«Η απεργία - δέσμευση πως το έγκλημα δεν θα συγκαλυφθεί»

Από τον Γιάννη Σκόκα, πρόεδρο του ΕΚΛ

Το έγκλημα αυτό δεν θα συγκαλυφθεί. Σύγχρονες - ασφαλείς - φθηνές μαζικές μεταφορές για τον λαό, κόντρα στην εγκληματική πολιτική του κέρδους». Με το σύνθημα αυτό, στη μάχη για την οργάνωση της απεργίας Τετάρτη 8 Μάρτη, εκατοντάδες Συνδικάτα, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα δείχνουν τον πραγματικό ένοχο του στυγερού εγκλήματος στα Τέμπη και καλούν σε ξεσηκωμό!
Η σκυτάλη περνάει στην απεργία από το μεγάλο εργατικό - νεολαιίστικο ποτάμι της των κινητοποιήσεων στην πόλη μας. Από τις διαδηλώσεις που γίνονται ασταμάτητα σε όλη τη χώρα. Τις μαθητικές και φοιτητικές κινητοποιήσεις, τις πολύμορφες αγωνιστικές παρεμβάσεις.
Απ’ όλες τις μαχητικές πρωτοβουλίες, που για μια ακόμα φορά έδειξαν τη δύναμη του οργανωμένου εργατικού - λαϊκού κινήματος απέναντι στην προσπάθεια να κυριαρχήσει η σιωπή, αλλά και η «λογική» τού «δεν είναι ώρα για ευθύνες».
Οι εργαζόμενοι και τα σωματεία, το εργατικό κέντρο της πόλης μας προειδοποιούσαν εδώ και χρόνια για την κατάσταση στις συγκοινωνίες και σε άλλους χώρους δουλειάς - παγίδες θανάτου. Είχαν καταγγείλει τις συνέπειες από το «τεμάχισμα» και τη στρατηγική της «απελευθέρωσης», προειδοποιούσαν για μεγάλους κινδύνους.
Η απεργία, τα απεργιακά συλλαλητήρια που πραγματοποιούνται σήμερα από  σωματεία και φορείς σε όλη τη χώρα, είναι μια ακόμα δέσμευση, μια ακόμα υπόσχεση στα θύματα, στις οικογένειές τους, στους συναδέλφους, στη νεολαία και σε όλο τον λαό ότι δεν θα αφήσουμε να θαφτούν οι εγκληματικές ευθύνες του κράτους και όλων των κυβερνήσεων, που προωθούν αυτήν την εγκληματική στρατηγική, για λογαριασμό της κερδοφορίας των ομίλων.
Κάθε νέος «κρίκος» που πρόσθεταν διαχρονικά κυβερνήσεις και ΕΕ στην «αλυσίδα» της «απελευθέρωσης», σήμαινε νέα κέρδη για τους ομίλους των Μεταφορών, περισσότερη «εξοικονόμηση δαπανών» από το κράτος, νέες «εργολαβίες». Και, παράλληλα, περισσότερα βάρη για τους εργαζόμενους, μεγαλύτερες «εκπτώσεις» σε μέτρα ασφάλειας, που θεωρούνται κόστος από κράτος και εργοδοσία.
Κανένα συγχωροχάρτι λοιπόν στη σημερινή κυβέρνηση, που χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τα θύματα και δείχνει ξανά ως «διέξοδο» την κλιμάκωση της ίδιας πολιτικής. Κανένα συγχωροχάρτι και στα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν, στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ, που πρόσθεσαν τους δικούς τους νόμους στην τροχιά της «απελευθέρωσης» και σήμερα προσπαθούν με νύχια και με δόντια να μείνει στο απυρόβλητο αυτή η εγκληματική πολιτική.
Η απεργία είναι η απάντηση των εργαζομένων, των μαθητών, των φοιτητών, που για μια ακόμα φορά «μετρήθηκαν και είναι λιγότεροι». Είναι η μέρα των ανθρώπων του μόχθου, που παλεύουν και διεκδικούν το αυτονόητο: Να ζουν, να δουλεύουν και να ταξιδεύουν με ασφάλεια. Να πάψουν οι ζωές τους να μπαίνουν στο ζύγι της καπιταλιστικής κερδοφορίας, να θυσιάζονται στον βωμό των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Γιατί πραγματική «τομή» για τον λαό δεν είναι η πιο αποφασιστική υλοποίηση των ευρωενωσιακών κατευθύνσεων για περισσότερη «απελευθέρωση». Ούτε βέβαια η «επανακρατικοποίηση» από ένα κράτος εχθρικό και σάπιο μέχρι το μεδούλι, που λειτουργεί για τα συμφέροντα των λίγων σε βάρος της λαϊκής πλειοψηφίας.
«Τομή» είναι να πάρουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι την κατάσταση στα χέρια τους. Με την οργάνωση της πάλης τους, τη συσπείρωση στα σωματεία και τον συντονισμό τους να παλέψουν ανυποχώρητα, διεκδικώντας με κριτήριο τις σύγχρονες δυνατότητες για ασφαλείς και φθηνές συγκοινωνίες, κόντρα στην επιχειρηματική δράση και τη στρατηγική του κεφαλαίου.
«Τομή» είναι να περάσει ο λαός στην αντεπίθεση για όλα όσα έχει ανάγκη στη δουλειά και τη ζωή του, τα οποία τσακίζουν το κράτος και οι κυβερνήσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Μόνο έτσι θα αποδοθούν πραγματικά οι ευθύνες και θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκαλο!