Τις ημέρες αυτές ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Υποδομών ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η διαδικασία επιλογής και εγκατάστασης μίας τοπικής εργοληπτικής εταιρείας στα εγκαταλελειμμένα έργα Άνω Αχελώου (φράγμα Συκιάς, σήραγγα μεταφοράς), με αντικείμενο τη φύλαξη των εργοταξίων, την «παρακολούθηση» και τον εντοπισμό τυχόν κινδύνων για την ασφάλεια των έργων, καθώς και τεχνικές εργασίες μικρής κλίμακας (συντήρηση, απομάκρυνση φερτών υλικών κ.λπ.).
Ας σημειωθεί ότι σε καμιά περίπτωση η εργολαβία αυτή δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί ως αντιπλημμυρικό έργο!
Το ύψος της σύμβασης θα είναι περίπου 1,8 εκατ. ευρώ, η διάρκειά της 36 μήνες, ενώ το Υπουργείο εκτιμά ότι ο εργολάβος θα εγκατασταθεί τον ερχόμενο Απρίλιο.
Το σημαντικό όμως που προκύπτει από την είδηση αυτήν είναι το γεγονός ότι μια τόσο απλή και συνήθης διαδικασία (χρήσιμη χωρίς αμφιβολία) σε ένα ημιτελές έργο έλαβε διαστάσεις πολύ μεγαλύτερες από την πραγματική της σημασία.
Ορισμένοι μάλιστα επιχείρησαν να ταυτίσουν την ενέργεια αυτή με την επανεκκίνηση των εγκαταλελειμμένων έργων μεταφοράς νερού (εκτροπή) από τον Αχελώο, προσδίδοντάς της τον χαρακτήρα ενός πολιτικού θριάμβου!
Ας δούμε όμως συνοπτικά το ιστορικό του θέματος.
Μετά τη διακοπή εργασιών στα εργοτάξια του Άνω Αχελώου (από το 2010), οι εργοληπτικές εταιρείες που κατασκεύαζαν τα έργα άρχισαν σταδιακά να αποσύρονται και να απομακρύνουν τον εξοπλισμό τους.
Οι υπηρεσίες του Υπουργείου, για να καλύψουν το κενό που δημιουργήθηκε (φύλαξη, κίνδυνοι κ.λπ.), ζήτησαν από την ηγεσία του Υπουργείου τη χρηματοδότηση μίας εργολαβίας με το αντικείμενο που προαναφέραμε, έως ότου γίνει η επανέναρξη των έργων (κάτι που ως γνωστόν καρκινοβατεί εδώ και δώδεκα χρόνια).
Έτσι, με αρκετή καθυστέρηση, στις αρχές του 2019, εγκρίθηκε η σχετική χρηματοδότηση (ΣΑΕ, υπουργός κ. Χρ. Σπίρτζης) και μάλιστα από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, η οποία σημειωτέον πολέμησε με κάθε τρόπο την ολοκλήρωση των έργων.
Μετά την κυβερνητική αλλαγή, ο νέος υπουργός κ. Κ. Καραμανλής ανακοίνωσε δημοσίως ότι αποδέχεται την αναγκαιότητα και θα προχωρήσει την εργολαβία αυτή (μεταξύ άλλων υποσχέσεων, ακούσαμε διά ζώσης και αυτή κατά τη διάρκεια της σύσκεψης που συγκάλεσε ο υπουργός κ. Γ. Γεραπετρίτης τον Ιανουάριο του 2020).
Έτσι, με καθυστέρηση τριών ετών (πολύ αποτελεσματικός υπουργός ο κ. Καραμανλής....), φθάσαμε στην επίμαχη σύμβαση.
Ας μας επιτραπούν δύο σχόλια για το θέμα αυτό.
1. Στην Κυβέρνηση Κυρ. Μητσοτάκη παραμένει αμετάβλητο το έλλειμμα πολιτικής βούλησης για την επανέναρξη και την ολοκλήρωση των έργων εκτροπής Αχελώου. Είναι προφανές ότι η συγκεκριμένη σύμβαση δεν ανατρέπει αυτήν τη διαπίστωση.
Επιπλέον, η επιλογή και από τις δύο τελευταίες κυβερνήσεις να χρηματοδοτηθεί η εργολαβία, καθόλου δεν μειώνει τον βαθμό ανευθυνότητας εκείνων που θεωρούν ότι μπορεί εσαεί να παίζουν με τα έργα Αχελώου οδηγώντας τα σε παρατεταμένη εγκατάλειψη, μόνο και μόνο για να ξεφύγουν (για ευνόητους λόγους) από την υποχρέωσή τους να δοθεί οριστική λύση στο θέμα αυτό, λαμβάνοντας τις αναγκαίες πολιτικές αποφάσεις και πρωτοβουλίες.
