τα αυταρχικότερα κράτη του κόσμου. Θα γράψω παρενθετικά, πως στη θεματολογία του Ομήρου για τη «νεοελληνική μυθολογία» δεν φαίνεται να έχουν θέση άρθρα, όπως τα περί Ρωσίας. Αν όμως αναλογιστεί κάποιος, ότι ένα 30% των Ελλήνων θαυμάζει και υπερασπίζεται τον Πούτιν, φαίνεται ταιριαστή η συγγραφή τους. Και κάτι ακόμα. Στο πρώτο άρθρο της στήλης το 2018 είχα γράψει, πως διάλεξα το ψευδώνυμο Όμηρος για δύο λόγους. Επειδή ο Όμηρος έγραψε μυθολογικά ποιήματα, που στον τόπο μας ανάλογα «ποιήματα» τα νομίζουμε αλήθειες, και επειδή ο συντάκτης αυτών των κειμένων νοιώθει, και πολλοί Ελληνες φαντάζομαι, εγκλωβισμένος σε μία κατά πολύ εικονική πραγματικότητα. Γνωρίζουμε για παράδειγμα τον Λεωνίδα και τους τριακόσιους Σπαρτιάτες των Θερμοπυλών, αλλά μας διαφεύγει, πως εκεί θυσιάστηκε ο Δημόκλητος με τους επτακόσιους Θεσπιείς. Ηρωοποιήσαμε την ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, που μόλις τον 16ο αιώνα καθιερώθηκε ως «βυζαντινή», ενώ λόγω θρησκείας υπήρξε απόλυτα εχθρική προς οτιδήποτε ελληνικό. Τα κομμένα μέλη αγαλμάτων της ελληνικής αρχαιότητας είναι έργο βυζαντινών χριστιανών. Τις καλλιτεχνικές δημιουργίες του αρχαίου ελληνισμού, οι Ρωμαίοι όσες μπορούσαν τις έκλεβαν. Αργότερα και άλλοι. Οι επιδρομείς του μεσαίωνα τις διέλυαν. Οι βυζαντινοί τις τεμάχιζαν, για να σβήσουν το απεχθές «ειδωλολατρικό» κάλλος. Αναγκαστικά ο Ηράκλειος τον 7ο αιώνα καθιέρωσε ως επίσημη την ελληνική γλώσσα, επειδή τη μιλούσε ο λαός του από την εποχή των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Καθαγιάσαμε παιδοκτόνο Ρωμαίο Αυτοκράτορα και βαφτίσαμε ειδωλιανό τον μέγιστο ανεψιό του. Για τη νεότερη εποχή αγνοούμε, ότι χωρίς τους Αρβανίτες των Σπετσών της Ύδρας, των Μεγάρων, ή των Ψαρών ελληνική επανάσταση δεν θα υπήρχε. Μην πάμε και στα καθ’ ημάς. Αρκετά προλογικά όμως.
Πάμε στην υπόθεση Μαγκνίτσκι, που συντάραξε τον πνευματικό κόσμο της Ρωσίας, την παγκόσμια οικονομική κοινότητα και το πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ( θα δούμε για το τελευταίο αυτό). Θυμίζω, πως ο νεαρός οικογενειάρχης μοσχοβίτης δικηγόρος Σεργκέι Μαγκνίτσκι κατήγγειλε στις ρωσικές Αρχές την Ανοιξη του 2008 ένα τεράστιο σκάνδαλο κλοπής το 2007 τριών επενδυτικών εταιρειών του πελάτη του Αμερικανού μεγαλοεπενδυτή στη Ρωσία Μπιλ Μπράουντερ. Προσκόμισε στοιχεία με ονόματα, ημερομηνίες, δημόσιες καταχωρήσεις, επώνυμες μαρτυρίες και πλήθος δημόσια έγγραφα, που αποδείκνυαν, ότι οι ανώτεροι αξιωματούχοι του Υπουργείου Εσωτερικών Κουζνέτσοφ και Καφπόφ, που είχαν οριστεί ερευνητές με εντολή Πούτιν να ερευνήσουν για φοροδιαφυγή τον πελάτη του Αμερικανού επενδυτή στη Ρωσία Μπίλ Μπράουντερ, έκαναν έφοδο στα γραφεία του επενδυτικού του