Οι εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου στο Κίνημα Αλλαγής διεξάγονται σε μια συναισθηματικά φορτισμένη περίοδο η οποία σημαδεύεται από την απροσδόκητη απώλεια της αείμνηστης Φώφης Γεννηματά. Μιας γυναίκας που αγαπήθηκε για τις αξιοπρεπείς μάχες που έδωσε εντός και εκτός πολιτικής. Μιας προέδρου που με το ήθος, την αξιοπρέπεια και τη δύναμη που τη χαρακτήριζε, κράτησε ενωμένο το Κίνημα σε κρίσιμες στιγμές. Πάλευε για τη ζωή της και ταυτόχρονα πολέμησε για την προοδευτική προοπτική της Χώρας. Μιας προοπτικής που έδειχνε να συνθλίβεται ανάμεσα στις συντηρητικές και λαϊκιστικές συμπληγάδες. Η Φώφη τα κατάφερε, το Κίνημα άντεξε. Είναι η παρακαταθήκη που μας αφήνει για το Κίνημα και τη Χώρα. Μια παρακαταθήκη για την οποία πάλεψε μέχρι την τελευταία της στιγμή.
Το Κίνημα λοιπόν άντεξε στα πολύ δύσκολα, ανέτρεψε την πτωτική πορεία και εισήλθε σε προοπτική ανόδου. Δεν έγινε μια γραφική νοσταλγική ανάμνηση των προηγούμενων δεκαετιών όπως θα βόλευε πολλούς, αλλά παραμένει μια συγκροτημένη πρόταση για το μέλλον. Αυτή είναι η μοίρα του, αυτόν τον δρόμο ακολουθεί και δεν μπορεί να βολευτεί σε ποσοστά κομμάτων διαμαρτυρίας. Δεν είναι αυτός ο ρόλος του στην πολιτική σκηνή. Το Κίνημα απευθύνεται στην πλειοψηφία του εκλογικού σώματος και είναι κόμμα εξουσίας. Είναι ο άλλος πόλος στη συντηρητική πολιτική αντίληψη που ευνοεί την ανισοκατανομή του παραγόμενου πλούτου και αδιαφορεί για την κοινωνική δικαιοσύνη.
Το Κίνημα αποτελεί σήμερα τη μόνη σοσιαλδημοκρατική πρόταση για ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη και επίκεντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Ο Σύριζα περιχαρακωμένος στις λαϊκιστικές πρακτικές που τον είχαν εκτοξεύσει στην εξουσία αδυνατεί να ανταποκριθεί στοιχειωδώς στις απαιτήσεις και τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αντιπολιτεύεται ως κόμμα διαμαρτυρίας. Το Κίνημα έχει επωμιστεί το βάρος της ουσιαστικής αντιπολίτευσης, χωρίς όμως ταυτόχρονα να κατέχει τα αντίστοιχα εκλογικά ποσοστά. Η συγκυρία είναι εξαιρετικά βολική για την προώθηση της συντηρητικής ατζέντας της Κυβέρνησης που ευνοεί τη συγκέντρωση πόρων, ευκαιριών και πλούτου στα χέρια λίγων και εκλεκτών.
Η ανάγκη να ανατραπούν αυτοί οι συσχετισμοί που ζημιώνουν τον τόπο είναι άμεση και επιτακτική. Είναι ανάγκη η παράταξη που άλλαξε τη Χώρα να συνδεθεί ξανά με τη μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων και να καταστεί πρωταγωνιστής και ρεύμα πλειοψηφίας για την πρόοδο της χώρας μας. Η υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου τάραξε τα ύδατα του πολιτικού σκηνικού για αυτό ακριβώς τον λόγο. Ανατρέπει τους κομματικούς σχεδιασμούς που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στόχευαν στην προσάρτηση και τελικά εξουδετέρωση του Κινήματος.
Ο Γιώργος Παπανδρέου διαχειρίστηκε τις τύχες της Χώρας την οποία είχε ρίξει στα βράχια η ανεύθυνη διακυβέρνηση της συντηρητικής παράταξης. Είχε απέναντί του το συντηρητικό κατεστημένο της Ευρώπης, τους αγανακτισμένους στις πλατείες και μια απίστευτα ανεύθυνη αξιωματική αντιπολίτευση. Επέλεξε τον δρόμο της ευθύνης. Αν τον είχαμε ακολουθήσει ομόθυμα, πολιτικά κόμματα και κοινωνία, θα είχαμε γλιτώσει από πολλά δεινά. Όσο και αν δεν θέλουν να το αποδεχτούν κάποιοι όμως η ιστορία τον έχει δικαιώσει και η ιστορία είναι αμείλικτη.
Ο Γιώργος Παπανδρέου διεκδικεί σήμερα τη θέση του Προέδρου του Κινήματος αδιαμφισβήτητα με τη βαρύτητα του ονόματός του, αλλά κυρίως με τη δική του ιστορική πορεία και προοπτική.
Διαθέτει ως πρώην Πρωθυπουργός, ως πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς το ειδικό πολιτικό βάρος που εξασφαλίζει την αυτόνομη πορεία και προοδευτική ταυτότητα του Κινήματος.
Είναι ο πλέον νεωτεριστής Πρωθυπουργός που γνώρισε ποτέ η Χώρα και είναι σε θέση να αντιληφθεί τις ανάγκες μιας σύγχρονης κοινωνίας και να συγκροτήσει το πολιτικό σχέδιο που θα ανταποκρίνεται στη νέα Αλλαγή που έχει ανάγκη ο τόπος.
Από τη θέση του στη Βουλή μπορεί να αντιπολιτευθεί την Κυβέρνηση, δυναμικά και υπεύθυνα και να καλύψει τα κενά της ανύπαρκτης αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Διαθέτει την εμπειρία, το διεθνές βεληνεκές και τη δυνατότητα, σε μια περίοδο που η Πατρίδα μας χρειάζεται Εθνική Στρατηγική και συμμαχίες για να πορευτεί με ασφάλεια, να επηρεάσει τους μεγάλους ηγέτες του κόσμου αλλά και της Ευρώπης.
Κυρίως όμως ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να απευθυνθεί με την εμπειρία πια των ιστορικών εξελίξεων στον κόσμο που είτε ψήφισε άλλα κόμματα (Σύριζα κ.λπ.) είτε απέχει και να διεκδικήσει την επανασύνδεσή του και την επιστροφή του στην παράταξη.
Οι επόμενες εθνικές εκλογές εκ των πραγμάτων θα είναι διπλές, ο κόσμος της δημοκρατικής παράταξης έχει την ιστορική ευκαιρία με την εκλογή του Γιώργου Παπανδρέου στη θέση του νέου Προέδρου του Κινήματος να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να το φέρει στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με ορατή την προοπτική εξουσίας. Είναι μια ιστορική ευκαιρία που είμαι βέβαιη ότι ο κόσμος της προοδευτικής παράταξης δεν θα αφήσει να πάει χαμένη.
* Η Βασιλική Τσίτα είναι μέλος Γραμματείας Ευρωπαϊκών Θεμάτων του Κινήματος Αλλαγής, οικονομολόγος, υποψήφια διδάκτωρ Πανεπιστημίου Θεσσαλίας
