συμβολαιογραφικό εντολοδόχο τους, που ενθυλάκωσε τα μισά, και τους μοίρασε τα υπόλοιπα. Αυτό λέγεται κακουργηματική υπεξαίρεση.
Κάτω από την πίεση των εντολέων του έφτασε σε σημείο να κάνει απατηλή αγωγή εναντίον του συναδέλφου, για «ν’ αποδείξει» σ’ αυτούς, πως υπήρχε... ερρεβώδες δήθεν υπόλοιπο, να λάβουν. Επομένως δεν είχαν λόγο να διαμαρτύρονται! Εδώ υπάρχουν άλλα δύο εγκλήματα. Απάτη και συκοφαντική δυσφήμηση του συναδέλφου.
Ακολουθεί ο κορυφαίος παραλογισμός. Ένας «Δικαστής» -αγνοώντας το συντριπτικό αποδεικτικό υλικό των εξοφλητικών εγγράφων- έκανε δεκτή την πρωτοφανή αυτή αγωγή για το ιλιγγιώδες ποσό που έγραφε ο υπεξαιρέτης εντολοδόχος (κάπου 400 χιλ. σημερινά ευρώ χωρίς τους τόκους). Εδώ διαπράχθηκε πρωτοφανής κακοδικία. Ο «δικαστής» αυτός (σίγουρα υπήρξαν υπόγειες διαδρομές πολιτικής ή άλλης παρέμβασης) τον καλό μου φίλο τον κατέστρεφε. Τη μεθεπόμενη της απόφασης ταξίδεψα από την Αθήνα, όπου βρισκόμουν, στη Θεσσαλονίκη. Είδα τον φίλο μου στην Ψυχιατρική Κλινική που νοσηλευόταν. Ο άνθρωπος είχε κεραυνοβοληθεί.
Έπαθε δύο οξύτατες κρίσεις πανικού και μετά τη δεύτερη χρειάστηκε επειγόντως νοσηλεία. Παρέμεινε εκεί 22 μέρες με τις πρώτες 8 σε καταστολή. Έτσι τον βρήκα και αποφάσισα, να του συμπαρασταθώ φιλικά, για ν’ αντιμετωπίσουμε την αφόρητη κακοδικία. Με το που είδα την απόφαση, μου δόθηκε το δικαίωμα να υποθέσω τα χειρότερα για τον άνθρωπο, που ευτέλισε κάθε έννοια δικαίου με τα εξωφρενικά που διάβασα. Εξακολουθεί και σήμερα ο συνάδελφός μου, ν’ αμφιβάλλει, αν το κείμενο έγραψε ο ίδιος, ή ο άμεσα ενδιαφερόμενος. Ο Δικαστής -μου λέει- την αντέγραψε στο χέρι, για να φανεί, ότι εργάστηκε ο ίδιος. Αυτό το «πράγμα» πάντως έτσι ή αλλιώς έπρεπε δικαστικά να εξαφανιστεί. Ξενύχτησα στη Θεσσαλονίκη και ετοίμασα την έφεση. Την έδωσα στον συνεργάτη του συναδέλφου για τα τυπικά και έφυγα για τη Λάρισα.
Από εκείνη τη μέρα πήρα επάνω μου την υπόθεση. Όσο μελετούσα τους φακέλους και την άριστη δουλειά που είχε γίνει, τόσο θύμωνα με τα ακατάληπτα, που είχα μπροστά μου. Ο φίλος μου βγήκε από την κλινική με βαριά κατάθλιψη και δυνατή φαρμακευτική αγωγή με ψυχοαναληπτικά και αντικαταθλιπτικά χάπια.
Του διεμήνυσα πως δεν ανησυχώ για την εξέλιξη. Τον πίεσα να πάρει τη γυναίκα του και να πάνε στα πεθερικά του στη Ζαχάρω της Ηλείας. Αυτό ήταν σωτήριο για την ψυχική του υγεία. Βοήθησε η φαρμακευτική αγωγή. Ήρθε και το ευχάριστο νέο της κατεδάφισης της απόφασης, όπως την περίμενα. Αυτήν τη φορά η Δικαιοσύνη στάθηκε στο ύψος της. Εκεί που πρέπει δηλαδή, κι εκεί, απ’ όπου κάποιοι κάνουν αρκετά, να την γκρεμίσουν.
