φοβικό σύνδρομο απέναντι στην τουρκική απειλή και εγκαθιστώντας στη θέση του το έμπρακτο και απροσπέλαστο εθνικό και πατριωτικό φρόνημα. Αυτό που θα αποθαρρύνει την αποδεδειγμένη επιθετική στρατηγική του επίζηλου χαλίφη. Αυτή του νέο-οθωμανισμού. Γιατί η μέχρι τώρα πολιτική του κατευνασμού, όχι μόνο δεν απέδωσε καρπούς, αλλά απεναντίας αύξησε την τουρκική βουλιμία, θέριεψε την επιθετικότητά της και της παρέσχε την αυτοπεποίθηση ότι μπορεί ατιμώρητη να επιβουλεύεται με τις πολεμικές απειλές της την εθνική κυριαρχία γειτονικών κρατών.
Οδοδείκτες της εκ θεμελίων δομημένης πολιτικής μας πρέπει ν’ αποτελέσουν οι αξίες των προγονικών μας αρετών. Οι οποίες όχι μόνον ανέστησαν από τη στάχτη το σκλαβωμένο γένος μας, αλλά αποτέλεσαν και τον καταλύτη διάλυσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Κορόνα λοιπόν της πολιτικής μας η εμμονή στα διδάγματα της ιστορίας και κυρίως στην ιδεολογία της Επανάστασης του 1821, η οποία συμπυκνώνεται στον στίχο του Ρήγα: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή...».
Ο παραπάνω στίχος αποκτά ιδιαίτερο κύρος στους καιρούς μας. Γιατί είναι αυτός που μπορεί να μας απαλλάξει από το διαχρονικό φοβικό σύνδρομο. Να μας ελευθερώσει και να γιγαντώσει μέσα μας το αίσθημα της νίκης απέναντι στην ιταμή προκλητικότητα του αδίστακτου σουλτάνου. Στα όνειρά του για σουλτανάτα, χαλιφάτα και εφαρμογή της «σαρία» απέναντι στον δυτικό πολιτισμό, όπως συνέβη πρόσφατα με την ανήκουστη συμπεριφορά του απέναντι στην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης...
Οι προγονικές αρετές του 1821 οι οποίες γεννήθηκαν από τον νεοελληνικό διαφωτισμό, και κυρίως την ιδεολογία που έσπειρε στην ψυχή των καταδικασμένων «ραγιάδων» ο Θούριος του Ρήγα, θα πρέπει να μας οδηγήσουν στην υιοθέτηση μιας άλλης πολιτικής, η οποία έμπρακτα θα φέρει τα σημάδια της εθνικής και πατριωτικής αλλαγής ενδεδυμένης με την αξία της αιώνιας Ελλάδας. Και αυτό θα το πετύχουμε, αν εγκύψουμε στην ουσία του 1821. Ανασύροντας αξίες, οι οποίες έσωσαν τη ρωμιοσύνη και την έκαναν περήφανη στον δρόμο των ιστορικών της πεπρωμένων. Της αιώνιας, αθάνατης και γεμάτης δόξας παρουσίας της στον διάβα των αιώνων.
Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι για να αποκτήσει πρακτική σημασία ο γενναίος λόγος του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών θα πρέπει, τα εθνικά μας ζητήματα που σήμερα βρίσκονται σε κρίσιμη καμπή, να αντιμετωπίζονται με τη δυναμική της αμετακίνητης εμμονής μας στο διεθνές δίκαιο. Την αέναη κινητικότητα της διπλωματίας προς την κατεύθυνση διεύρυνσης των συμμαχιών μας. Την αποβολή του φοβικού συνδρόμου με την ενδυνάμωση της αμυντικής μας ικανότητας και το άριστον της διαρκούς και επίμονης εκπαίδευσης των εθνικών μας φρουρών.
Όλα αυτά απαιτούν τη συμπαράταξη των πολιτικών δυνάμεων του τόπου με εποικοδομητικό διάλογο, οι συνιστώσες του οποίου θα καταλήγουν στη συνισταμένη εκείνη η οποία θα δίνει την αποτελεσματικότερη απάντηση στην αντιμετώπιση των εθνικών μας ζητημάτων.
Αυτή η στάση θα γιγαντώσει το ακαταμάχητο των εθνικών μας δυνάμεων και θα μας φέρει πιο κοντά στις προγονικές μας αξίες. Στα όπλα με τα οποία πολέμησαν οι ελευθερωτές του τόπου μας, χωρίς να κιοτέψουν και να κάνουν πίσω μπρος στα αμέτρητα ασκέρια του εχθρού.
Απ’ τις αξίες λοιπόν και τα διδάγματα του 1821, που φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια, πρέπει ν’ αντλούμε ιδέες και πρακτικές για να κάνουμε πράξη τον γενναίο λόγο του Έλληνα υπουργού των Εξωτερικών.
Από τον Κων/νο Τσιρονίκο
