Πόλεμοι και αναθεωρητισμοί

Από τον Κων/νο Τσιρονίκο

Οι πόλεμοι κατά κανόνα υλοποιούν αναθεωρητικές ιδεολογίες και γίνονται πρόξενοι ουδετεροποίησης, συνεκμετάλλευσης, κατάληψης εδαφών, διάλυση κρατικών οντοτήτων και τρομακτικών γεωπολιτικών εξελίξεων. Τέτοια καταιγίδα συνοριακών αλλαγών προμηνύεται και στον Ρώσο-Ουκρανικό πόλεμο, όπου η μεταπολεμική κατάσταση δε θα μοιάζει με την προπολεμική. Μια τέτοια έκβαση μπορεί να προκαλέσει ντόμινο αναθεωρητικών μεταβολών και στον ευρύτερο γεωγραφικό χώρο.
Το πρόβλημα αυτό δεν θα μας ανησυχούσε πολύ, αν ο εξ ανατολών γείτονάς μας δεν είχε επεκτατικές βλέψεις εναντίον της εθνικής μας επικράτειας. Αν δεν επεδίωκε με ένα πακέτο παράνομων και παρανοϊκών διεκδικήσεων την αλλαγή του στάτους κβο στην Ανατολική Μεσόγειο. Την ανομία του αυτή την προβάλλει, κατ’ εξακολούθηση, με πολεμικές ρητορικές και πρακτικές… που επιχειρούν να θέσουν εκτός ισχύος διεθνείς συνθήκες και πρωτόκολλα…
Αυτός ο φόβος της αμφισβήτησης… εκ μέρους της Τουρκίας είναι ορατός και τα αποτελέσματα του Ρώσο-Ουκρανικού πολέμου μπορούν να αποτελέσουν το δεδικασμένο ανατρεπτικών συνοριακών αλλαγών στην περιοχή μας…
Είναι γνωστό, ότι η στρατηγική της γειτονικής μας χώρας, στο σύνολο σχεδόν του πολιτικού της κόσμου, αποβλέπει σε μια τέτοια ευκαιρία, η οποία όμως έχει και το ρίσκο της. Τον άμεσο κίνδυνο εκδήλωσης της διαχρονικής και σοβαρότερης αμφισβήτησης των ανατολικών της συνόρων. Της μεγαλύτερης απειλής της ακεραιότητας αυτών από την πληθυσμιακή δύναμη των σαράντα περίπου εκατομμυρίων Κούρδων των εγκατεσπαρμένων κατά το μεγαλύτερο μέρος στην ΝΑ Τουρκία και των υπολοίπων σε Συρία, Ιράκ, Ιράν…
Όλα τα παραπάνω συνεκτιμώνται με την εξέλιξη του σημερινού πολέμου και τις επιβολές του νικητή… Εμείς, πάντως πρέπει να προσαρμόσουμε την πολιτική μας κατά τέτοιο τρόπο, που να μη δημιουργεί ρήγματα στις σχέσεις μας με τις δυνάμεις εκείνες, που καθορίζουν το μέλλον της ανθρωπότητας. Κι αυτό η διπλωματία μας πρέπει να το λαμβάνει σοβαρά υπ’ όψη και να ενεργεί με σύνεση και ευρύτερη αντίληψη. Παράλληλα για την αντιμετώπιση των επαπειλούμενων κινδύνων προσβολής της εθνικής μας κυριαρχίας πρέπει να προβάλλουμε επίμονα διεθνώς τη γλώσσα της αλήθειας, η οποία κατοχυρώνει, με διεθνείς συνθήκες, το απαράβατο των κατά ξηρά, αέρα και θάλασσα εθνικών μας συνόρων. Έτσι θα ενδυναμώνουμε ακόμα περισσότερο τις συμμαχίες μας και θα υπηρετούμε καλύτερα τα οράματα και τις προσδοκίες του ελληνικού λαού. Και καλύτερα ακόμα, αν η ομοθυμία και η ομογνωμοσύνη αποτελούν τις κυρίαρχες αξίες λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος στις κρίσιμες στιγμές της πατρίδας.
Ο δεύτερος παράγοντας αντιμετώπισης μιας ανεξέλεγκτης αναθεωρητικής κατάστασης είναι το αήττητο της αμυντικής ικανότητας της χώρας, την οποία συνθέτουν η άοκνη και άριστη εκπαίδευση των ενόπλων μας δυνάμεων και η σύγχρονη και απροσπέλαστη δύναμη πυρός. Η τελευταία συναρτάται με υπερσύχρονα οπλικά συστήματα, τα οποία είναι δυνατόν να δώσουν πλεονέκτημα, όταν χρησιμοποιούνται από άριστα εκπαιδευμένους μαχητές…
Είναι πολύ βαρύ και λυπηρό συνάμα, ότι το κόστος της σύγχρονης αρματωσιάς και της υπεράσπισης της εθνικής μας κυριαρχίας θα επιτείνει ακόμα περισσότερο τη φτώχεια του ελληνικού λαού. Όμως, εμείς οι Έλληνες γνωρίζουμε καλά ότι το τίμημα της ελευθερίας είναι πολύ ακριβό. Μάρτυρας η γεμάτη απελευθερωτικών αγώνων ιστορία μας, που ανάγλυφα προβάλλουν οι τάφοι, τα ηρώα και τα κενοτάφια των υπέρ πατρίδας πεσόντων προγόνων μας.
Οι ιστορικές μαρτυρίες καταδεικνύουν περίτρανα ότι οι Έλληνες πάντοτε, μόνοι τους, πολεμούσαν το άδικο της σκλαβιάς και της εκμετάλλευσης. Κι αυτό αποτελεί το ακόνι της εθνικής μας μνήμης για να μην ξεχνάμε, ότι και τώρα μόνοι μας θα πολεμήσουμε.
Εμπρός λοιπόν, όλοι μαζί, στην προάσπιση των ιστορικών μας ιδανικών και αξιών της εθνικής μας ταυτότητας: της γλώσσας, της ιστορίας, της ορθόδοξης χριστιανικής μας παράδοσης, του πολιτισμού μας. Εμπρός λοιπόν με τη βοήθεια του Φωτός της Άγιας Δάδας να υπερασπιστούμε και πάλι τα ιερά και αιματοβαμμένα χώματά μας, τη θάλασσα και τον αέρα της πατρίδας μας για να αναπνέουμε και να ζούμε αιώνια ελεύθεροι.