Μη νομίσετε, πως τελείωσε το μαρτύριο του συναδέλφου. Κάθε τόσο εμφανίζονταν από το πουθενά μικροομάδες εργατών και ζητούσαν... υπόλοιπα χρημάτων! Κάθε τόσο έπρεπε ο άνθρωπος, να καλεί τον λογιστή του, να ξαναβγάζουν τα κιτάπια και να τους δείχνουν τα ποσά που καθένας τους είχε πάρει μέσω Τραπεζών και όσα αναλογικά έπρεπε να τους αποδώσει ο πληρεξούσιός τους από το τεράστιο ποσό (230.000 σημερινά ευρώ) που είχε πάρει με τραπεζική επιταγή. Τους εμφανιζόμενους ο φίλος μου τους θεωρούσε απεχθή πρόσωπα. Δεν ήθελε να τους βλέπει.
Η γραμματέας του τους παρέπεμπε στον λογιστή, που τον είχαμε εφοδιάσει με το εξής έγγραφο, για να τους το δίνει.
«Κύριοι. Πρώτον: Ένας, ένας σας ορκιστήκατε πριν χρόνια, πως δικαιούστε τα διπλάσια χρήματα, απ’ όσα γράφει σ’ αυτήν τη βεβαίωση, που σας παραδίδω και μου την έδωσε ο Προϊστάμενος του λογιστηρίου της εταιρείας. Τα επίσημα έγγραφα του λογιστηρίου εξαφανίστηκαν, όπως το γράφω στην έκθεσή μου στο Δικαστήριο. Διαπράξατε ψευδορκίες, απάτες και άλλα αδικήματα. Γλιτώσατε τα Δικαστήρια. Δεύτερον: Τα Δικαστήρια -με βάση τις ψευδορκίες σας- σας δικαίωσαν για τα διπλάσια, που πήρατε. Εδώ διαπράξατε κακουργηματικές απάτες στα Δικαστήρια και ψευδορκίες. Αυτό λέγεται και κακουργηματική συμμορία. Αποκρύψατε ακόμα, όσα χρήματα πήρατε για τον ίδιο λόγο από τον ΟΑΕΔ και έπρεπε να είχατε αφαιρέσει από την ψεύτικη αγωγή σας. Αποκρύψατε και όσα πήρατε από πλειστηριασμούς πριν αναλάβω καθήκοντα.
Τα ίδια κάνατε και στο Εφετείο, που χάσατε την υπόθεση. Και πάλι τη γλιτώσατε, επειδή δεν άντεχα να τρέχω στα ποινικά Δικαστήρια με σειρά μηνύσεων στον καθέναν σας. Πάρτε κι εδώ τα χαρτιά. Τρίτον: Αφού χάσατε το Δικαστήριο, με βασανίζετε πάλι και πάλι, καθώς εκμεταλλεύεστε την ανεκτικότητά μου, παρότι με στείλατε στο ψυχιατρείο. Τέταρτον: Από όσα πληρωθήκατε έπρεπε το 20% να το παρακρατήσω για φόρο. Δεν το έκανα, επειδή το Υπουργείο απάντησε ύστερα από 17 μήνες στο σχετικό ερώτημά μου. Για να μην καθυστερήσω τις πληρωμές, σας εξόφλησα. Πέμπτον: Έπρεπε να παρακρατήσω και τις εισφορές του ΙΚΑ, επειδή πληρώθηκαν όλα τα ένσημά σας. Δεν το έκανα.
Ούτε αυτό εκτιμήσατε. Έκτον: Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του δικαστικού πραγματογνώμονα, είστε υποχρεωμένοι να επιστρέψτε καθένας σας στο ταμείο της εκκαθάρισης τα 3/4 όσων χρημάτων πήρατε και που είναι διπλάσια, από αυτά που ξέρετε, πως δικαιούστε. Για να τελειώνω: Όταν ανέλαβα καθήκοντα, νόμισα, πως είστε κοινωνικά ευαίσθητη ομάδα. Παραβίασα κανόνες, για να εξοφληθείτε, αλλά δεν φαντάστηκα, ότι θα εύρισκα εσάς μπροστά μου. Αν και κινδύνεψα να μείνω για πάντα στο ψυχιατρείο, που με στείλατε και αν δεν είχα θανάσιμα κουραστεί, θα λογοδοτούσατε σήμερα στα Δικαστήρια. Εκεί θα σας στείλω, αν συνεχίσετε να με ενοχλείτε...».
Οι άσχημες ιστορίες τελειώνουν κάποτε. Όμως η ισόβια πικρία και ο θυμός καλών ανθρώπων, που αντιμετωπίζουν την ανθρώπινη απληστία, αφήνει ισόβιο αποτύπωμα. Καταλαβαίνω καλά τον Αντρέα Λοβέρδο, που ήθελε να δείρει τον Τσίπρα! Η συνέχεια του ιστορήματος την άλλη Τρίτη.