Ένα απ’ αυτά οφείλεται στο γεγονός, ότι όλα τα Δημοτικά Ωδεία της χώρας υπάγονται στις συναρμοδιότητες τριών Υπουργείων, του Πολιτισμού, του Εσωτερικών και της Παιδείας. Αυτό, από μόνο του, δημιουργεί, αν μη τι άλλο, συγχύσεις αρμοδιοτήτων και αρρυθμίες, που δυσκολεύουν το έργο τους. Μία απ’ αυτές, αναφορικά με το Δ.Ω.Λ., έχει να κάνει με την κάλυψη της θέσης του καλλιτεχνικού Διευθυντή, μια που, με βάση τον ισχύοντα εσωτερικό κανονισμό λειτουργίας του, πρέπει οι υποψήφιοι για τη θέση να ανήκουν, αποκλειστικά, είτε στο μόνιμο προσωπικό του, είτε σ’ αυτό, που έχει συμβάσεις αορίστου χρόνου. Ως εκ τούτου, δεν έχουν το δικαίωμα να διεκδικήσουν και να αναλάβουν τέτοια καθήκοντα, όσοι δεν έχουν αυτά τα προσόντα. Σημειωτέον, ότι η όποια προσωπική άποψη περί δικαίου, σε καμιά περίπτωση, δεν μπορεί να υπερκεράσει τη νομιμότητα των αποφάσεων ενός οργάνου.
Το λέω αυτό εξ αιτίας μακροχρόνιας προσωπικής πικρής εμπειρίας, η οποία οφείλεται, κυρίως, στο ότι δεν είναι σαφές, αν επιτρέπεται στα Ωδεία η διπλοθεσία, που στη Δημόσια Εκπαίδευση, ρητά, απαγορεύεται. Η ασάφεια αυτή, οι ειδικές συνθήκες λόγω μνημονίων, αλλά και η καθοδήγηση του Νομικού Συμβούλου του Δ.Ω.Λ. περί του πρακτέου σε μια υπόθεση δύο εργαζομένων, που διεκδίκησαν, δικαστικά, και πέτυχαν τη διπλοθεσία, έγιναν αιτία να ταλαιπωρηθούμε, επί μακρόν, η πλειοψηφία του Δ.Σ., ενώ ο ίδιος να τιμωρηθώ με προσωρινή στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων και έναν χρόνο φυλάκιση με αναστολή. Τι κι αν αθωώθηκα, τελικά, στις αρχές του 2019; Η πικρή γεύση και το παράπονο παραμένει.
Προβλήματα πολλά δημιουργεί, επίσης, και το καθεστώς εργασίας των εργαζομένων, αφού υπηρετούν σ’ αυτό και πολλοί συμβασιούχοι έργου εννεάμηνης διάρκειας. Αυτοί, έστω κι αν, συνήθως, επαναπροσλαμβάνονται, αγωνιούν, στην αρχή κάθε χρόνου, επειδή φοβούνται, μήπως μειωθεί ο αριθμός των μαθητών του Ωδείου, ή μήπως διεκδικήσουν και προσληφθούν κάποιοι άλλοι στη θέση τους με περισσότερα προσόντα. Δεν είναι σπάνιο, ακόμη, μόνιμοι εκπαιδευτικοί να έχουν μειωμένο ωράριο λόγω έλλειψης μαθητών και, για να αναπληρωθούν κενά τους, να μην ανανεώνονται οι συμβάσεις κάποιων συμβασιούχων, προκειμένου να αποφεύγεται η σπατάλη. Δεν λείπουν, ωστόσο, τα παράπονα και οι αντιδράσεις.
Πηγή προβλημάτων αποτελεί, επίσης, η πίεση, που ασκεί, κατά καιρούς, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του Δ.Ω.Λ. για περαιτέρω μείωση των διδάκτρων. Σκοντάφτει, όμως, στο γεγονός, ότι η χρηματοδότηση του Ωδείου στηρίζεται, κατά βάση, στον προϋπολογισμό του Δήμου, ο οποίος, συνήθως και κάτω απ’ την πίεση της ανάγκης, περικόπτει, αντί να αυξάνει το χορηγούμενο ποσό. Ως εκ τούτου, το αίτημα για περαιτέρω μείωση των διδάκτρων μπαίνει, συνεχώς, πάνω στο τραπέζι. Αλλά και η αίθουσα εκδηλώσεων του Δ.Ω.Λ., ελλείψει άλλων, υποφέρει, εξ αιτίας του ότι αναγκάζεται, πολλές φορές, να φιλοξενεί θεατρικές παραστάσεις, μεγάλες κομματικές εκδηλώσεις, πολιτικούς γάμους και, τώρα τελευταία, πολιτικές κηδείες, με αποτέλεσμα να φθείρεται πριν την ώρα της.
Και επειδή, το τελευταίο διάστημα, έγινε πολύς ντόρος σχετικά με την αξιοσύνη των αδελφών Κτιστάκη, την οποία και προσυπογράφω, πρέπει να τονίσω, ότι το Δ.Ω.Λ., εκτός των άλλων, διαθέτει και Φιλαρμονική με πλούσια δράση, ψυχή της οποίας είναι, επί δεκαετίες, ο κ. Γεώργιος Μηνάς, αλλά και Μικτή και Παιδική χορωδία, που διηύθυνε, επί χρόνια, με εξαιρετικές επιδόσεις ο κ. Δημήτρης Καρβούνης. Τολμώ, μάλιστα, να πω, ότι το έργο του τελευταίου δυσκόλεψε, αφότου άρχισε η αφαίμαξη αξιόλογων χορωδών απ’ τα δικά του σύνολα χάριν άλλων σχημάτων.
Και κάτι ακόμα. Επειδή το Δ.Ω.Λ. είναι πολυπληθές σχολείο και οι δραστηριότητές του πολλές και δαπανηρές κάποιες απ’ αυτές, πρέπει ορισμένα στελέχη του να είναι, ει δυνατόν, αποκλειστικής απασχόλησης και όχι πολυπράγμονα, γιατί ο θυμόσοφος λαός μας λέει, ότι είναι δύσκολο, έως αδύνατο, να κρατά κανείς δύο ή περισσότερα καρπούζια στην ίδια μασχάλη χωρίς απώλειες και χωρίς παρεξηγήσεις.
Φέρνω στο φως όλα αυτά για αφύπνιση, γιατί η ωραιοποίηση της κατάστασης κάνει κακό στο Ωδείο διαιωνίζοντας τα προβλήματά του.
Από τον Κώστα Γιαννούλα
