Ο Χρήστος Στυλιανίδης στη θέση του υπουργού Πολιτικής Προστασίας

Από τον δρ. Αυγουστίνο (Ντίνο) Αυγουστή, αναπλ. καθηγητή Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, [e-mail]

Το γεγονός ότι ο Κυριακός Μητσοτάκης αξιοποιεί έναν Έλληνα, του μείζονος ελληνισμού με κυπριακή καταγωγή, προκειμένου να ηγηθεί του νεοσύστατου Υπουργείου Κλιματικής Αλλαγής και Πολιτικής Προστασίας θα έπρεπε να χαροποιεί όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες της Κύπρου. Διότι, εκτός των άλλων, έστω και από καραμπόλα κάποιοι Ελλαδίτες αδελφοί επιτέλους αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι οι Κύπριοι είναι Έλληνες! Ωστόσο το πολιτικό παρελθόν του κ. Στυλιανίδη, το γεμάτο αντιφάσεις και υποχωρητικότητα, δεν αφήνει τέτοια περιθώρια. Κάποιοι επιχειρούν να συγκρίνουν τον Χρήστο Στυλιανίδη με τον Λουκή Ακρίτα και τον Γιάννο Κρανιδιώτη, που επίσης διετέλεσαν βασικά μέλη ελληνικών κυβερνήσεων. Ας δούμε λοιπόν μαζί σύντομα τα βιογραφικά και των τριών και ο καθένας ας βγάλει μόνος του τα δικά του συμπεράσματα.
Ο Λουκής Ακρίτας άφησε το στίγμα του στη νεοσύστατη Εθνική Προοδευτική Ένωση Κέντρου του Νικόλαου Πλαστήρα, όπου υπηρέτησε ως γενικός γραμματέας και ως βουλευτής Αθηνών. Επανεκλέχθηκε βουλευτής στις εκλογές του 1963 και 1964, με την «Ένωση Κέντρου». Διετέλεσε υφυπουργός Τύπου και Πληροφοριών στην Κυβέρνηση Απελευθερώσεως του Γεωργίου Παπανδρέου (1944), κατόπιν ρήξης του όμως με την επίσημη πολιτική γραμμή αποσύρθηκε μέχρι το 1951 οπότε εκλέχτηκε βουλευτής, πρώτος σε σταυρούς προτίμησης στην Αθήνα, με την ΕΠΕΚ του Νικολάου Πλαστήρα. Το 1951, ως μέλος της ελληνικής αντιπροσωπείας στην 6η Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε., στο Παρίσι, έθεσε για πρώτη φορά το ζήτημα της Κύπρου στον διεθνή οργανισμό. Μέλος του Συμβουλίου της Κυπριακής Εθναρχίας στην Αθήνα, παραιτήθηκε απογοητευμένος, ύστερα από την υπογραφή των συμφωνιών Ζυρίχης–Λονδίνου. Από το 1961 συνεργάστηκε και πάλι με την «Ένωση Κέντρου» του Γεωργίου Παπανδρέου, εκλέχτηκε βουλευτής στις εκλογές του 1963 και 1964, οπότε ως υφυπουργός Παιδείας υλοποίησε την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση που εισηγήθηκε ο Ευάγγελος Παπανούτσος.
Ο Γιάννος Κρανιδιώτης από το 1976 ήταν μέλος του ΠΑΣΟΚ και την περίοδο 1981-1984 υπηρέτησε ως σύμβουλος στο Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου για το Κυπριακό. Την περίοδο 1981–1989 διετέλεσε ειδικός γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών με αρμοδιότητα τα ευρωπαϊκά θέματα, και κατόπιν ως γενικός γραμματέας (1993-1994) από το 1988 ως το 1990 ήταν πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Μελετών και από τις 8 Ιουλίου 1994 υφυπουργός Εξωτερικών, έως τον Ιανουάριο του 1995. Το 1995 έγινε ευρωβουλευτής στη θέση του Χρήστου Παπουτσή, ο οποίος ορίστηκε τότε Επίτροπος Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στις 3 Φεβρουαρίου 1997 ορίστηκε ξανά υφυπουργός Εξωτερικών. Τον Μάρτιο του 1999 το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ τον εξέλεξε μέλος της Κεντρικής του Επιτροπής, ενώ στις 19 Φεβρουαρίου του ίδιου έτους ανέλαβε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, θέση που διατήρησε μέχρι τον αδόκητο θάνατό του, στις 14 Σεπτεμβρίου 1999.
