Είναι ή όχι σκευωρία η υπόθεση Novartis [I]

Μετά από τρία χρόνια κυοφορίας στην ανακρίτρια και την εισαγγελέα του ειδικού δικαστηρίου της μικτής υπόθεσης Novartis και Σάμπυ Μιωνή (της 2ης άσχετης με την πρώτη που η εισαγγελέας κ. Μετσοβίτου την έκρινε αστική διαφορά) η υπόθεση των δραστηριοτήτων Παπαγγελόπουλου, Τουλουπάκη, εισαγγελέων διαφθοράς και δημοσιογράφων ήρθε στο παρά πέντε στο 5μελές ειδικό συμβούλιο, καθώς στις 30.6. έληγε η θητεία μελών του.

Το συμβούλιο των τριών αρεοπαγιτών και δύο συμβούλων επικρατείας του άρθρου 86 παρ.4 εδ. 2 του Συντάγματος ήταν αρμόδιο να κρίνει την παραπομπή ή όχι των εμπλεκομένων στη σκευωρία ενοχοποίησης δύο πρώην πρωθυπουργών και οκτώ πρώην υπουργών ενώπιον του ειδικού δικαστηρίου του ίδιου άρθρου. Στις 26.6. εκδόθηκε και στις 30.6.2022 δημοσιεύτηκε η απόφαση αυτού του συμβουλίου. Το βούλευμα ήταν απαλλακτικό για τη σκευωρία εναντίον των δέκα πολιτικών. Παραπεμπτικό δε για το πλημμέλημα της κατ’ εξακολούθηση πίεσης και παρέμβασης στους εισαγγελείς κ.κ. Ράικου (υπόθεση Novartis) Αθανασίου (δίωξη Αλαφούζου) και Τσατάνη (υποθ. Βγενόπουλου). Τέλος το βούλευμα παρέπεμψε στο ειδικό δικαστήριο ομόφωνα τον Παγγελόπουλο ως ηθικό αυτουργό και κατά πλειοψηφία την Τουλουπάκη ως αυτουργό στο κακούργημα της κατάχρησης εξουσίας της δεύτερης στην υπόθεση της έντεχνης παραγραφής της υπόθεσης κατά Κουρουμπλή (τιμολογήσεις φαρμάκων επί υπουργίας του). Ε, ναι! Μόνο στις παραπομπές των πολιτικών δεν υπήρχε παραδικαστικό κύκλωμα. Στις άλλες ιστορίες με Ράικου, Αθανασίου, Τσατάνη, Κουρουμπλή και Μιωνή το κύκλωμα της συντροφίας λειτουργούσε. Στα ελάσσονα, που έχουν τις ίδιες ανίερες περικοκλάδες, η συντροφία βρισκόταν σε αγαστή σύμπνοια. Ομως στις διώξεις των πολιτικών τα μέλη της έγιναν οσιομάρτυρες. Ο κ Π. προπαντός! Θυμίζω, πως τον πρωταγωνιστή όλης αυτής της νοσηρής -κατά την εκτίμησή μου- κατάστασης «Ρασπούτιν» δεν τον ονόμασαν άλλοι. Αυτοαποκλήθηκε, όπως κατέθεσε στην ειδική επιτροπή της βουλής η προκάτοχος της Ελένης Τουλουπάκη, Ελένη Ράικου, εισαγγελέας διαφθοράς από το 2013 μέχρι τον Μάρτιο του 2017 που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Θα δούμε γιατί. Πρόκειται για «συντροφία» του
κ. Π. Η συντροφία είναι ευγενής προσδιορισμός αρραγούς μετώπου ανθρώπων κοινής δράσης και σκοπού. Η ομόθυμη μάλιστα στήριξή της από τους κ. Τσίπρα και Καραμανλή (μην απορείτε, επειδή θεωρώ τον 2ο ζηλωτή των διώξεων των κυβερνητικών στελεχών) της έδωσε ισχύ και κύρος ως επιτηρητών του δημοσίου συμφέροντος. Εγραψα για σύμπλευση Αλέξη με Κώστα, επειδή εδώ και δέκα χρόνια ο μεν Τσίπρας ούτε λέξη είπε για το οικονομικό βάραθρο Καραμανλή, ο δεύτερος λέξη δεν εκστόμισε για την τραγωδία του 2015 και τα πεπραγμένα ΣΥΡΙΖΑ. Οπως και για τις διώξεις επιφανών στελεχών του κόμματός του. Ούτε μία λέξη. Τυχαίο δεν το λες. Ούτε είναι.
