Αντίθετα στη Θεσσαλία οι πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί μας εκπρόσωποι αποφεύγουν να αξιοποιήσουν τους φορείς και τον λαό της περιοχής για να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση. Το αντίθετο, συχνά και για προφανείς λόγους επιλέγουν δηλώσεις, κινήσεις και επαφές που επί της ουσίας συγκαλύπτουν τις ευθύνες του πρωθυπουργού, παρέχουν πολιτική προστασία στους υπουργούς του και επιτρέπουν στο πολιτικό τους σύστημα να συνεχίζει, χωρίς κόστος, την εγκληματική αποστασιοποίηση από το μείζον υδατικό-περιβαλλοντικό πρόβλημα της Θεσσαλίας. Άραγε πόσο εύκολο θα ήταν για τους κυβερνώντες να γράφουν στα παλιά τους παπούτσια τις δίκαιες και τεκμηριωμένες διεκδικήσεις της Θεσσαλίας και να μας «καθησυχάζουν» με την ΥΠΟΣΧΕΣΗ δύο-τριών νέων έργων (π.χ. Φράγμα Ενιπέα, αρδευτικό Ταυρωπού και κάποια μικρότερα), εάν πράγματι η τοπική ηγεσία είχε αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και λειτουργούσε με βάση το συμφέρον του τόπου και όχι του πολιτικού της φορέα;». Αυτό υποστηρίζει η ΕΔΥΘΕ, σχετικά με τις πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας για ακύρωση, στην πράξη, των έργων Αχελώου. Ειδικότερα:
ΕΡΩΤΗΣΗ «ΕτΔ»:
Ανακοινώθηκε πρόσφατα ότι η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας δρομολογεί (με χρηματοδότηση από πόρους του ΕΣΠΑ) τις διαδικασίες εκπόνησης μελέτης για την «αξιολόγηση των κοινωνικό-οικονομικών και περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την εκτροπή Αχελώου».
Πώς αξιολογείτε την ενέργεια αυτή και πώς σχολιάζετε γενικότερα τις εξελίξεις σχετικά με τη γνωστή αρνητική στάση των γειτόνων μας στα έργα ενίσχυσης του υδατικού δυναμικού της Θεσσαλίας;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ Ε.Δ.Υ.ΘΕ.:
Όπως έγινε γνωστό, ο στόχος της μελέτης που αναφέρατε (δες εδώ {1} τον σχετικό σύνδεσμο) είναι να εμπλουτίσει τα επιχειρήματα «κατά της εκτροπής Αχελώου» και «να αξιολογήσει συγκριτικά τις επιλογές που σχετίζονται με την ολοκλήρωση ή μη» των έργων.
Με άλλα λόγια, αντί όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές (κυβέρνηση, αυτοδιοίκηση, τοπικές κοινωνίες και φορείς) να εργασθούν στην κατεύθυνση υπέρβασης της εκκρεμότητας των ημιτελών και εγκαταλειμμένων (από το 2010) έργων Αχελώου, κάποιοι επιλέγουν την αναβάθμιση της... οχύρωσής τους στο γνωστό μετερίζι της άρνησης και της καταστροφολογίας.
Είναι γνωστό ότι οι γείτονές μας επικαλέστηκαν κατά καιρούς τα υδατικά «ελλείμματα» και τα προβλήματα ποιότητας των υδάτων στην περιοχή τους λόγω των έργων Άνω Αχελώου, καθώς και τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη μεταφορά ενός μικρού μέρους υδάτων προς τη θεσσαλική λεκάνη.
Όμως, οι μελέτες των Σχεδίων Διαχείρισης Υδάτων (ΣΔΛΑΠ, 2014) έδωσαν απόλυτα σαφείς και τεκμηριωμένες απαντήσεις στις αιτιάσεις αυτές, ξεκαθαρίζοντας ότι «δεν τίθεται θέμα ελλειμματικής τροφοδοσίας των φυσικών συστημάτων» στην περιοχή και ότι «τα οποία προβλήματα ποιότητας ...οφείλονται σε ανθρωπογενείς δραστηριότητες ....με προεξάρχουσες τη γεωργία και την κτηνοτροφία, αλλά και τις αστικές πιέσεις».
Τέλος, οι μελέτες ορίζουν ότι «ο Αχελώος, στο κατάντη τμήμα του είναι απολύτως ρυθμισμένο σύστημα που ΔΕΝ μπορεί να επηρεασθεί από την απόληψη 250 εκ. κυβικών (μέτρων νερού) χειμερινών απορροών του άνω ρου» του ποταμού.
Παρόλα αυτά οι φίλοι μας της Αιτωλοακαρνανίας παραμένουν σταθερά αντίθετοι στην ολοκλήρωση και λειτουργία των έργων Αχελώου (ακόμη και της ολοκληρωμένης Μεσοχώρας!) και αναζητούν νέα «γραμμή άμυνας», με στόχο την εξασφάλιση σημαντικών αντισταθμιστικών οφελών για την «παραμελημένη» (υποτίθεται) περιοχή τους, κάτι που πλέον προβάλλουν ανοιχτά.
Και όλα αυτά συμβαίνουν μέσα σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας ως προς τις προθέσεις της κυβέρνησης σχετικά με την τύχη των πολύτιμων αυτών έργων, τα οποία ήδη κόστισαν έως σήμερα στους φορολογούμενους περίπου 500 εκατ. ευρώ.
Συνεπώς, το κύριο συμπέρασμα που προκύπτει από την εξέλιξη αυτή είναι η έλλειψη πολιτικής βούλησης και στόχων από την πλευρά της κυβέρνησης για την ολοκλήρωση των έργων και την ουσιαστική επίλυση του υδατικού προβλήματος της Θεσσαλίας.