Και ερχόμαστε τώρα στον κ. Χρήστο Στυλιανίδη. Άλλοι λένε πως υπήρξε μέλος της νεολαίας «Ρήγας Φεραίος» του ΚΚΕ Εσωτερικού κι άλλοι ότι ανήκε στη φοιτητική παράταξη «Αγώνας» της ΕΔΕΚ, που ήταν συνδεδεμένος με τη φοιτητική παράταξη ΠΑΣΠ του ΠΑΣΟΚ. Υπήρξε εκ των στενών φίλων του Κώστα Σημίτη (ειδικά στα άγρια χρόνια πριν το 2004), ιδρυτής του γνωστού και μη εξαιρετέου Ομίλου Προβληματισμού για τον εκσυγχρονισμό της κοινωνίας (ΟΠΕΚ), Ευρωπαίος επίτροπος για τη Διεθνή Συνεργασία, την Ανθρωπιστική Βοήθεια και Διαχείριση Κρίσεων, κυβερνητικός εκπρόσωπος των Γλαύκου Κληρίδη και Νίκου Αναστασιάδη, βουλευτής στην Εκλογική Περιφέρεια Λευκωσίας εκλεγμένος με τον Δημοκρατικό Συναγερμό (ΔΗ.ΣΥ.) την περίοδο 2006-2013, ευρωβουλευτής το 2014.
Το περίεργο είναι πως, ενώ, ο Χρήστος Στυλιανίδης παρουσιάζεται ως κεντροαριστερός (στην Κύπρο έγινε γνωστός το 1992, ως εκπρόσωπος του κοινού υποψήφιου προέδρου του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ Πασχάλη Πασχαλίδη), όλα τα αξιώματα τα εξασφάλισε με την απόλυτη στήριξη του δεξιότατου ΔΗ.ΣΥ,. αρχής γενομένης το 1998, όταν με εισήγηση Αναστασιάδη μεταπήδησε στο εντελώς αντίθετο στρατόπεδο ως κυβερνητικός εκπρόσωπος του Γλαύκου Κληρίδη! Είναι κι αυτό (η εύκολη ιδεολογική προσαρμογή) ένα από τα μεγάλα «προσόντα» του νέου υπουργού Κλιματικής Αλλαγής και Πολιτικής Προστασίας της Ελλάδας.
Κατά τα άλλα, Χρήστος Στυλιανίδης υπήρξε φανατικός υποστηρικτής (εκ των σημαιοφόρων) του επαίσχυντου σχεδίου Ανάν και μαζί με τον Νίκο Αναστασιάδη (πάντα με τη συμβολή ξένων κυβερνήσεων και οργανισμών), έκαναν το παν προκειμένου να το επιβάλουν στον Κυπριακό Ελληνισμό (πόση προίκα έχει να δώσει ακόμα το Σχέδιο Ανάν στους φανατικούς υποστηρικτές του άραγε;). Στη συνέχεια ο σημερινός Πρόεδρος αναγνώρισε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και τη βούληση των πολιτών, όχι όμως και ο κ. Στυλιανίδης ο οποίος και σήμερα παρουσιάζεται ως ένας από τους κύριους εκφραστές του «σκληρού» συμβιβασμού στο Κυπριακό.
Ο πρόεδρος της Κύπρου θύμωσε πολύ όταν πληροφορήθηκε πως ο τότε επίτροπος της Κύπρου και πρώην στενός συνεργάτης του (ο Στυλιανίδης πίεζε για απαράδεκτη λύση στο ελβετικό θέρετρο), διέδιδε, ότι για το ναυάγιο στο Κραν Μοντανά ευθυνόταν ο Νίκος Αναστασιάδης και όχι ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Μεβλούτ Τσαβούσογλου!
Υστερόγραφο 1: Λέγεται ότι την πρόταση για υπουργοποίηση την έκανε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Έλληνας επίτροπος Μαργαρίτης Σχοινάς (που απαξιοί να επισκεφθεί την Κύπρο). Ο οποίος, όπως διαβάζουμε στην «Ελευθερία» Λονδίνου, αποφεύγει σκοπίμως να έρθει σε επαφή με την κυπριακή κυβέρνηση, την παραγνωρίζει εντελώς. Ακόμη και στα τηλεφωνήματα του υπουργού Εσωτερικών Ν. Νουρή για το σοβαρό θέμα του μεταναστευτικού, ο κ. Σχοινάς δεν απαντά! Δεν μιλάει με τους υπουργούς του νόμιμου κράτους, λες και είναι σ’ αυτήν τη θέση για να κάνει προσωπική πολιτική. Στην Τουρκία, όμως, ο κ. Σχοινάς βρήκε τον δρόμο να πάει!
Υστερόγραφο 2: Η όποια αντίρρηση στον διορισμό του Χρήστου Στυλιανίδη σε θέση υπουργού στην Ελλάδα, δεν συνεπάγεται αμφισβήτηση της ελληνικής του καταγωγής. Αυτό σε απάντηση όλων των αχρείων και ανιστόρητων Ελλαδιτών αδελφών που για πολλοστή φορά έβγαλαν όλη τη χολή τους υποστηρίζοντας ότι ο κ. Στυλιανίδης δεν είναι Έλληνας! Αιδώς Αργείοι! Έλεος!