εμφανίζεται το 1570.
Όμως, το επώνυμο Φραγγόπουλος αναφέρεται το 1265, το οποίο φέρει, μάλιστα, ένας «οικείος του Μιχαήλ Η’ Παλαιολόγου», και όπως φαίνεται η αρχή του ανάγεται στην περίοδο μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 από τους Σταυροφόρους, τους οποίους ο λαός αποκαλούσε γενικώς Φράγκους. Στο Λεξικό του E. Trapp περιλαμβάνονται πολλοί Φραγγόπουλοι και Φραγκοπουλίνες (αρ. 30077-30.104) και Φράγκοι (αρ. 30.105-30.116). Ο Μπούτουρας (σ. 130) αναφέρει τον Φραγγόπουλο και την Φραγκιά, όχι όμως τον Φράγκο και τη Φράγκω.
Το 1570 δύο Λαρισαίοι έφεραν το όνομα Φράγκος και το 1592/1593 ένας στην Αγιά, την Καλαμπάκα, την Καρδίτσα και τον Παλαμά, τον 16ο αιώνα ένας στην Αγιά, στον Παλαμά, στον Τύρναβο και 2 στους Σοφάδες. Το 1613/1614 ένας στη Δεσκάτη, στην Καλαμπάκα, στους Σοφάδες και 3 στην Ελασσόνα. Ακολουθούν μικρές αναφορές τον 17ο αιώνα του βαφτιστικού αυτού στην Καρδίτσα (3 το 1640), 1 σε Τρίκαλα (1657), Ελασσόνα (1658), Αλμυρό (1659), Καρδίτσα και Σοφάδες (1660), 2 στην Καρδίτσα (1659), 3 στην Ελασσόνα (1633-1674), και 2 στον Τύρναβο (1674).
Τον 16ο-17ο αι., ενώ στη Λάρισα αναφέρεται ένας Φράγκος, στην Καρδίτσα αναφέρονται 51 και στα Τρίκαλα 7. Τον 18ο αιώνα αναφέρονται 29 Φράγκοι στον Αλμυρό (1774) και λίγοι σε άλλες περιοχές: Λάρισα 9, Ελασσόνα 15, Καλαμπάκα 2, Τρίκαλα 2 και Τύρναβος 1. Όπως βλέπουμε, οι προτιμήσεις των Θεσσαλών στο βαφτιστικό Φράγκος συνεχώς μειώνονται, με αποτέλεσμα τον 19ο αιώνα να αναφέρονται 10 Φράγκοι (Ελασσόνα 3, Τρίκαλα 4, Καρδίτσα 3).
Με τη μορφή Φράγκης αναφέρονται 4 άνδρες στην περιοχή της Ελασσόνας (1593/1593, 1658, 1602-1798), 2 στον Όλυμπο (17ος-18ος αιώνας) και 1 στα Τρίκαλα (17ος-18ος αιώνας) και ως Φραγκής αναφέρεται 1 άνδρας στη Σκιάθο το 1711.
Συγκριτικά μα τις μορφές Φράγκης και Φραγκής, το υποκοριστικό Φραγκούλης εμφανίζεται συχνότερα στη Σκιάθο και στη Σκόπελο, εκτός από 1 άνδρα στη Λάρισα το 1716-1732. Στη Σκιάθο αναφέρονται 1 άνδρας το 1695, 1711, 4 το 1742-1744, 3 το 1765-1766, 2 το 1747-1752, 1736, 1774, 1798, 1816, 1831-1833. 1850 και 1 το 1822, 1838, 1841-1844.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1) Erik Trapp, Prosopographisches Lexikon Palaiologenzeit, Wien 2001.
2) Αθανάσιος Χ. Μπούτουρας, Τα νεοελληνικά κύρια ονόματα ιστορικώς και γλωσσικώς ερμηνευόμενα, εν Αθήναις 1912.
3) Κώστας Σπανός, Λεξικό των θεσσαλικών βαφτιστικών ονομάτων (15ος-19ος αι.), Λάρισα 2018.
Από τον Κώστα Σπανό, εκδότη του «Θεσσαλικού Ημερολογίου»
www.thessaliko.gr
