Ο Χίτλερ μετά από την κατάληψη της Ελλάδας τον Μάιο του 1941, κήρυξε τον πόλεμο ενάντια στη Ρωσία με την επιχείρηση «Μπαρμπαρόσα» με μία στρατιωτική δύναμη 3.400.000 περίπου. «Ο γερμανικός στρατός μπήκε στη Ρωσία με 1.830 αεροπλάνα, 3.580 άρματα και 600.000 μηχανοκίνητα οχήματα, ενώ το 1942-1943 η Αμερική θα προμηθεύσει τη Ρωσία με 3.052 αεροπλάνα, 4.084 άρματα και 520.000 αυτοκίνητα» (βιβλ. 1, σελ. 11).
Κι ενώ ο πόλεμος συνεχιζόταν στην Ευρώπη και στη Βόρεια Αφρική, στο άλλο άκρο της Γης ένα νέο μέτωπο πολέμου προέκυψε μεταξύ Ιαπωνίας και Αμερικής στον Ειρηνικό Ωκεανό και στην Ανατολική Ασία, διότι μετά την κατάκτηση της Γαλλίας από τους Γερμανούς στις 14.06.1940 οι αποικίες της Γαλλίας στη Νότια Ασία (Άπω Ανατολή), Ταϊλάνδη και Βιρμανία έμειναν ακυβέρνητες και καταλήφθηκαν από τον ισχυρό ιαπωνικό στρατό. Κατέλαβαν επίσης τη Νέα Γουινέα, Αγγλικών και Αμερικανικών συμφερόντων.
Έτσι με τις εξελίξεις αυτές η Ιαπωνία έρχεται σε αντίθεση με τις Η.Π.Α. και ο πόλεμος μεταξύ τους ήταν αναπόφευκτος, παρά τις προσπάθειες συνεννόησης που έγιναν μεταξύ τους στις αρχές Δεκεμβρίου 1941, όπου ο πρόεδρος Ρούσβελτ είχε στείλει επιστολή στον πρωθυπουργό της Ιαπωνίας Μικάδο αναφέροντας ότι ένας ενδεχόμενος πόλεμος θα ήταν παραφροσύνη.
Οι Ιάπωνες πρώτοι χωρίς να έχουν κηρύξει τον πόλεμο στις Η.Π.Α., για να τους βρουν απροετοίμαστους, οργάνωσαν μυστικά και αθόρυβα την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ που ήταν λιμάνι του νησιού Οάχου του συμπλέγματος των νήσων της Χαβάης και ήταν η μεγαλύτερη ναυτική και αεροπορική βάση των Αμερικανών στον Ειρηνικό Ωκεανό. Τα Ιαπωνικά θωρηκτά και αεροπλανοφόρα απέπλευσαν στις 6 Νοεμβρίου 1941 από λιμάνια της Βόρειας Ιαπωνίας και διανύοντας 257 μίλια έφτασαν αθόρυβα στο Περλ Χάρμπορ στις 7 Δεκεμβρίου.
