Το ΝΑΤΟ απειλεί τη Ρωσία με πόλεμο!

Από τον Κων/νο Τσιρονίκο

Το ΝΑΤΟ δια στόματος του Γ. Γ. κ. Στόλτενμπεργκ απειλεί την υπερδύναμη Ρωσία με πόλεμο, αν αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις για το Ουκρανικό ζήτημα στη Γενεύη. Αυτά τόνισε το πειθήνιο όργανο των Αμερικανών και των ισχυρών της Ευρώπης. Ο έχων

επιλεκτική όραση και ακοή. Ο άνθρωπος που κάνει τον τυφλό και τον κουφό στη λεκτική και πρακτική βαρβαρότητα των Τούρκων στο Αιγαίο και την Κύπρο. Ο υπάκουος των Αμερικανών και τηρητής, όπου τον συμφέρει εντός της συμμαχίας, της πολιτικής των ίσων αποστάσεων, θύτη και θύματος. Και τώρα το φερέφωνο των Αμερικανών..., κατά τρόπο θρασύ και αναιδή κόπτεται μόνο για την ακεραιότητα της Ουκρανίας, αγνοώντας ότι η μισή Κύπρος βρίσκεται υπό τουρκική κατοχή, το άνοιγμα της περίκλειστης πόλης της Αμμοχώστου..., τις παράνομες καταπατήσεις ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, το νταηλίκι, τις διαρκείς απειλές του σουλτάνου.
Τα παραπάνω, όπως έχουμε γράψει και άλλες φορές, καταδεικνύουν περίτρανα την τύχη των αδύναμων λαών, όταν τα συμφέροντά τους δεν συμπίπτουν μ’ αυτά των ισχυρών. Αυτός είναι και ο λόγος των απειλών και επεμβάσεων κατά του οιουδήποτε στέκεται απέναντί τους. Αυτό επιδιώκουν και τώρα μέσω του παγκόσμιου χωροφύλακα, που ακούει στο όνομα ΝΑΤΟ. Του υπηρέτη των αμερικανικών συμφερόντων και των κολαούζων ισχυρών της Ευρώπης.
Τι θέλουν άραγε να επιτύχουν με την πρακτική της απειλής οι πέραν του Ατλαντικού διακαώς και επιλεκτικώς ενδιαφερόμενοι για την ακεραιότητα της Ουκρανίας;
Προφανώς το οικονομικό και γεωπολιτικό στρίμωγμα της Ρωσίας με την εμμονή των Αμερικανών στην είσοδο της πρώην σοβιετικής δημοκρατίας στους κόλπους της Ατλαντικής συμμαχίας... Η λογική αυτή θυμίζει την επιχείρηση εξοπλισμού της Κούβας με Σοβιετικούς πυραύλους το 1962, εναντίον της οποίας αστραπιαία και αμετακίνητα αντέδρασε ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Τζων Κένεντι.
Είναι προφανές ότι η Ρωσία δεν πρόκειται σε καμιά περίπτωση να δεχθεί το φίδι της διαρκούς απειλής στον κόρφο της. Και καλά και δίκαια θα πράξει, φτάνει μόνο να εγγυηθεί από μέρους της την ασφάλεια της Ουκρανίας, όπως αυτή ορίζεται από τις αρχές του διεθνούς δικαίου. Η περίπτωση αυτή της απευκταίας σύγκρουσης των δύο υπερδυνάμεων είναι ευκαιρία να αναδείξει την εθελοτυφλούσα πολιτική στους κόλπους της συμφεροντολογικής αυτής συμμαχίας, η οποία ευθέως πλήττει τα δίκαια του ελληνισμού.
Και αυτό πρέπει να το προβάλλουμε εμείς όχι μόνον λεκτικά, αλλά και πρακτικά. Με την άρνησή μας σε οποιαδήποτε στρατιωτική εμπλοκή της χώρας μας εναντίον άλλης, τη στιγμή που η πατρίδα μας δοκιμάζεται διαρκώς από την τουρκική επιθετικότητα με την ανοχή του νατοϊκού παράγοντα. Να μην κάνουμε το ίδιο λάθος που κάναμε το 1917 με την αποστολή εκστρατευτικού σώματος εναντίον της μπολσεβίκικης επανάστασης, το οποίο στο τέλος το πληρώσαμε πολύ ακριβά...
Όπως, τονίσαμε και παραπάνω η Ρωσία ουδέποτε θα νομιμοποιήσει την είσοδο της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ με τον υποτακτικό των Αμερικανών Γ.Γ. να απειλεί ακόμα και με πόλεμο. Θα τολμήσουν άραγε να κάνουν κάτι τέτοιο; Να καταστούν υπεύθυνοι της πρόκλησης ενός παγκόσμιου μακελειού... για τα συμφέροντά τους; Θα υπάρξει γειτονική νατοϊκή χώρα που θα θελήσει να εμπλακεί σ’ έναν ανώφελο για την ειρήνη και την ασφάλειά της πόλεμο; Ήδη η Αγγλία δήλωσε ότι δεν πρόκειται ούτε ένας στρατιώτης της να πολεμήσει για την Ουκρανία.
Η άποψή μου είναι, ότι τέτοιος πόλεμος δεν πρόκειται να γίνει ποτέ. Γιατί κάτι τέτοιο θα σήμανε την καταστροφή του πλανήτη, την εξαφάνιση της ζωής... Ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ μπορεί να διαπνέεται, για τους δικούς του λόγους, από αντιπάθεια εναντίον της Ρωσίας, όμως ως σώφρων, ειρηνιστής και ευρείας αντιλήψεως πολιτικός δε θα ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου. Από την άλλη μεριά πιστεύω ότι και ο Ρώσος πρόεδρος, ως έμπειρος και έξυπνος πολιτικός με θητεία στα άδυτα της KCB δεν θα κινηθεί σε γραμμή πλήρους ασυνεννοησίας. Θα βρεθεί το κοινό σημείο, το οποίο θα δώσει τη λύση εκείνη, που θα ικανοποιεί ως ένα βαθμό και τα δύο μέρη: Την ακεραιότητα της Ουκρανίας και την μη είσοδο αυτής στο ΝΑΤΟ. Η ευχή όλων μας η ειρηνική λύση.