν η απόφαση του νεαρού κουκουλοφόρου να κατέβει από τη στέγη και να πέσει στην αγκαλιά του ιερέα. Ήταν ένας εγκάρδιος και συγκινητικός εναγκαλισμός. Ό,τι δεν πέτυχαν οι αστυνομικοί, το πέτυχε ο «Καλός Σαμαρείτης» με τον θείο λόγο. Κάθε πόρτα θέλει το δικό της κλειδί για να ανοίξει. Κάθε άνθρωπος θέλει τον δικό του τρόπο προσέγγισης. Η Εκκλησία με τον θείο λόγο φαίνεται πως το μπορεί. Έναν λόγο γέφυρα επικοινωνίας και εμπιστοσύνης. Λόγος που ενώνει, που ανοίγει αγκαλιές και σμίγουν ψυχές. Λόγο που γιατρεύει και λυτρώνει. Η αγκαλιά της Εκκλησίας είναι αγκαλιά Θεού, ασφαλής οδός συνάντησης του ανθρώπου με τον Δημιουργό του. Έτσι δοξάζεται το όνομα του Θεού και διακρίνεται ο «χρυσός από το μπακίρι» που έλεγε και ο Άγιος Παΐσιος για τον πιστό Χριστιανό και τον υποκριτή Φαρισαίο.
«Χρυσός» ο παπάς με την αγκαλιά της ενσυναίσθησης που αναβλύζει ανθρωπιά και αγάπη Χριστού, λιμάνι ασφαλείας από τις θύελλες και τις μπόρες της ζωής.
Αυτή η αγάπη -θυμίαμα της άνοιξης- διώχνει μιζέρια, φόβο και θλίψη. Συνοδός ζωής, δώρο Θεού στη μοναξιά μας, που φιλιώνει, παρηγορεί και φωτίζει την ψυχή με τα χρώματά της.
Καρπός ανθρωπιάς και αγιοσύνης Θεού που προστατεύει κάθε «ερημίτη οδοιπόρο» με το «μάννα» της ερήμου, την Αλήθεια του Χριστού!
Αυτός ο λόγος της Εκκλησίας εμψυχώνει ανήμπορους, αγιοποιεί πιστούς, δίνει απαντήσεις στις αναζητήσεις των νέων και αποκαλύπτει τις αρετές της ζωής.
Να τα λέμε αυτά και να τα γράφουμε για να μην ξεχνάμε ως Έλληνες πολίτες και Ορθόδοξοι Χριστιανοί, πού πρέπει να πάμε. Μας το θυμίζει ο Ευαγγελικός λόγος, μας μιλά η Δημιουργία Του! Μας το θυμίζει ο «Καλός Σαμαρείτης» και διάκονός Του παπάς με την αγκαλιά του, την αγκαλιά της σωτηρίας, την άγκυρα της ελπίδας! Είναι η δύναμη του λόγου του Θεού που κηρύσσει η Εκκλησία!
Το «πανδοχείο» της σωτηρίας μας και της συγχώρεσης.