Ήταν Κυριακή κι ένα μεγάλο μέρος του προσωπικού έλειπε σε άδεια κι έτσι το πρωί: «… στις 7.55 έπεσαν οι πρώτες βόμβες. Βομβαρδιστικά και τορπιλοπλάνα έπληξαν από χαμηλό ύψος τα πλοία που βρίσκονταν στο λιμάνι και στις ναυτικές εγκαταστάσεις, ενώ άλλα βομβαρδιστικά βομβάρδιζαν από χαμηλό ύψος τα αεροδρόμια της Χονολουλού, σε έντεκα χιλιόμετρα απόσταση. Ακολούθησαν τα καταδιωκτικά που χτυπούσαν με τα πολυβόλα τους κυρίως τα σταθμευμένα αεροπλάνα. Την ίδια ώρα μερικά υποβρύχια τσέπης ενεργούσαν επίθεση στο λιμάνι …Από τα οκτώ θωρηκτά η Αριζόνα, η Καλιφόρνια και η Γιούτα βυθίστηκαν στη στιγμή, η Οκλαχόμα ανατράπηκε αμέσως μετά τον βομβαρδισμό της και η Νεβάδα πυρπολήθηκε και αχρηστεύτηκε για πολλούς μήνες. Τα υπόλοιπα τρία έπαθαν σοβαρές ζημιές. Από τα άλλα σκάφη, βούλιαξαν δύο αντιτορπιλικά και μία ναρκοθέτις και έπαθαν ζημιές τρία καταδρομικά κι ένα αντιτορπιλικό. Κατά την επίθεση σκοτώθηκαν 2.300 αξιωματικοί και μέλη των πληρωμάτων και 2.000 τραυματίστηκαν, εκατοντάδες άντρες υπέκυψαν στα τραύματά τους. Υπολογίζεται ότι οι Ιάπωνες έχασαν 60 αεροπλάνα, ενώ οι Αμερικανοί 130. Πάνω από 100 αεροπλάνα έπαθαν ζημιές» (βιβλ. 2, σελ. 818).
Η καταστροφή στο Περλ Χάρμπορ ήταν για τις Η.Π.Α. μεγάλο πλήγμα καθώς η μισή αεροπορική και ναυτική δύναμη καταστράφηκε από τους Ιάπωνες και ήταν το αίτιο για την επίσημη ένταξή της στο πλευρό των συμμάχων της Αγγλίας και ενάντια στα φασιστικά καθεστώτα του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Η Ιαπωνία κατέλαβε με τον ισχυρό αεροπορικό και ναυτικό στόλο της, τις Φιλιππίνες στις 08.12.1942, την Ταϊλάνδη, τη Μαλαισία, το Χονγκ Κονγκ στις 15.12.1942 και στις 15.02.1943 την Σιγκαπούρη αφού κατέστρεψε και 2 νέα και μεγάλα αγγλικά θωρηκτά, τον «Πρίγκιπα της Ουαλλίας» και «Ρηπώλς».
Η δεύτερη και μεγάλη νικηφόρα αναμέτρηση των Η.Π.Α. κατά της Ιαπωνίας έγινε στις 23 Οκτωβρίου 1944 με ναυμαχία στο νησί Λέυτε των Φιλιππίνων που το μήκος του είναι 150 χιλιόμετρα και το πλάτος του 30 χιλιόμετρα. Στη ναυμαχία αυτή του Λέιτε λαμβάνουν μέρος συνολικά 175.000 άντρες και 700 πλοία. Στις Φιλιππίνες γινόταν η μεγαλύτερη ως τότε ναυμαχία της ανθρώπινης ιστορίας στην οποία από την αμερικανική πλευρά πήραν μέρος 15 αεροπλανοφόρα με περίπου 1.000 αεροπλάνα, 7 θωρηκτά, 21 καταδρομικά, 70 αντιτορπιλικά και εκατοντάδες βοηθητικά σκάφη.
Στα τέλη του 1944 ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος φτάνει στο τέλος του. Οι φασιστικές δυνάμεις που επιχείρησαν να υποδουλώσουν τους ανυπεράσπιστους πολλές φορές λαούς και να επιβάλλουν τις δικτατορικές τους ιδέες, κάνοντας εγκλήματα και καταργώντας την Ειρήνη, σε έναν χρόνο θα έπαυαν να υπάρχουν και οι υπεύθυνοι θα δικάζονταν και θα πλήρωναν για τα εγκλήματά τους.
Βιβλιογραφία:
1) «ΙΣΤΟΡΙΑ Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ», Ραιημόν Καρτιέ, τόμος 2ος, Εκδ. ΠΑΠΥΡΟΣ /ΛΑΡΟΥΣ/PARIS – MATCH, Αθήνα,1964
2) «ΤΑ ΕΚΑΤΟ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΑΛΛΑΞΑΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ», τόμος 3, Εκδ. Φυτράκης - «Ο ΤΥΠΟΣ», Αθήνα,1975