Σκευωρία είπατε; φωνασκούν οι απρεπείς μετά το απαλλακτικό βούλευμα. Εναντίον πολιτικών αντιπάλων ΣΥΡΙΖΑ και λαϊκής δεξιάς είπατε; Και μάλιστα μετά την Έκδοση του αμετάκλητου απαλλακτικού βουλεύματος!; Ιεύ,παπαί* Ελελεύ, ελελελεύ, αλαλαί!** Εδώ πέντε ανώτατοι δικαστές με βλοψ *** φωνή ελάλησαν πως «ήξεις αφίξεις ού θνήσκεις εν πολέμω»****, και τολμάτε να λέτε, πως υπάρχει καραμπινάτη σκευωρία, και πως κανένα βούλευμα δεν τη διαψεύδει; Ουαί υμίν.
Συγχωρέστε με, αν το γύρισα στο αστείο. Δεν φταίω. Το βούλευμα το διάβασα καλά και θέλω βήμα-βήμα να το δούμε μαζί. Σιγά-σιγά σε δύο άρθρα, επειδή ετούτο δεν αρκεί. Ισως τα βρείτε χρήσιμα και διδακτικά. Τι αποφάσισε λοιπόν το συμβούλιο για την υπόθεση Novartis. Ότι ο Π ως αναπληρωτής υπουργός δικαιοσύνης με την κ. Τουλουπάκη, τους συνεργάτες της εισαγγελικούς λειτουργούς κ.κ. Τζούρα και Μανώλη και τον κ. Βαξεβάνη (που προδημοσίευε τις καταθέσεις των κουκουλοφόρων) δεν διέπραξαν σκευωρία εναντίον των δέκα πολιτικών. Το συμβούλιο έκρινε, πως οι τρεις εισαγγελικοί λειτουργοί πίστεψαν τους κουκουλοφόρους, που ορθά -κατ’ αυτό- κρίθηκαν δημοσίου συμφέροντος. Αποφάσισε, πως χωρίς δικονομικές παρεκκλίσεις ερεύνησαν την όλη υπόθεση και κατέληξαν σε απαλλακτικές κρίσεις για τους εννέα πολιτικούς. Αν ήθελαν να τους καταστήσουν ενόχους, δεν θα αρχειοθετούσαν τις εννέα από αυτές. Αυτά περιληπτικά. Οι φλυαρίες τώρα για ύπαρξη νέων στοιχείων περί υπαρκτού πολιτικού σκανδάλου, που τώρα θα ερευνηθεί, δεν αντέχουν στη λογική. Το δήθεν «σκάνδαλο» με τις δωροληψίες των πολιτικών (που τους πήγαν ως ύποπτους κακουργημάτων στις εκλογές του 2019) υπήρξε και εξακολουθεί να είναι πολιτική σκευωρία μεγατόνων. Το αμετάκλητο βέβαια βούλευμα της 30.6.22 «έχετε αντί αληθείας», όπως λέμε στη νομική γλώσσα. Ισοδυναμεί δηλαδή με την αλήθεια. Ούτε όμως την αποδίδει, ούτε την εκφράζει. Στην περίπτωση μάλιστα της σκευωρίας το συμβούλιο δεν είχε καν αρμοδιότητα ν’ ασχοληθεί με την ουσία του φερόμενου σκανδάλου, επειδή εκτός άλλων οι δικογραφίες των εννέα πολιτικών έχουν οδηγηθεί στο αρχείο μετά την ήττα ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του 2019. Ιταμές φιοριτούρες Βαξεβάνη, μικρόψυχη δε και κακεντρεχής αρθρογραφία Παπαγγελόπουλου μετά τις 30.6.22 τους βλάπτουν. Πείθουν, πως είναι εμμονικοί και καχεντρεχείς, ενώ θα έπρεπε να σωπαίνουν με την κρυφή χαρά τους. Υποκρίνονται τους αθώους για τη σκευωρία, επειδή δήθεν υπάρχει σκάνδαλο, ενώ γνωρίζουν, ότι μ’ αυτό δεν