Το Σ.Ν. ψηφίστηκε στη Βουλή με 284 ψήφους. Δηλ. έγινε αποδεκτό από τη συντριπτική πλειοψηφία της Βουλής. Δεν πρόφτασε να ψηφισθεί και σε λίγο τορπιλίστηκε από όλα τα μέσα και από την κομματική μασκοφόρο της Αντιπολίτευσης. Έμεινε σαν μια καλή ανάμνηση. Βέβαια πολλοί ανεγνώρισαν το λάθος τους αλλά ήταν αργά.
Ας αρχίσουμε πρώτα, από τους φοιτητές-κηφήνες. Ενώ η Πολιτική ηγεσία όρισε το ν+2 δηλ. παραμονή ως φοιτητής με ν+2 είναι όσα τα χρόνια της Σχολής και 2 σαν χάρη. Συνήθως όμως παίρνουν άλλα δύο και γίνονται οι αιώνιοι φοιτητές. «Ένας φοιτητής όμως έχει το κόστος της Σχολής. Τρώει και κοιμάται δωρεάν στις Εστίες. Έξοδα εξετάσεων και εργαστηρίων. Παίρνει δωρεάν τα βιβλία του, αλλά δεν του χρειάζονται γιατί βαριέται. Και επί πλέον κατακρατεί τη θέση, που θα έπαιρνε κάποιος άλλος, που μπορεί και θέλει να σπουδάσει. Χώρια που οι προαιώνιοι συγκροτούν ομάδες κρούσης και ρημάζουν τα Παν/μια.
Άλλο. Κακώς στο Παν/μιο εισάγονται πολλοί άχρηστοι, σκαρτάρια. Μπαίνουν με βαθμό 3-4 και με 4.000 μόρια. (Ιατρική 9.950). Όχι πως δεν είναι καλά παιδιά, αλλά δεν είναι για σπουδές σε ΑΕΙ. Θα είναι όμως χρήσιμοι ως απόφοιτοι επαγγελματικών Σχολών, που τόσο έχουμε ανάγκη. Στην περίπτωση αυτήν ευθύνεται μόνον το κράτος. Απόδειξη. Το 2019-2020 τα ΑΕΙ ζήτησαν να εισαχθούν 48.200 φοιτητές. Το Υπουργείο όμως εισήγαγε 78.335. Οι λόγοι είναι προφανείς σε όλους. Ψηφοθηρία!
Άλλο. Στην Ελλάδα καταντήσαμε να έχουμε πληθώρα Παν/μίων. Και τώρα μάλιστα με την ανακήρυξη των ΤΕΙ σε Παν/κές σχολές, κάθε πόλη έχει το δικό της Παν/μιο. Αυτή η διασπορά και ο κατακερματισμός Διδακτικού προσωπικού είναι ανεπίτρεπτη. Έργο κι αυτό των Βουλευτών. Η Οικονομική επιβάρυνση της Παιδείας και μείωση ποιότητας της παρεχόμενης Παιδείας.
Άλλο. Το Λύκειο. Εφαλτήριο για τα ΑΕΙ. Να μπει το παιδί μας σε κάποια Σχολή. Να τελειώσει. Να πιάσει μια θέση. Εδώ τώρα έχουμε την παρεμβολή του Φροντιστηρίου. Δυστυχώς υποκαθιστά το χρέος της κρατικής Παιδείας. Χιλιάδες γονείς πληρώνουν τα μαλλιά της κεφαλής των, στα Φροντιστήρια. Ντροπή και όνειδος για την πατρίδα μας. Κραυγαλέα ομολογία της Πολιτείας για την αποτυχία της. Σε καμία χώρα δεν υπάρχουν φροντιστήρια. Απορούν οι ξένοι, όταν μας ακούνε. Καταδικαστέα γιατί δεν κάνουν Επαγγελματικό προσανατολισμό. Δεν επιτρέπουν την ευρύτερη γνώση, αλλά μόνο το μονοπάτι για τα ΑΕΙ.
Και τέλος το θέμα για τη φύλαξη των Παν/μίων. Πολλοί αρνητές και πολέμιοι, για την προστασία των Ναών της Γνώσης. Να μη φυλάσσονται. Ναι, να το δεχθώ. Αλλά τι κάνουμε; Να αφήσουμε ορθάνοιχτες τις πόρτες τους για να μπαίνουν οι κάθε ψυχανόμαλοι μηδενιστές μέσα; Να κτίζουν τους Πρυτάνεις μέσα στα γραφεία τους; Να τους ξυλοκοπούν; Να λοιδορούν τους καθηγητές τους, κρεμάζοντάς τους πινακίδες: «Ναι στις καταλήψεις»; Να ρυπαίνουν τους χώρους σαν ζώα; Να φουμάρουν ναρκωτικά; Να καταστρέφουν επιστημονικά όργανα ή να τα ληστεύουν; Να σωρεύουν κράνη, κοντάρια και βόμβες μολότοφ; Αυτή η ασυδοσία πουθενά των προηγμένων χωρών δεν υπάρχει. Να αναφερθώ σε μια επίσκεψη που κάναμε στην Οξφόρδη και φυσικά στο παγκοσμίως γνωστό Παν/μιό της, σαν τουριστικό θέαμα. Όχι, όχι! Μόλις πατήσαμε το πρώτο σκαλί, ένας φύλακας οπλισμένος μόνον με ένα γκλομπ μας ρώτησε: «Πού πάτε;» Να δούμε το Παν/μιο. Και μέσα σε εκείνη την απόλυτη ησυχία που βασίλευε σ’ όλη την περιοχή χαμογέλασε και μας είπε. Απαγορεύεται. Μέσα περνούν οι φοιτητές μόνο και όσοι έχουν κάρτα εισόδου. Ας ελπίσουμε το νέο Ν/σχέδιο να δώσει τις σωστές λύσεις. Φοβούνται μήπως επεμβαίνει η Αστυνομία. Ε, και τι είναι η Αστυνομία; Ανθρωποφάγοι; Τίποτα παραπάνω από την τήρηση της τάξης. Ίδωμεν λοιπόν.
Από τον Κων/νο Ι. Παπακωνσταντίνου
