Ακατανόητη …συνεπιμέλεια

EΠΙΣΤΟΛΗ

κ.Διευθυντά

Είναι ακατανόητο το σχέδιο νόμου για τη συνεπιμέλεια σε περίπτωση διάσπασης της συμβίωσης ή διάλυσης του γάμου. Τα πάντα ρυθμίζονται σήμερα από τις ισχύουσες διατάξεις του Αστικού Κώδικα. Οι προβλεπόμενες ρυθμίσεις είναι επιεικώς αδιανόητες. Πώς μπορεί οι δύο σε διάσταση ή διαζευγμένοι γονείς να μοιράζουν την κατοικία του ανηλίκου, το περιβάλλον του, το σχολείο, κ.α; Επί πλέον το σχέδιο νόμου είναι αφύσικο και αντιπαιδαγωγικό. Αν ένας γονιός διαμένει πολύ μακριά από το σχολείο λ.χ. του παιδιού, ή σε άλλη πόλη, τι θα γίνεται, αν δεν υπάρχει σταθερή κατοικία;
Κανένα απολύτως κενό δεν υπάρχει σήμερα, αφού έτσι κι' αλλιώς η γονική μέριμνα ανήκει και στους δυό γονείς με τις υπάρχουσες διατάξεις. Λ.χ. καμία πράξη εκποίησης ή αλλοίωσης της τυχόν περιουσίας του ανηλίκου δεν είναι δυνατή, αν δεν συμπράξουν οι γονείς. Για τις όποιες διαφωνίες, αν και όταν εκδηλωθούν, αποφασίζει το Δικαστήριο. Ακόμα και για την καθημερινή επιμέλεια (φροντίδα) του παιδιού, που με συμφωνία ή απόφαση του Δικαστηρίου την έχει ο ένας γονέας, πάλι- αν υπάρξουν διαφωνίες στην άσκησή της- επεμβαίνει το Δικαστήριο.
Η συνεπιμέλεια είναι αυτονόητη, όταν υπάρχει οικογένεια. Όταν διαλυθεί, η επιμέλεια είναι αφύσικο να είναι κοινή. Είναι ο κοινός νούς, που επιβάλλει τον διαχωρισμό της μαζί με το δικαίωμα επικοινωνίας -εννοείται- εκείνου του γονιού, που δεν είναι σε καθημερινή βάση με τα παιδιά του. Ρυθμίσεις πέραν αυτού μόνον σκοπιμότητες σε βάρος της ψυχικής ισορροπίας και του συμφέροντος του ανηλίκου μπορούν να εξυπηρετήσουν. Εκτός και αν η Κυβέρνηση στην τωρινή συγκυρία θέλει να φορτωθεί μία νομοθετική ρύθμιση, από την οποία εκτός άλλων θα υποστεί μεγάλη πολιτική ζημιά.
Θεωρώ, ότι αποτελεί επείγουσα ανάγκη να αποσυρθεί τώρα αυτή η... καρικατούρα του Υπουργείου Δικαιοσύνης. Ας ασχοληθεί το τελευταίο με τη διάλυση της Δικαιοσύνης, όπου λιμνάζουν τα πάντα, δίχως να θέλω, να επεκταθώ εδώ.
Απόστολος Βλιτσάκης