Δυστυχώς, στο μεγάλο και μοναδικό δέντρο που φαίνεται, πενήντα μέτρα από εδώ, η ασημόσκονη της πάχνης δεν κατάφερε να σταθεί στα κλαδιά του και στα τελευταία ετοιμοθάνατα φύλλα του, για να συμπληρωθεί η εικόνα.
Ας όψεται αυτός ο αθεόφοβος ο κορονοϊός, ο οποίος τρία γεμάτα χρόνια τώρα, τέτοια εποχή, μας έκλεισε στα σπίτια μας, μακριά από την εξοχή και το ζωογόνο κρύο. Σάρωσε ανθρώπους, καθημερινές συνήθειες, αισιοδοξία, φαντασία, όνειρα, με τη στενή συνεργασία της πολυθρύλητης κλιματικής αλλαγής, για να συμπληρωθεί η … ορχήστρα.
Αυτές τις φευγαλέες εικόνες που περικλείουν τόση ομορφιά, δυστυχώς, δεν προλαβαίνουν όλοι να τις αποτυπώσουν για να επιβεβαιωθεί, για μια ακόμα φορά, πως η ευτυχία κρύβεται παντού, ακόμα και στα πλέον μικρά, στην πλέον δυσδιάκριτη λεπτομέρεια.
Βρίσκεται ακόμα κι εκεί που λέει ο Οδυσσέας Ελύτης στο ποίημά του:
«Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία».
………………………………....................
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές
που τα χρόνια έχουν Χριστούγεννα στο τέλος τους
που οι χειμώνες έχουν πέτρινα σπίτια χιονισμένα
που ξέρω ν’ ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.
(απόσπασμα)
Κι ενώ εμείς συνεχίζουμε ν’ ανακαλύπτουμε διαρκώς τους εαυτούς μας εδώ στον τόπο μας, στον τόπο του Ελύτη, του Σεφέρη, του Σολωμού, του Παπαδιαμάντη και τόσων άλλων σπουδαίων Ελλήνων, εκεί, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, η σφοδρή κακοκαιρία με θερμοκρασίες μέχρι και -50 βαθμούς Κελσίου, θυμίζει σκηνές «Αποκάλυψης».
Η κυβερνήτης της Νέας Υόρκης κηρύττει την Πολιτεία σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και δηλώνει η ίδια και προειδοποιεί ότι «οι πλημμύρες, ο πάγος που αναμένεται από την χιονοθύελλα, μπορούν να προκαλέσουν όλεθρο»…
Κι ύστερα σου λένε κάποιοι δύσκολοι και δύσπιστοι δικοί μας πως δεν αγαπούν την Ελλάδα και το «φωνάζουν» δυνατά σε κάθε ευκαιρία, ίσως για να το χωνέψουν καλύτερα, αφού βαθιά μέσα τους δεν το πολυπιστεύουν.
Από τον Τάσο Πουλτσάκη