Αναδεικνύεται επίσης η σαφής υποτίμηση της σημασίας της υδροηλεκτρικής ενέργειας για τη χώρα μας.
Και όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις αυτές, οι δισταγμοί και οι ταλαντεύσεις των αρμόδιων απελευθερώνουν αναδρομικά τις παθογένειες των κακόβουλων αμφισβητήσεων ως προς τη σκοπιμότητα των έργων, τις τοπικιστικές αντιπαραθέσεις, τον λαϊκισμό και γενικά όλα εκείνα που προσφέρουν ευνοϊκό πεδίο δράσης σε μειωμένης ευθύνης πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς παράγοντες.
Και επιπλέον, σε όλα αυτά, αντανακλάται και η ανευθυνότητα που επέδειξαν οι δύο τελευταίοι πρωθυπουργοί της χώρας, οι κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης, οι οποίοι με απουσία σχεδίου, με προσκόλληση σε ιδεοληψίες και εμμονές του παρελθόντος, με «θετική ματιά» στα ποικίλα επιχειρηματικά (κυρίως ενεργειακά) συμφέροντα και με υποταγή σε μικροπολιτικούς υπολογισμούς, απέφυγαν να αναλάβουν τις αναγκαίες σχετικές πρωτοβουλίες.
Το πιο εντυπωσιακό είναι πως οκτώ χρόνια από την τελευταία απόφαση του ΣτΕ (αριθμ. 26/2014) οι ηγεσίες των δύο μονομάχων της εξουσίας επιμένουν να αγνοούν την εκκρεμότητα των έργων και να θεωρούν (έτσι τους βολεύει) ότι θα μπορούσε η κατάσταση αυτή να συνεχίζεται για πάντα, έστω και εάν ο ποταμός στη θέση των έργων παραμένει «μπαζωμένος», το οικοσύστημά του καταστρέφεται και οι κίνδυνοι από έντονα πλημμυρικά φαινόμενα είναι περισσότερο από προφανείς!
Κατά τα άλλα οι κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης (και φυσικά και αρκετοί πολιτικοί τους υποτακτικοί, οι οποίοι ουδόλως αντιδρούν σε αυτόν τον παραλογισμό) «νοιάζονται» για το περιβάλλον και «εργάζονται» για την προστασία των πολιτών και των περιουσιών τους!
Και όταν μας συμβεί κάποιος «Ιανός» ή κάποια «Μάνδρα» φταίνε οι... προηγούμενοι που δεν έκαναν τα έργα προστασίας, ενώ εκείνοι πολιτεύονται με τις αποζημιώσεις στους πληγέντες και την (αυτονόητη) αποκατάσταση των καταστροφών.
Και ένα ακόμα επιμέρους σχόλιο για την κίνηση αυτή των Αιτωλοακαρνάνων θα είχε ίσως ενδιαφέρον.
Παρατηρούμε ότι τα θεσμικά όργανα των γειτόνων μας, έστω και εάν εμείς δεν συμφωνούμε με τους στόχους τους, κινούνται δραστήρια και συντονισμένα μέσα από ειδική επιτροπή των βασικών φορέων της περιοχής τους, με επικεφαλής Περιφέρεια και Δήμους.
Αντίθετα στη Θεσσαλία οι πολιτικοί και αυτοδιοικητικοί μας εκπρόσωποι αποφεύγουν να αξιοποιήσουν τους φορείς και τον λαό της περιοχής για να ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση.
Το αντίθετο, συχνά και για προφανείς λόγους επιλέγουν δηλώσεις, κινήσεις και επαφές που επί της ουσίας συγκαλύπτουν τις ευθύνες του πρωθυπουργού, παρέχουν πολιτική προστασία στους υπουργούς του και επιτρέπουν στο πολιτικό τους σύστημα να συνεχίζει, χωρίς κόστος, την εγκληματική αποστασιοποίηση από το μείζον υδατικό-περιβαλλοντικό πρόβλημα της Θεσσαλίας.
Άραγε πόσο εύκολο θα ήταν για τους κυβερνώντες να γράφουν στα παλιά τους παπούτσια τις δίκαιες και τεκμηριωμένες διεκδικήσεις της Θεσσαλίας και να μας «καθησυχάζουν» με την ΥΠΟΣΧΕΣΗ δύο-τριών νέων έργων (π.χ. Φράγμα Ενιπέα, αρδευτικό Ταυρωπού και κάποια μικρότερα), εάν πράγματι η τοπική ηγεσία είχε αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και λειτουργούσε με βάση το συμφέρον του τόπου και όχι του πολιτικού της φορέα;
Είναι βέβαιο πως η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Εδώ και τώρα το θέμα πρέπει να συζητηθεί στη Βουλή, όλα τα κόμματα να τοποθετηθούν με προτάσεις για την επίλυση του θεσσαλικού προβλήματος και φυσικά την τύχη των έργων Αχελώου.
Για την Ε.Δ.Υ.ΘΕ.:
*Τάσος Μπαρμπούτης, πολιτικός μηχανικός, μέλος Δ.Σ. ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ.
*Κώστας Γκούμας, γεωπόνος, πρ. δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ.
*Κώστας Γιαννακός, γεωπόνος, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας, μέλος Ε.Δ.Υ.ΘΕ.{1}Μελέτη - απάντηση για τον Αχελώο ετοιμάζει η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας:
https://www.agrinioculture.gr/2022/04/27/meleti-apantisi-gia-ton-acheloo-etoimazei-i-perifereia/