ταμείου «Hermitage Capital» στη Μόσχα στις 17.8.2017. Ο ίδιος ο Μπράουντερ είχε απελαθεί από τη Ρωσία το 2015 με εντολή Πούτιν. Στη Μόσχα κατέσχεσαν από χιλιάδες φακέλους, υπολογιστές και σκληρούς δίσκους μέχρι σφραγίδες και συνδετήρες. Μεταξύ άλλων και τους φακέλους τριών επενδυτικών εταιρειών (ιδιοκτησίας του Ταμείου Ηermitage) Mahaon, Perfenion και Rilend. Ο Μαγκνίτσκι κατέθεσε και προσκόμισε στην επιτροπή ερευνών τα παραστατικά, από τα οποία αποδεικνυόταν, πως οι εταιρείες αυτές είχαν πληρώσει στο ρωσικό Δημόσιο για φόρους-επί κερδών 973 εκατ. δολαρίων του έτους 2006- 230 εκατ. δολάρια. Ότι ο Κουζνέτσοφ έστησε τεράστια κομπίνα σε βάρος του Μπράουντερ και του ρωσικού δημοσίου. Μετά την κατάσχεση των φακέλων πλαστογράφησε για δικό του πλέον λογαριασμό χρεωστικά τιμολόγια για ανύπαρκτα χρέη των εταιρειών αυτών. Ότι με πλαστά συμβόλαια μεταβίβασε τις τρεις εταιρείες σε αχυράνθρωπό του, κάποιον κατάδικο που απελευθέρωσε. τον Βίκτορ Μαρκέλοφ. Οτι στις 3.9.2007 σε δικαστήριο της Πετρούπολης ο αχυράνθρωπος «ιδιοκτήτης» πλέον της κλεμμένης εταιρείας Mahaon παραδέχτηκε δήθεν χρέος της σε κάποια εταιρεία φάντασμα 77 εκατ. δολαρίων και με καταδικαστική απόφαση «έγραψε» στο παθητικό της Mahaon ζημιές για το έτος 2007 77 εκατ. δολαρίων. Στις 13.11.2007 δικαστήριο του Καζάν με πανομοιότυπο τρόπο καταδίκασε την εταιρεία Perfenion να πληρώσει σε άλλη εταιρεία φάντασμα 581 εκατ. δολάρια, που η «οφειλέτρια» έγραψε κι αυτή στο παθητικό της. Στις 11.12.2007 με τον ίδιο πάντα τρόπο το διαιτητικό δικαστήριο Μόσχας καταδίκασε τη Rilend να πληρώσει σε τρίτη « πιστώτρια» εταιρεία 973 εκατ. δολάρια. Και εδώ ισόποση εγγραφή στο παθητικό της Rilend. Συνολικά χρέη και επομένως «ζημίες» των τριών κλεμμένων εταιρειών του Μπράουνερ 1,625 δισ. δολάρια. Κατέθεσε επίσης ο Μαγκνίτσκι πάντα με την ιδιότητα του πληρεξουσίου δικηγόρου του Ηermitage Capital στην ειδική Επιτροπή Ερευνας την Άνοιξη του 2008, ότι ο Μαρκέλοφ τον Δεκέμβριο του 2007 ως «ιδιοκτήτης» πλέον των τριών εταιρειών του Μπράουντερ άνοιξε δύο τραπεζικούς λογαριασμούς για τις κλεμμένες εταιρείες στις μικρές τράπεζες Universal Savings και Intercommerz. Ολα όσα ανακάλυπτε ο Μαγκνίτσκι τα κατέθεσε στις Αρχές, χωρίς να γνωρίζει, ότι επικεφαλής της επιτροπής για την έρευνα της απάτης ήταν ο ίδιος ο Κουζνέτσοφ που τη διέπραξε! Από τις ιστοσελίδες της κεντρικής τράπεζας και των δύο μικρών τραπεζών ο δαιμόνιος Σεργκέι ανακάλυψε αρχικά, πριν πάει χρονικά πίσω και δει όσα προηγήθηκαν, το άνοιγμα των λογαριασμών των τριών (αδρανών, όπως ήξερε) και κλεμμένων εταιρειών Mahaon, Perfenion και Rilend. Έμεινε έκπληκτος, όταν ανακάλυψε τις «ζημιές» τους και τις «αποφάσεις», που τις καταδίκασαν σε