Τους το λέμε για πολλοστή φορά: Η εγκατάλειψη επί δώδεκα χρόνια των έργων Αχελώου, αλλά και η απραξία της σημερινής Κυβέρνησης (παρά τις υποσχέσεις της) σχετικά με την επανέναρξη εργασιών, δεν είναι απλά ανεπάρκεια ή αδιαφορία, αλλά συνειδητή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.
Στα ορεινά της Αργιθέας έχουν επενδυθεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ και ο κάθε εχέφρων και δημοκρατικός πολίτης ΑΠΑΙΤΕΙ να γνωρίζει τις πραγματικές προθέσεις, κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, για την τύχη αυτών των επενδύσεων.
Εφόσον τα έργα τα θεωρούν χρήσιμα και αναγκαία (αρδεύσεις, παραγωγή υδροηλεκτρικής ενέργειας, οικολογική ασφάλεια κ.λπ.) να προχωρήσουν άμεσα στην επανεκκίνησή τους.
Εάν πάλι θεωρούν ότι τα έργα δεν ανταποκρίνονται στους σκοπούς για τους οποίους κατασκευάστηκαν ή ότι υπάρχουν εμπόδια ανυπέρβλητα γι’ αυτούς, να προχωρήσουν χωρίς άλλη αναβολή στην κατεδάφισή τους.
Και φυσικά η γενναιότητα μπροστά στις δύσκολες αποφάσεις είναι αυτή που χαρακτηρίζει τους πραγματικούς ηγέτες και τους ξεχωρίζει από τους ανεύθυνους και τους λαϊκιστές, δηλαδή εκείνους που προτιμούν να παραμυθιάζουν τον κόσμο, να συντηρούν ψεύτικες προσδοκίες και να κάνουν ό,τι μπορούν για να μεταφέρουν τις δύσκολες αποφάσεις στις επόμενες κυβερνητικές θητείες.2. Αμέσως μετά την ανακοίνωση του Υπουργείου για την εργολαβία φύλαξης-συντήρησης, υπήρξαν φίλα προσκείμενοι προς την Κυβέρνηση αυτοδιοίκητοί παράγοντες που χαιρέτησαν τη «σημαντική εξέλιξη» και μάλιστα τη θεωρήσαν ως «έμπρακτη απόδειξη των ...προθέσεων (της Κυβέρνησης)» να προχωρήσουν δήθεν τα έργα Αχελώου.
Μέσα στις υπερβολές και τις στρεβλώσεις για τον χαρακτήρα της επίμαχης εργολαβίας, υπήρξαν και άφθονες «ευχαριστίες» προς τον Πρωθυπουργό (!), αλλά και προς αρκετούς υπουργούς, βουλευτές της ΝΔ κ.λπ.
Η έκκληση που απευθύνουμε εμείς είναι ότι οι τοπικοί παράγοντες ΔΕΝ πρέπει να συμμετέχουν σε παιχνίδια εντυπώσεων, προσφέροντας λανθασμένη πληροφόρηση σε όσους δεν γνωρίζουν με λεπτομέρειες τα ζητήματα, ούτε πρέπει να υπηρετούν αποπροσανατολιστικές επικοινωνιακές τακτικές για πρόσκαιρα δικά τους οφέλη.
Όσο αυτοί κοροϊδεύουν τον κόσμο, τόσο αδυνατίζουν το μέτωπο διεκδικήσεων των θεσσαλικών φορέων και οργανώσεων. Λίγη αυτοσυγκράτηση, λοιπόν, δεν βλάπτει...
Κλείνοντας, ας γνωρίζουν οι συμπολίτες μας ότι αυτή η (χρήσιμη) σύμβαση που ανακοινώθηκε ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ την κατάσταση της στασιμότητας στα μεγάλα θέματα των υδάτων και του περιβάλλοντος στη Θεσσαλία, ούτε μας φέρνει πιο κοντά στο όραμα της ενίσχυσης του υδατικού μας δυναμικού (για εκείνους φυσικά που το πιστεύουν) μέσω των (ημιτελών) έργων Αχελώου.
Συνεπώς η κοινή προσπάθεια συνεχίζεται.* Ο Κώστας Γιαννακός είναι γεωπόνος, πρόεδρος Γεωπονικού Συλλόγου Λάρισας.
*Γράφουν οι Κώστας Γιαννακός, Φάνης Γέμτος, Κώστας Γκούμας, Τάσος Μπαρμπούτης
* Ο Φάνης Γέμτος είναι ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
* Ο Κώστας Γκούμας είναι γεωπόνος, πρ. δ/ντής Εγγείων Βελτιώσεων, πρ. πρόεδρος ΓΕΩΤΕΕ/Κεντρικής Ελλάδας.
* Ο Τάσος Μπαρμπούτης είναι πολιτικός μηχανικός, μέλος Δ.Σ. ΕΘΕΜ, πρ. γραμματέας ΤΕΕ/ΚΔΘ.
