Χρειάζονται εξηγήσεις

Ο Κώστας Καραμανλής είναι μία πολιτική προσωπικότητα που έπαιξε σπουδαίο ρόλο στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας για πολλά και συναπτά χρόνια.

Μέλος της ΟΝΝΕΔ από το 1974 μέχρι το 1979 και από το 1984 μέχρι το 1089 εξελέγη πολλές φορές στα συνδικαλιστικά φοιτητικά όργανα με την παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Εξελέγη πρώτη φορά βουλευτής με τη Νέα Δημοκρατία τον Ιούνιο του 1989 στην Α’ Θεσσαλονίκης, ενώ το 2004 εξελέγη στον Νομό Λάρισας. Τον Μάρτιο του 1997και ύστερα από εκλογική ήττα της ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ το 1996, εξελέγη από το 4ο Συνέδριο του κόμματος πρόεδρος της ΝΔ. Στις βουλευτικές εκλογές του 2004 η ΝΔ κέρδισε και ο Κώστας Καραμανλής αναδείχτηκε πρωθυπουργός της χώρας με πλειοψηφία 165 εδρών. Το 2007 προκήρυξε πρόωρες εκλογές τις οποίες κέρδισε και πάλι αλλά με μικρότερη πλειοψηφία. Στις βουλευτικές εκλογές του 2009 που διεξήχθησαν πρόωρα καθότι διέλυσε τη Βουλή, ηττήθηκε η ΝΔ από το ΠΑΣΟΚ και ο Κώστας Καραμανλής παραιτήθηκε από πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Έκτοτε μέχρι και σήμερα εκλέγεται βουλευτής χωρίς ψήφο ως πρώην πρωθυπουργός.
Πριν λίγες ημέρες ανακοίνωσε την απόφασή του να μην είναι ξανά υποψήφιος βουλευτής στις επερχόμενες εκλογές, βάζοντας τέλος στην κοινοβουλευτική του διαδρομή. Πρόκειται ασφαλώς για μία απόφαση που επηρεάζει άμεσα τα εσωτερικά πράγματα στο κόμμα της ΝΔ κατ’ άλλους αρνητικά κατ’ άλλους όχι. Όμως, στο σύνολο των πολιτών και ασφαλώς και στους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας οφείλει να δώσει μερικές εξηγήσεις τόσο για πεπραγμένα του όσο και παραλείψεις του ως πρωθυπουργός, αλλά και για συμπεριφορές του σαν απλός βουλευτής από το 2009 και μετά.
Γιατί κήρυξε αιφνιδιαστικά τη λήξη των εργασιών της Βουλής το 2009 με αποτέλεσμα να παραγραφούν όλες οι υποθέσεις που εκκρεμούσαν και αφορούσαν την πρώτη κυβερνητική θητεία της Νέας Δημοκρατίας, κάνοντας έτσι προσπάθεια συγκάλυψης όπως τον κατηγορούσαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης;
Σύμφωνα με επιστολές μέλους της Κυβέρνησής του και οι οποίες δημοσιεύτηκαν σε έγκριτη εφημερίδα των Αθηνών, αν και γνώριζε την άσχημη κατάσταση των οικονομικών μεγεθών της χώρας αδράνησε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα, με αποτέλεσμα τη χρεοκοπία της χώρας και την υπαγωγή της στα μνημόνια που ακολούθησαν όλες οι επόμενες κυβερνήσεις. Για αυτήν του την αδράνεια δεν έχει να πει οτιδήποτε; Θα εξακολουθεί να τηρεί την τακτική της απόλυτης σιωπής επί αυτού του τόσο σπουδαίου εθνικού ζητήματος; Ενός ζητήματος που τόσο πολύ ταλαιπώρησε και εξακολουθεί ακόμη και σήμερα να ταλαιπωρεί το σύνολο του ελληνικού λαού;
Όμως και η κοινοβουλευτική του πορεία, αλλά και δράση από το 2009 και μετά μέχρι σήμερα, που χρημάτισε απλός βουλευτής χρήζει απαραίτητων εξηγήσεων.
Έλαβε ποτέ μέρος κατά τη διάρκεια των δεκατεσσάρων ετών στις διαδικασίες του νομοθετικού έργου της Βουλής όπως εκ των καθηκόντων του όφειλε; Ασφαλώς όχι.
Έλαβε μέρος στις διαδικασίες του κοινοβουλευτικού ελέγχου όπως όφειλε; Βεβαίως όχι.
Συμμετείχε ποτέ στις τόσες προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεις στη Βουλή για τα τόσο σπουδαία θέματα που αντιμετώπισε η χώρα στα δεκατέσσερα αυτά χρόνια, καταθέτοντας τη δική του άποψη; Ουδεμία φορά.
Έκρινε ποτέ σκόπιμο ως πρώην πρωθυπουργός να παρέμβει επικουρικά για την αντιμετώπιση ενός μείζονος προβλήματος της χώρας; Ποτέ.
Για όλα αυτά οφείλει να δώσει εξηγήσεις στον κυρίαρχο λαό που τον τίμησε με την ψήφο του και τον εξέλεξε δύο φορές πρωθυπουργό της χώρας.
Υπάρχει «όμως» κάτι που ο κάθε πολίτης οφείλει να του αναγνωρίσει. Ο αυτοσαρκασμός. Αυτός που στις συνεδριάσεις της Βουλής δεν τον επέτρεψε ποτέ να καθίσει στα πρώτα έδρανα, όπως όλοι οι πρώην πρωθυπουργοί συνηθίζουν να κάνουν. Αυτός ο αυτοσαρκασμός που πάντα τον ωθούσε να καταλαμβάνει τα ορεινά της Βουλής. Μήπως αυτό συνέβαινε γιατί πάντα αντιλαμβανόταν ότι αυτά του άξιζαν και αυτά του πήγαιναν περισσότερο; Ίσως.
Θανάσης Μπρισίμης, σμήναρχος ε.α.