Η διάλυση της εκπαίδευσης συνεχίζεται...

Από τον κ. Γιώργο Σούλτη, εκπαιδευτικό, αντιδήμαρχο Λάρισας

Η αναμονή και οι ελπίδες για τα πολυδιαφημιζόμενα εκπαιδευτικά νομοσχέδια της παρούσας κυβέρνησης, διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Οι τριγμοί που προκάλεσε σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης η αδικαιολόγητη και χωρίς καμία μελέτη κατάργηση των ΤΕΙ

από την προηγούμενη κυβέρνηση, γίνεται πλέον σεισμός ο οποίος απειλεί να συμπαρασύρει σε κατάρρευση όλο το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας.
Η κυβέρνηση εν μέσω πανδημίας, έφερε δύο νομοσχέδια για την εκπαίδευση. Το πρώτο έχει ήδη ψηφιστεί και αφορά την τεχνική εκπαίδευση και το δεύτερο οδηγείται προς ψήφιση της επόμενες μέρες και αφορά τα πανεπιστήμια. Για το πρώτο νομοσχέδιο δεν ενδιαφέρθηκε σχεδόν κανένας, πέραν των καθηγητών της τεχνικής εκπαίδευσης, τους οποίους δεν άκουσε κανένας, ούτε κόμμα, ούτε οι σοφοί ακαδημαϊκοί καθηγητές και εννοείται ούτε κανένα κυβερνητικό στέλεχος.
Το τωρινό προς ψήφιση νομοσχέδιο αν δεν περιείχε το (ανατριχιαστικό) θέμα της δημοτικής αστυνομίας θα είχε επίσης την ίδια τύχη. Το θέμα αυτό επιτέλους ξύπνησε τα κόμματα της αντιπολίτευσης, κάποιους ακαδημαϊκούς και το φοιτητικό κίνημα, οι οποίοι άρχισαν κάπως να κινούνται.
Όμως το πρόβλημα στο νομοσχέδιο αυτό δεν είναι κυρίως το θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας, αν και αυτό το ίδιο το γεγονός αποτελεί μοναδική πρωτοτυπία σε όλο τον κόσμο. Με το νομοσχέδιο αυτό μαζί με εκείνο για την Τεχνική εκπαίδευση ολοκληρώνεται μια δύσκολα αναστρέψιμη ζημία στην εκπαίδευση, η οποία ξεκίνησε με την κατάργηση των ΤΕΙ. Και εξηγούμε: το προς ψήφιση νομοσχέδιο δεν επιφέρει καμία ριζική αλλαγή στο υπάρχον σύστημα των πανεπιστημίων, από την εισαγωγή έως και την αποφοίτηση, εκτός από τα εξής:
1. Θεσπίζεται η βάση του 10 (θα το τολμήσουν τελικά;) στις πανελλήνιες εξετάσεις. Αυτό βέβαια ακούγεται απόλυτα σωστό και θεμιτό. Όπως όλοι σκεφτόμαστε: «Δεν μπορεί να μπαίνει κάποιος στο πανεπιστήμιο με βαθμό 2 και 3…». Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι. Μετά την κατάργηση των ΤΕΙ, οι θέσεις στα πανεπιστήμια είναι ίσες με τον αριθμό των αποφοίτων Λυκείων (περίπου 70.000). Αυτό σημαίνει ότι οι εξετάσεις γίνονται για την επιλογή σχολής και όχι για την εισαγωγή, αφού όλοι οι υποψήφιοι θα μπουν στα πανεπιστήμια ότι και να γράψουν (αν δεν υπάρχει η βάση).
Με την εισαγωγή της βάσης του 10, αφενός θα μείνουν έξω από τα πανεπιστήμια περίπου 30.000 υποψήφιοι, και αφετέρου πολλά πανεπιστημιακά τμήματα θα πρέπει να λειτουργούν με ελάχιστο έως μηδενικό αριθμό φοιτητών, εκτός και αν καταργηθούν. Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της κατάργησης των ΤΕΙ, τα οποία απορροφούσαν περίπου το 60% των υποψηφίων. Το επιχείρημα ότι τα ΤΕΙ είχαν γίνει ήδη πανεπιστήμια δεν στέκει. Τα ΤΕΙ αποτελούσαν το τεχνολογικό κομμάτι της ανώτατης εκπαίδευσης, έβγαζαν τεχνολόγους υψηλού επιπέδου οι οποίοι έχουν τη θέση τους στην παραγωγική αλυσίδα. Και αν είχε γίνει λάθος και αυτό είχε καταστρατηγηθεί, τα ΤΕΙ έπρεπε να πάρουν τη θέση που τους άνηκε. Αλλά δυστυχώς τα της εκπαίδευσης στην Ελλάδα τα κατευθύνουν εδώ και χρόνια τα συμφέροντα των λόμπυ των καθηγητών και όχι κάποιοι σοφοί σαν τον Παπανούτσο.
