«Κατ' αρχήν ευχαριστώ για τη δωρεά του βιβλίου σου.
Σημαντικό το βιβλίο σου από πολλές απόψεις, αγαπητέ μου Κώστα Τσακίρη.
Πέρα από τα γενικού ενδιαφέροντος θέματα, που θίγεις και τα οποία είναι χρήσιμο να ακούει και να μαθαίνει κανείς ιδίως στη σημερινή εποχή που το τοπίο στη διεθνή κοινότητα είναι δυσοίωνο, και που η ευόδωση της αποστολής του Διεθνούς Δικαίου φαίνεται εξαιρετικά δυσχερής, ίσως και ουτοπική, υπάρχουν και τα λαογραφικού ενδιαφέροντος θέματα που εκθέτεις στο βιβλίο σου, τα οποία ναι μεν στρέφονται, κατά κύριο λόγο, γύρω από την οικογένειά σου και τους στενούς σου συγγενείς, έχουν όμως κι αυτά γενικότερη λαογραφική σημασία, αφού μέσα από αυτά βγάζει κανείς και τα γενικότερα συμπεράσματα για τον χώρο και την περιοχή που αναφέρεσαι.
Άνοιξες τα χαρτιά σου διάπλατα αγαπητέ μου Κώστα. Εγώ τουλάχιστον δεν βλέπω μέσα από το βιβλίο σου κάποιον διαφορετικό Κώστα Τσακίρη από αυτόν που γνώρισα τόσα χρόνια από τις υποθέσεις σου και την εν γένει συμπεριφορά σου, στον χώρο της δικαιοσύνης που βρισκόμασταν, από διαφορετική ο καθένας μας θέση, με κοινό όμως σκοπό, την ορθή απονομή της δικαιοσύνης. Δεν έκρυψες κάτι από τον εαυτό σου στην καθημερινότητά σου, κι αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό για έναν άνθρωπο, να είναι δηλαδή, αυτό που δείχνει. Ζητώ να με συγχωρέσεις για την απλή προσφώνηση με το όνομά σου, αλλά τόσα χρόνια σ' αυτόν τον ιερό χώρο της δικαιοσύνης, με τον κοινό μας σκοπό, όπως προανέφερα, εγώ τουλάχιστον τους δικηγόρους, τους αισθανόμουν ως συνεργάτες και στο τέλος ως φίλους.
Είναι ένα εξαιρετικό βιβλίο, γραμμένο με νοσταλγία, αγάπη και μεράκι, σε απλή, άμεση και πλήρως κατανοητή γλώσσα, ευανάγνωστο και ευχάριστο στον κάθε αναγνώστη, αλλά και χρήσιμο για τον καθένα, νομικό και μη.
Σου εκφράζω τα θερμά και ειλικρινή μου συγχαρητήρια.
Ηλίας Αγγελόπουλος
ΕΦΕΤΗΣ ε.τ.
