Αυτό θέλησε και αυτό έκανε, για να βοηθήσει μία, όπως σωστά την έβλεπε, ευαίσθητη κοινωνική ομάδα. Το έκανε ξεπερνώντας γραφειοκρατικά και νομοτυπικά εμπόδια. Για επιβράβευση αντιμετώπισε απίστευτες συμπεριφορές. Ανηθικότητα. Δικαστική κακοδικία και ανθρώπινη απληστία. Εγκλήματα ψευδορκίας, απάτης, υπεξαίρεσης, απάτης «ενώπιον Δικαστηρίου»... ον μισό ποινικό Κώδικα από κάποιους «συμπαθείς εργάτες», που αποδείχτηκαν ύαινες, για να πάρουν χρήματα, που δε δικαιούνταν. Πριν χρεοκοπήσει η βιομηχανία και για οφειλόμενους μισθούς μικρού διαστήματος έβγαλαν σε πλειστηριασμό ακίνητο της επιχείρησης και τα χρήματα που πήραν, τα απέκρυψαν στην εκκαθάριση. Πήραν πολύ μεγάλο ποσό για την ίδια αιτία από τον ΟΑΕΔ και το απέκρυψαν κι αυτό. Εμφάνισαν αξιώσεις, που ήταν υπερδιπλάσιες από τις πραγματικές. Πήγαν στο Δικαστήριο γι’ αυτές και δικαιώθηκαν, γιατί έδωσαν 250 ψεύτικους όρκους για τα ποσά. Αφού τα πήραν, ζήτησαν άλλα τόσα και περισσότερα, επειδή τάχα δεν είχαν εξοφληθεί. Ο λόγος της «αγωγής,» που την έγραψε ο πληρεξούσιός τους, ήταν επειδή ήθελε να εξαφανιστούν τα τεράστια ποσά που είχαν για τον ίδιο λόγο προεισπραχθεί από πλειστηριασμούς, από τον ΟΑΕΔ, και τα μισά που κατακράτησε ο ίδιος. Ο συνάδελφός μου, που έκανε την εκκαθάριση του τελικού λαβείν, τους εξήγησε να αναζητήσουν την εμπιστοσύνη εκεί που την έδωσαν. Ο πληρεξούσιός τους όμως τους απαγόρευσε για προφανείς λόγους να πηγαίνουν στο γραφείο του εκκαθαριστή, για να μην πάρουν πληροφορίες και έγγραφα της εξόφλησής του. Ο κλέψας του κλέψαντος δηλαδή και... για ξεκάρφωμα δώστου και μια «αγωγή» για το δήθεν μου και τάχα μου «υπόλοιπο»!
Το παραπάνω εξωφρενικό δικόγραφο έγινε δεκτό από απίθανο Δικαστή, η απόφαση του οποίου φυσικά εξαφανίστηκε, επειδή ξεπερνούσε την κοινή λογική. Ο τύπος αυτός θα κατέστρεφε τον φίλο μου, επειδή έπρεπε να πληρώσει μη οφειλόμενα από την τσέπη του!
Απληστία και κακοδικία έστειλαν τον άνθρωπο στο ψυχιατρείο. Του προσέφερα τότε τη βοήθειά μου, επειδή μετά την «απόφαση» βίωνε βαθιά κατάθλιψη και χρειάστηκε ψυχιατρική βοήθεια και νοσηλεία. Δεν μπορούσε, ούτε να βλέπει τους φακέλους της εκκαθάρισης. Το φιλότιμο, η ευαισθησία και ενσυναίσθησή του γύρισαν μπούμερανγκ. Πέρασαν χρόνια, αλλά από τότε τα φάρμακα του Τόλη βρίσκονται πάντα στο συρτάρι. Του είπα τη μέρα που δικαιώθηκε στο Εφετείο, πως είναι θύμα του χαρακτήρα του και «μάλλον μοιάζουμε σ’ αυτό. Στο λέω για να παρηγοριέσαι, του είπα. Αν τηρούσες ευλαβικά τη νομοθεσία, έπρεπε να αρχίσεις πληρωμές, αφού πρώτα επιδικαζόταν από το Δικαστήριο η αποζημίωσή σου για δουλειά δέκα χρόνων και 46 τόμων».