ασχολήθηκε το βούλευμα. Εάν άλλωστε το είχε κάνει, θα χαντάκωνε την Τουλουπάκη, που -αν και βασανιστικά αργά- έβαλε τις εννιά δικογραφίες στο αρχείο. Αφού υπήρχε «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από ιδρύσεως ελληνικού κράτους» γιατί κ. Τουλουπάκη τους αθώωσες; Σκεφτείτε την παράνοια του αφηγήματος! Το συμβούλιο έκρινε απλά, πως δεν είχαν δόλο οι κατηγορούμενοι και ακολούθησαν τους δικονομικούς κανόνες. Οσοι λένε και γράφουν ανοησίες για «το σκάνδαλο που είν’ εδώ», περνούν τον κόσμο για ηλίθιο. Θα ρωτήσετε: «Μήπως έχουν δίκιο»; Τι να σας πω. Εδώ κοτζάμ πρωτοδίκης πριν μια δεκαετία αποφάσισε, πως ο Σώρρας είχε 600 δισ. δολάρια και θα έσωζε την Ελλάδα με τα 300 από αυτά. Αφού τον αθώωσε για την απάτη, παρήγγειλε ο αθεόφοβος να σταλεί η δικογραφία στον Εισαγγελέα, ν’ ασκήσει κακουργηματικές διώξεις εναντίον των πολιτικών, που αρνήθηκαν τη δωρεά του! Δύσκολο είναι να πιστέψουν τώρα πολλοί, ότι «το σκάνδαλο είν’ εδώ»; Για το 5μελές συμβούλιο θα γράψω λίγα σήμερα. Δεν έχει σημασία, πώς προσέγγισαν τη σκευωρία τα μέλη του. Ούτε η παραπεμπτική εισαγγελική πρόταση. Σημασία έχει αυτό που γράφτηκε από τον εισηγητή και αμετάκλητα αποφασίστηκε, ώστε να κλείσει θεσμικά η δυστοπική στα θεμέλιά της υπόθεση της σκευωρίας. Την επόμενη φορά θα επιχειρήσω την αποκωδικοποίηση του δικαστικού αυτού κειμένου, που δεν είναι διόλου κολακευτικό για τους κατηγορουμένους κι ας παριστάνουν τις αθώες περιστερές.*«ιευ, παπαί» απαξιωτικά επιφωνήματα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας Σημαίνουν «ου ου». «Μεγάλη αδικία να το λέτε». «Δεν ντρέπεστε!».
**«αλαλαί, ελελεύ, ελελελεύ» πολεμικές επιθετικές κραυγές, όπως «αέρα, χτυπείστε, χυμείστε».
*** βλοόψ. Ο ήχος δικαστικής ψήφου των αρχαίων Ελλήνων, όταν ο πήλινος σβώλος έπεφτε στην κάλπη.
**** Πρόκειται για τον δελφικό χρησμό προς στρατιωτικούς ηγέτες, που εξεστράτευαν. Καθώς ο χρησμός ήταν πάντοτε προφορικός, ο αποδέκτης έδινε την επιθυμητή για τον ίδιο σημασία. Αν έγραφε: «Ηξεις αφήξεις ου, εν πολέμω θνήξεις», θα διάβαζε: «Θα πας δεν θα γυρίσεις, θα πεθάνεις στον πολεμο». Αν έγραφε: «Ηξεις αφήξεις, ού θνήξεις εν πολέμω» τότε θα διάβαζε: «Θα πας θα γυρίσεις, δεν θα πεθάνεις στον πόλεμο». Πού λέτε, θα τοποθετούσε το κόμμα; Την προφορική έντεχνη ασάφεια χρησιμοποιούσε η Πυθία (τοποθετημένη ιέρεια του μαντείου), για να δώσει τη δυνατότητα επιθυμητής ανάγνωσης.
*Το 2ο μέρος του άρθρου στην αυριανή έκδοση.

Από τον Απόστολο Βλιτσάκη