πληρωμές προς εταιρείες φαντάσματα 1,625 δισ. Διερωτήθηκε, γιατί χρεωμένες εταιρείες άνοιξαν λογαριασμούς. Η απάντηση που πήρε, ήταν ό,τι εξωφρενικότερο είχε συναντήσει στον οικονομικό υπόκοσμο της Ρωσίας. Δισπίστωσε μέσω των ιστοσελίδων των Τραπεζών και ειδικού ερευνητή, ότι τέλη Δεκεμβρίου 2007 στον λογαριασμό της Ρeperfenion κατατέθηκαν από το Δημόσιο 139 εκατ. δολάρια. Αμέσως μετά στο λογαριασμό της Rilend 75 εκατομμύρια και της Μahaon 16 εκατομμύρια δολάρια. Σύνολο 230 εκατομμύρια δολάρια*. Οσα ακριβώς είχε πληρώσει ο Μπράουντερ πριν έναν χρόνο για φόρο των εταιρειών αυτών! Σεισμός στα γραφεία του Hermitage Global του Μπράουντερ στο Λονδίνο. Πως ήταν δυνατό στον εξωπραγματικό χρόνο των τεσσάρων μηνών ανώτατοι κρατικοί λειτουργοί να «τσεπώσουν» αυτό το τεράστιο ποσό. Δεν άργησαν να βρουν την απάντηση. Ήταν η μεγαλύτερη επιστροφή φόρου στη Ρωσία προς εταιρείες αλλοδαπών επενδυτών, που εμφάνιζαν ίση ή μεγαλύτερη- εδώ μάλιστα «δικαστικά διαπιστωμένη»- ζημία τον επόμενο και μεθεπόμενο χρόνο. Οι Mahaon, Perfenion και Rinder όμως το 2007 «ανήκαν» φαινομενικά στον Μαρκέλοφ και ουσιαστικά στον μαφιόζο Κουζνέτσοφ, που ενθυλάκωσε τα χρήματα για …εκατό ζωές. Γι’ αυτό και τα μεγάλα «δώρα» που λογικά έδωσε το κύκλωμα στο διαπλεκόμενο με ιλιγγιώδη ταχύτητα και αποτελεσματικότητα σκοτεινό ρωσικό σύμπαν. Από τους πλαστογράφους μέχρι μία ανώτατη διευθύντρια του Υπουργείου Οικονομικών, που υπέγραψε την επιστροφή των φόρων. Στο Λονδίνο ο Μπράουντερ πληροφορήθηκε από ανθρώπους του στο «σύστημα», ότι η συγκεκριμένη διευθύντρια δωροδοκήθηκε με 10 εκατομμύρια, για να υπαχθεί η υπόθεση των «ζημιογόνων» επενδυτικών εταιρειών στον φορολογικό Ομοσπονδιακό Κώδικα, που προέβλεπε αυτήν τη δυνατότητα για προσέλκυση ξένων επενδύσεων. Εμαθε και πού ακριβώς τοποθετήθηκαν-στο εξωτερικό πάντα-αυτά τα χρήματα, πράγμα που ο Μαγκνίτσκι στη Μόσχα κατήγγειλε επίσης στην Επιτροπή Ερευνας. Αυτά ωστόσο τα απίστευτα,σκέφτηκε ο Μπράουντερ, ήταν αδύνατο να συμβούν δίχως κάλυψη από ψηλά. Γι’ αυτό ο ίδιος και οι δικηγόροι του στο Λονδίνο πίεσαν τον Μαγκνίτσκι για λόγους ασφάλειας του ίδιου και της οικογενείας του να εγκαταλείψουν όλοι τους και αμέσως τη Χώρα. Ο Μαγκνίτσκι αρνήθηκε. Ηταν ασφαλής, έλεγε, αφού βοηθούσε την Πατρίδα του στην καταπολέμηση της διαφθοράς. Το πρωινό της 24.11.2008 ωστόσο όργανα του Κουζνέτσοφ τον συνέλαβαν. Όσα έγιναν μετά, συνθέτουν το παζλ του πουτινικού αντικατοπτρισμού. Οι ρωσικές ιστορίες, λένε, δεν έχουν καλό τέλος. Την επόμενη Τρίτη θα δούμε και το τέλος αυτής της ιστορίας.
* Οι οικονομικές δοσοληψίες είναι σε ρούβλια. Εδώ για διευκόλυνση στην κατανόηση των μεγεθών γίνεται η μετατροπή σε δολάρια στη μέση ισοτιμία του 2017.