Τα δώρα του Πνεύματος οδηγούν στην ευτυχία

Από τον Δημήτριο Νταφούλη,
επίτ. σχολ. σύμβουλο και θεολόγο

Η ευτυχία είναι στόχος ζωής του ανθρώπου. Να κάνουμε τα παιδιά μας ευτυχισμένα, ευχόμαστε και προσευχόμαστε όλοι. Είναι και στόχος του Υπουργείου Παιδείας, να κάνει δηλαδή τους μαθητές ευτυχισμένους πολίτες, παρέχοντας και τα ανάλογα μορφωτικά

αγαθά.
Τι είναι όμως ευτυχία; Οι απαντήσεις πολλές. Άλλοι λένε πως είναι η καλοπέραση, ό,τι ικανοποιεί τις αισθήσεις μας. Άλλοι πως είναι το χρήμα, ο πλούτος με τον οποίο εξαγοράζεις τα πάντα. Άλλοι πάλι πως είναι η υγεία, η οικογένεια... Μάλλον, ευτυχία, είναι αυτό που λείπει από τον καθένα μας και γίνεται στόχος ζωής.
Υπάρχει όμως και η «έκτη» αίσθηση, αυτή η πνευματική. Αυτή φέρει ευτυχία στον άνθρωπο γιατί όπως γράφει ο Απ. Παύλος στην προς Γαλάτας επιστολή (Ε’ 22-23) «Καρπός του πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθοσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια». Αυτό είναι το «χρυσούν περιδέραιο» του πνευματικού ανθρώπου που ζει «κατά Χριστόν και πράττει κατά Χριστόν».
Είναι ο οπλισμός του, δέσμη φωτός και οδηγός ζωής στην καθημερινότητά μας, είναι η «ταυτότητα» διάκρισής του από άλλους άλλων δογμάτων. Κάθε πιστός νιώθει ευτυχής αν η ψυχή του κοσμείται με τις αρετές αυτές, γιατί νιώθει πως αποκτά νόημα η ζωή του. Εαυτές είναι το άρωμά της.
Αυτές διώχνουν το άγχος, γαληνεύουν την ψυχή, ηρεμούν τη συνείδηση. Στολίδι του ένθεου ανθρώπου που γίνεται «φως» του κόσμου και «άλας» της γης! Είναι ο άνθρωπος του Θεού. Ταπεινόφρων, αλληλέγγυος, πράος, σόφρων και πάντα με καλό λογισμό για τους συνανθρώπους του. Είναι δωρεά του Θεού αλλά δεν ανταποκρινόμαστε όλοι, γιατί ο «καρπός του πνεύματος» θέτει κανόνες συμπεριφοράς και επικοινωνίας, γκρεμίζει το «εγώ» και οφείλεις να είσαι «πρότυπο» ζωής. Το θεωρούμε δύσκολο στις διαπροσωπικές μας σχέσεις αλλά και γενικότερα. Η καρδιά μας είναι αλλού. Στο χρήμα, στο ίδιον συμφέρον. Έτσι εξηγείται και το ότι ο άνθρωπος σήμερα ταλαιπωρείται ποικιλοτρόπως.
Πρωτοβουλίες ηγετών για κάτι καλύτερο, δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Με «ευχετήριες» κάρτες για «ευτυχές νέο έτος» δεν θεραπεύονται τα προβλήματα του κόσμου ούτε το στομάχι του χορταίνει.
Αδιαφορήσαμε για τη μόρφωση της ψυχής, τον πνευματικό μας πολιτισμό και ασχοληθήκαμε περισσότερο με την τεχνολογία, αν και με την επιστήμη βελτιώθηκε το βιοτικό μας επίπεδο. Είναι ωφέλιμη σίγουρα όταν ο άνθρωπος τη χρησιμοποιεί για το καλό του. Πρέπει όμως να νοιαστούμε και για την ψυχή μας. Να ανακαινιστούμε. Οι αρετές του πνεύματος μεταμορφώνουν τον άνθρωπο από «λύκο» και τον κάνουν «άγιο». Τον λυτρώνει, τον σώζει και έτσι νιώθει ευτυχής! Συγχρόνως ωφελεί την οικογένειά του και το ευρύτερο περιβάλλον του.
Στη νέα του προσπάθεια για την ανακάλυψη της ευτυχίας του, τον στηρίζει με αγάπη η εκκλησία «το πανδοχείο» που θεραπεύει προβλήματα ψυχής με τον ευαγγελικό λόγο. Θα κατανοήσει πως εκεί ο κάθε πιστός φτάνει με την αγάπη. Αυτή που κήρυξε ο Κύριος με το «απολωλός πρόβατο», τον «Άσωτο», τον «Καλό Σαμαρείτη», την αγάπη της συγχώρεσης με το «Πάτερ άφεσ’ αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι» και τη λυτρωτική αγάπη, με το ποτήριο της θείας ευχαριστίας.
Η υγεία της ψυχής φωτίζει το πρόσωπο και το μυαλό. Ο πνευματικός άνθρωπος μπορεί να διακρίνει την πνευματική πράξη, τα πνευματικά έργα από τα ψευδεπίγραφα. Είναι συμφιλιωμένος με τον εαυτό του και τον Θεό και γίνεται «πλησίον» στον συνάνθρωπό του.
Πόσο εύκολο όμως είναι να ανταλλάξεις το ψεύδος με την αλήθεια, την αδιαφορία με την πίστη, τη φιλαργυρία με την ελεημοσύνη, το «εγώ» σου με το «εμείς», την ασέβεια με τον σεβασμό, την υπερηφάνεια με την ταπεινοσύνη! Να χαίρεσαι στη χαρά του συνανθρώπου σου και να μοιράζεσαι τα προβλήματά του; Να μπορείς να συγχωρείς, να είσαι εγκρατής και ελεύθερος εν Χριστώ; Η απάντηση βρίσκεται στην απόφαση του καθενός. Θέληση χρειάζεται.