Αυτό έλεγε και λέει ο νέος Νόμος. Μετά το τέλος της εκκαθάρισης προέκυψε από τον πραγματογνώμονα, ότι ο συνάδελφος δεν πήρε ούτε το ένα πέμπτο των δικαιουμένων (!) με βάση τον πίνακα που συνέταξε. Τον στείλαμε στο Δικαστήριο, αλλά από έλλειψη χρημάτων δε δικάστηκε ποτέ. Δεν υπήρχαν χρήματα, να πάρει για πολύχρονη (που κατέληξε να γίνει βασανιστική) δουλειά. Πώς να υπάρχουν, αφού και στον χρεοκοπημένο βιομήχανο έβγαλε δικαστικό επίδομα για τρία χρόνια. Και φόρο εισοδήματος πλήρωσε για πέντε χρόνια πάνω στις εισπράξεις της εκκαθάρισης. Έκανε πράγματα, που κανένας δε θα έκανε. Ήθελε να είναι κάτι περισσότερο από νομοταγής. Και είχε την τύχη, όσων έχουν ενσυναίσθηση και ακεραιότητα. Γι’ αυτό έγραψα: «Είστε έντιμοι; Προσέξτε».
Στην Ελλάδα η εργασιακή ηθική είναι είδος εν ανεπαρκεία. Δεν πρόκειται για οσμανικά κατάλοιπα, αλλά για γονιδιακή θεσμική ασέβεια. Στην ιστορία μας έπεσαν στο κεφάλι μου κωμικοτραγικές καταστάσεις, μια που χρειάστηκε να σηκώσω στους ώμους μου από ένα σημείο και μετά την υπόθεση του συναδέλφου. Περιγράφω μερικές: α) Έπρεπε να προστατευθούν τα τρία εργοστάσια γεμάτα πανάκριβα μηχανήματα. Διορίστηκαν από 3 φύλακες στον καθέναν με νόμιμο μισθό. Μέχρι τότε οι ίδιοι άνθρωποι πληρώνονταν τέσσερις φορές λιγότερα από την Τράπεζα. Κάποιος από αυτούς αφαιρούσε συστηματικά ακριβά εξαρτήματα μηχανημάτων στη διάρκεια της βάρδιάς του. Μου τον κατήγγειλε άλλος φύλακας. Αυτός που τον κατήγγειλε, τα «γύρισε» στην Αστυνομία. Είπε, πως τον παρεξήγησα. Δικό μου συμπέρασμα: Μοίρασαν τα κλοπιμαία. β) Πήγαν στον λογιστή «δικαιούχοι» με ταυτότητες νεκρών και πλαστές εξουσιοδοτήσεις. Πολλοί έκαναν ψεύτικες καταγγελίες στο ΙΚΑ, πως δήθεν έμειναν ανασφάλιστοι και άλλοι πήραν με εξουσιοδοτήσεις χρήματα, που δεν τα έδωσαν στον δικαιούχο τους. Απίστευτη αλητεία σε ένταση και έκταση, που (εξομολογούμαι) δεν είχα συναντήσει ποτέ.
Είχε και άλλες θλιβερές πτυχές η υπόθεση. Έγραψα τις αντιπροσωπευτικές, που μπορούν και να καταστρέψουν υπάρξεις. Στη ζωή είναι καλό να προσέχουμε όσους έχουμε δίπλα μας ή βρεθούν απέναντί μας. Καθένας μας κρίνεται από τη σχέση του με το χρήμα. Ο φιλότιμος, ο δοτικός και ο συνεπής στις υποχρεώσεις του είναι καλός άνθρωπος. Όπως και αυτός, που θα σας κάνει ένα τραπέζι, χωρίς να περιμένει αντάλλαγμα. Από τους αχάριστους, τους έχοντες φραγκοφονιάδες και τα αρπακτικά φύγετε μακριά.
Τελειώνοντας ετούτη τη μικρή-μεγάλη ιστορία θα γράψω λίγα ακόμα. Μη νομίσετε, πως έκλεισαν οι πληγές του φίλου μου από τα «υποκείμενα» του αγγελικού μας κόσμου. Βρίσκεται χρόνια τώρα με φάρμακα. Η επίπονη δική μου έρευνα για τις ταυτότητες των «δικαιούχων», -καθώς ένιωσα, πως κάτι δεν πήγαινε καλά- αποκάλυψε, πως βρέθηκαν «δικαιούχοι» αρκετοί νεκροί. Πολλά είχα δει στη δουλειά μου. Δίκες από πεθαμένους δεν είχα δει. Ούτε εισπράξεις για λογαριασμό ανθρώπων που έβλεπαν... τα χόρτα ανάποδα. Τα έζησα κι αυτά.
Γράφει ο Όμηρος
(omhros.el@gmail.com, fb: Ομηρος Ελευθερία)