2. Το δεύτερο «μεγάλο» θέμα του νομοσχεδίου είναι οι «αιώνιοι φοιτητές». Το θέμα αυτό έρχεται και επανέρχεται σε όλα τα νομοσχέδια από το 2000 και μετά, χωρίς ποτέ να εφαρμοστεί στην πράξη από τα πανεπιστήμια. Πρόκειται για ένα θέμα χωρίς καμία ουσία, αφού οι φοιτητές μετά τη συμπλήρωση του κανονικού χρόνου σπουδών δεν επιβαρύνουν σε τίποτα απολύτως το πανεπιστήμιο. Δεν έχουν πλέον καμία παροχή, και στην ουσία δεν βρίσκονται καν στον χώρο του πανεπιστημίου. Το θέμα έρχεται πάντα για επικοινωνιακούς λόγους με τον χειρότερο λαϊκίστικο τρόπο, από την κάθε κυβέρνηση.
Όσον αφορά το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε για την Τεχνική εκπαίδευση, μια κουβέντα μόνο αρκεί για να καταλάβει κάποιος περί τίνος πρόκειται. Η αναφορά του νομοσχεδίου στα Επαγγελματικά-Τεχνικά Λύκεια είναι σχεδόν μηδενική. Όλο το νομοσχέδιο ενδιαφέρεται για την επαγγελματική κατάρτιση και τα ΙΕΚ. Και όμως αυτό που λείπει από την Ελλάδα αυτήν τη στιγμή είναι οι τεχνίτες όλων των ειδικοτήτων. Αυτό πλέον είναι ένα επίσημο στοιχείο και όχι προσωπική αίσθηση. Τα παιδιά των 17 χρόνων που θα μείνουν έξω από τα πανεπιστήμια στις εισαγωγικές δεν πρόκειται να γίνουν τεχνίτες. Γιατί οι τεχνίτες πλάθονται από τα 12 χρόνια και όχι στα 17 χρόνια τους. Τα παιδιά που θα μείνουν έξω από τα πανεπιστήμια, με τον τρόπο αυτό κατευθύνονται στα ιδιωτικά ΙΕΚ και τα Κολλέγια, αλλά εκεί δεν πρόκειται να γίνουν τεχνίτες παρά άνεργοι και ετεροαπασχολούμενοι πτυχιούχοι. Η κατάργηση των ΤΕΙ συμπαρέσυρε στο γκρεμό και όλη την τεχνική εκπαίδευση. Είναι άραγε τυχαίο που όλο και πληθαίνουν οι φωνές δημιουργίας νέων σχολών μορφής ΤΕΙ;
Το θέμα της πανεπιστημιακής αστυνομίας, με τη μορφή που έρχεται στο νομοσχέδιο, το θεωρώ ντροπή για τα ίδια τα πανεπιστήμια. Θεωρώ ντροπή να λέγονται ότι συμβαίνουν όλα αυτά στα πανεπιστήμια μας. Στην Ελλάδα μαζί με τα ΤΕΙ υπάρχουν πάνω από 200 τμήματα, σε πόσα από αυτά για 40 χρόνια τώρα έγινε κάτι σαν αυτά που με αθλιότητα λέγονται δημόσια; Ναι! χρειάζονται φύλακες στα πανεπιστήμια, φύλακες που κάποτε είχαν και εδώ και 40 χρόνια δεν έγινε καμία πρόσληψη. Προσλάβετε 1.000 φύλακες και όχι 1.000 αστυνομικούς…
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ με σεβασμό στο άρθρο του συμπολίτη μας πρώην υπουργού Παιδείας κ. Σουφλιά που δημοσιεύτηκε στην Ελευθερία την Κυριακή 31 Ιανουαρίου και όπου με την εμπειρία του και τη γνώση του, αλλά και με παρρησία και υποδειγματικό ύφος δημοκρατικότητας λέει τη γνώμη του, η οποία δε διαφέρει πολύ από όσα παρουσίασα παραπάνω.